Change

1

Η μαμά μου με φωνάζει εδω και 20 λεπτά να σηκωθώ αλλά την αγνοώ πλήρως.

Σήμερα θα πακεταρουμε και τα τελευταία πράγματα μας γιατί αύριο θα μετακομίσουμε.

Σηκώνομαι αναγκάστηκα μετά από λίγο και πάω στο μπάνιο. Ντύνομαι και κατεβαίνω κάτω.

Τρώω γρήγορα ενώ η μαμά πακεταρε κάτι τάπερ.

"Εμιλυ αγαπη μου πανε πάνω και βάλε σε κούτες τα πράγματά σου και τα ρούχα σου σε βαλίτσες. Αύριο να μην έχεις να κάνεις τίποτα."

"Παω." Είπα βαριεστημένα και ανέβηκα επάνω.

Δεν είχα να μαζέψω πολλά γιατί κάποια τα είχα τακτοποιήσει σε κούτες πριν μια-δυο μέρες. Άρχισα να βάζω τα ρούχα μου στην βαλίτσα μέχρι που άκουσα το κινητό μου να χτυπάει.

Ήταν ο Πέτρος. Ο Πέτρος είναι το αγόρι μου. Τα έχουμε 6 μήνες αλλά τον τελευταίο καιρό δεν είμαστε πολύ καλά. Έμπλεξε με κακές παρέες.

Δεν του έχω πει ότι αύριο φεύγω σήμερα σκόπευα. Φοβόμουν την αντίδρασή του.

"Πετρο;"

" Γεια σου Έμιλυ. Τι κάνεις;" είπε αλλά ήταν λίγο περίεργος.

"Καλά είμαι. Έχεις κάτι;"

"Ναι... δηλαδή όχι δηλαδή  θα σου πω από κοντά. Μπορείς να βρεθούμε σήμερα για κάνα μισάωρο;

"ωραια ναι"

"Σε 10 λεπτά στο παρκάκι στο σπίτι σου"

"οκευ τα λέμε" του είπα και το έκλεισε

Αφού το έκλεισα σκέφτηκα ότι ήταν η κατάλληλη στιγμή να του πω ότι αυριο φεύγω. Ο Πέτρος θα μου λείψει αρκετά αλλά δεν μπορώ να κάνω κάτι σε αυτό.

ΑΧ ΚΑΛΕΕ!!
Ξέχασα να σας πω γιατί φεύγω. Πόσο ηλίθια Χριστέ μου.

Η μαμά μου είναι δικηγόρος και της πρότειναν να πάει να δουλέψει στην Αθήνα σε ένα μεγαλύτερο γραφείο που θα βγάζει τα τριπλλασια χρήματα από όσα βγάζει εδώ.

Είναι πολύ καλή δικηγόρος και για αυτό συμφώνησα να πάμε στην Αθήνα. Ξέρω ότι το κάνει για το μέλλον μας εμένα και του αδελφού μου, για να έχουμε μία καλύτερη ζωή.

Τέλος πάντων. Κατεβαίνω κάτω και η μαμά μαγείρευε.

" Μμμμμ.... τι μαγειρεύεις;" την ρωταω

"Κοτομπουκιες με τηγανιτές πατάτες"

"Αχχ τι ωραία. Λοιπόν μαμά θα πάω να μιλήσω με τον Πέτρο για την μετακόμιση."