Εμιλυς pov
Ξύπνησα μετα απο αρκετή ωρα ύπνου νομίζω. Μισό. Αυτο δεν ειναι το σαλονι μου αλλα το σαλονι του Αλεξ.
Σηκώθηκα απο τον καναπέ. Η πόρτα της αυλης ηταν ανοιχτή. Βγηκα ήσυχα εξω και τον ειδα σε πολυ ευάλωτη κατάσταση.
Κάθεται σε μια μεταλλική καρέκλα κηπου καπνίζοντας και κλαίγοντας. Κλαίγοντας πολυ ομως. Πρώτη φορά τον βλέπω ετσι.
"Αλεξ;" ειπα και περπάτησα ξυπόλητη στο φρεσκοκουρεμένο γρασίδι προκειμένου να παω κοντα του.
Σκούπισε βιαστικά τα δάκρυα του και άνοιξε τα χέρια του για να τον αγκαλιάσω.
"Ξερεις.... δε χρειάζεται να ντρέπεσαι που κλαις. Και οι άντρες κλαίνε. Επιβάλλεται να κλαψεις. Ειδικά στην κατάσταση που εισαι." Ειπα σιγανά στο αυτι του
"Θα μου λείψεις τοσο γαμημένα πολύ. Θα μου λείψει το γέλιο σου, τα νευρα σου, οι τσακωμοί μας, ο τροπος που με κοιτάς, που με φιλάς, το αρωμα σου, η φωνή σου. Τα παντα σου. Βρήκα το τέλειο σε καθε σου ατέλεια. Αγάπησα καθε σου ελάττωμα. Και ξερεις τι με πονάει περισσότερο; Ότι δε μπορώ να κανω τίποτα για να το αποφύγω." Ειπε μουσκευοντας την μπλούζα μου με δάκρυα.
"Δε μπορώ να σκεφτώ τι θα γίνει αν δεν πετύχει αυτο το γαμημένο χειρουργείο. Δεν το χωράει ο εγκέφαλος μου. Και ειναι περίεργο οτι εχω τοσα συναισθήματά για σενα. Το ηξερα οτι εχω. Αυτο που δεν ήξερα ηταν οτι εχω τοσα πολλα και δυνατά. Σ'αγαπάω και θέλω να το θυμάσαι αυτό. Το ξέρεις οτι απο τοτε που μπήκες στη ζωη μου δεν έβλεπα τόσους εφιάλτες; Κοιμόμουν ήρεμη. Επειδή ειχα εσένα. Θα σε περιμένω μια άκυρη μερα. Να σε δω καπου τυχαία, ή να έρθεις απο το σπίτι για καφε. Δεν θα παψω ποτε να ελπίζω" ειπα κλαίγοντας.
Για ενα πεντάλεπτο δεν μιλούσε κανεις. Με έσφιγγε στην αγκαλιά του τοσο πολύ που νόμιζα δεν ανασαίνω.
"Χρόνια σου πολλα μικρή. Χαρούμενα 18" ειπε και σήκωσα το κεφάλι μου να τον δω
"Ελπίζω να μην ειναι η τελευταία φορά που θα σου ευχηθώ" ειπε ξανα και τα δακρυα μου έτρεχαν χυμαρος.
Τον φίλησα. Θα μου λείψει αυτη η γεύση.
(...)
Με ξυπνάει το ξυπνητήρι. Γυρνάω να τον δω. Τοσο όμορφος. Ακόμα και οταν κοιμάται. Δεν πιστεύω οτι σήμερα το βράδυ ήταν ο τελευταίος μας έρωτας.
"Μωρό μου ξυπνα." Ειπα γλυκα.
"Καλημέρα" ειπε δίνοντας μου ενα φιλί.
YOU ARE READING
Change
ChickLit"Μην ξανατολμησεις να μου υψωσεις φωνή εμένα" είπε φωνάζοντας περισσότερο. Παω να φύγω αλλά με τραβάει από το χέρι. "Εμένα δεν με φτύνει ποτέ γκόμενά!" "ΕΕ ΑΙ ΣΤΟ ΔΙΆΟΛΟ ΑΛΕΞ!" Είπα φωνάζοντας και το χέρι μου προσγειώνεται με δύναμη στο μάγουλο του...