Change

12

"Εγώ πιστεύω ότι εσυ είσαι αυτή που θα τον αλλάξεις. Αλλιώς γιατί να ασχολείται τόσο μαζί σου"

Έχει δίκαιο σε. Σε όλα βασικά. Δεν αισθανόμουν και πολύ καλά όποτε την χαιρέτησα και έφυγα. Δίπλα από το κλπαμ είχε ένα περίπτερο. Αγόρασα ένα πακέτο τσιγάρα και κάπνισα 3 , 4.

Γυρνούσα σπίτι με τα πόδια. Είναι κάνα 20 λεπτό δρόμος με τα πόδια. Σιγά. Έβγαλα τα τακούνια και τα κρατούσα στο χέρι ενώ με το άλλο είχα ενα τσιγάρο.

Περπατάω ήδη 10 λεπτά και κουράστηκα λίγο. Ακουω μια κόρνα από πίσω μου αλλά δεν δίνω σημασία. Τίποτα μεθυσμένοι θα ναι που έχουν αγαμιες.

Συνεχίζει να με ακολουθεί το αμάξι και γυρνάω εκνευρισμένη να δω ποιος είναι.

Είναι ο Άλεξ με ένα αμάξι που πρώτη φορά βλέπω. Λογικά δικό του.

Έχει σταματήσει μπροστά μου και τον κοιτάω.

"Θα με κοιτάς για ώρα ακόμα ή θα μπεις;"

"Μπα δεν χρειάζεται πάνε στην γκομενιτσα σου" είπα και ένα συναίσθημά ονοματις ζήλεια άρχισε να με κατακλύζει.

"Το ίδιο θα έλεγα και για σενα αλλά είναι αργά και δεν πρόκειται να σε αφήσω να γυρίσεις με τα πόδια γι αυτό ελα μεσα"

"Μπα" είπα και άρχισα να περπατάω.

Δεν εχω καμία όρεξη να με γυρίσει. Προτιμώ να πάω με τα πόδια πάρα αυτός. Σιγά μωρέ. 4 η ώρα είναι. Λιγο ερημικά. Τι μπορεί να πάθω? Το πολύ πολυ να με κλέψουν μετά να με βιασουν και τέλος να με θυσιάσουν σε κάνα Θεό λες και είμαι βόδι.

ΣΙΓΑ

Συνεχίζω να περπατάω και ακούγεται ενα δυνατό κοπανισμα πόρτας. Συνεχίζω να περπατάω μέχρι που έρχεται απο πίσω μου και με κουβαλάει σαν σακί με πατάτες.

Αρχισα να τσιριζω και να τον κοπάναω αλλά με άφησε στην θέση του συνοδηγού και μετά έκατσε στην δικη του.

"Ότι τώρα τι; νομίζεις δεν μπορώ να φύγω;" είπα με σηκωμένο το φρύδι.

"Μπαα" είπε χαλαρός

"Κι όμως" είπα αποφασιστικά και πάω να ανοίξω την πόρτα αλλά πατάει απότομα γκάζι και μου πέφτει το τσαντάκι στο πάτωμα ανοίγει και βγαίνουν τα τσιγάρα.

Σκατα.

Τα βλέπει αν και εγώ το μαζεύω γρήγορα.

"ΓΙΑΤΊ ΓΑΜΩ ΤΗΝ ΠΟΥΤΑΝΑ ΜΟΥ? ΓΙΑΤΊ ΤΟ ΈΚΑΝΕΣ ΑΥΤΌ;" άρχισε να φωνάζει

"ΔΕΝ ΝΟΜΊΖΩ ΝΑ ΣΕ ΑΦΟΡΆ ΤΙ ΚΆΝΩ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΜΟΥ" του φώναξα και γω.

Δεν απάντησε. Είχε καρφωμένα τα μάτια του στον δρόμο. Φτάσαμε σπίτι.
Είμαι τόσο εκνεύρισμενη μαζί του. Τα νεύρα μου είναι χάλια. Πρέπει να ηρεμήσω. Πάω στο δωμάτιο μου κι αυτός στο δικό του.

Βάζω πιτζάμες ξεβαφομαι και βγαίνω στο μπαλκόνι μαζί με το πακέτο αλλά για κακή μου τύχη είναι έξω ο Άλεξ.

Το μαλκονι είναι κοινό δηλαδή όλα τα δωμάτια έχουν το ίδιο μεγάλο μπαλκόνι.

"Γαμω" λέω σιγανά για να μην με ακούσει.

Δεν του δίνω σημασία και πάω και κάθομαι σε μια καρέκλα κοιτώντας την θεα.

Καπνίζει και αυτός. Βγάζω ένα τσιγάρο και το τοποθετώ στα χείλη μου. Το ανάβω και παίρνω μια γερή τζούρα.

Κάθομαι και κοιτάω τα αστέρια όπως και ο Άλεξ. Ανοίγω το κινητό μου να δω τι ώρα είναι. Έχει πάει 6 και οι άλλοι αφαντοι. Στέλνω μήνυμα στην Άννα να με πάρει όταν το δει.

Το κλείνω και ανάβω άλλο ένα τσιγάρο όπως και αυτός. Μόνο που αυτός έχει κάνει περισσότερα.

Βάζω λίγη μουσική και αρχίζω να σιγοτραγουδαω γυρνάει και με κοιτάει.

"Τι" του λέω αφού συνέχισε να με κοιτάει.

"Έχω κιθάρα." Είπε τα μάτια μου έλαμψαν και του χαμογέλασα.

Σηκώθηκε και την έφερε. Δεν την είχα προσέξει όταν την έφερε για να μείνει.

Άρχιζε να παίζει διαφορά τραγούδια και τραγουδούσα όπως κι αυτός αλλά πιο σιγανά.

"Καλό cover" του είπα και γέλασε

Πάω να κάνω άλλο ένα τσιγάρο αλλά μου το παίρνει από το χέρι.

"Όχι άλλο για σήμερα" είπε και υπάκουσα.

Παει να φύγει αλλά τον φωνάζω.

"Άλεξ"

"Ναι"

"Να κοιμηθώ μαζί σου σήμερα;"

"Γιατι;" είπε πονηρά

"Γιατί όταν κοιμάσαι μαζι μου δε βλέπω εφιάλτες γι αυτο"

"Εντάξει" είπε και μπηκε μέσα.

_______________

Γηξγγηψθηωγγδφηη