Change

51

Κατέβηκε έξαλλος απο το αμάξι. Το εχει αφήσει στην μέση του κεντρικού και ολοι κορναρουν και βρίζουν.

"ΤΙ ΣΤΟ ΔΙΑΟΛΟ ΚΑΝΕΙΣ;" φώναξε μεσα στη βροχή

Πέταξα το τσιγάρο και τον αγνόησα. Πηγα να φύγω αλλα με 2 βήματα ηρθε δίπλα μου και με τράβηξε από το μπράτσο. Με γύρισε ετσι ώστε να τον βλέπω.

"ΡΏΤΗΣΑ ΚΑΤΙ" φωναξε στα μούτρα μου κάνοντας με να ξαναρχίζω να κλαίω.

Νόμιζα οτι δε θα το καταλάβαινε καθως βρέχει αλλα μαλλον εκανα λαθος.

"Τι εχεις παθει;" ειπε απαλα σηκώνοντας το κεφάλι μου για να τον δω

Δεν απάντησα. Το άγγιγμά του και τα ματια του με κάνουν να νιώθω ασφαλής.

"Παμε μεσα" ειπε δείχνοντας το παρατημένο αυτοκίνητο του στη μέση του δρόμου.

"Αλεξ..." πηγα να αρνηθώ

"Ειπα κατι" ειπε και μπήκαμε μέσα

Αρχίζω και κρυώνω. Ιούνιος μήνας και παλι βρέχει.

Δε μιλάει κανεις μας. Το μονο που ακούγεται είναι οι κεραυνοί και η βροχή.

"Τι πήγες να κάνεις;" ειπε κοιτώντας τον δρόμο

"Τι πήγα να κάνω;" εκανα την ανηξερη

Η αλήθεια ειναι οτι ηταν απλα μια παρόρμηση της στιγμής.

"Εμιλυ μη με κοροϊδεύεις" τέλεια. Με ειπε Εμιλυ αντι για Εμυ. Τον έφαγα τωρα.

"Δεν πηγα να κάνω κατι Άλεξ"

"Αν δεν ήμουν εγω να πατήσω γρήγορα φρένο δε ξερω και γω τι θα κάναμε τωρα" ειπε και εχει δίκαιο

"Γιατι έκλαιγες αρχικά;"

"Δε θελω να το συζητήσω τωρα" ειπα και κοίταξα το παράθυρο.

"Θελω εγω" ειπε τσαντιζοντας με

"Αχ Άλεξ δε θα με καταλάβεις"

"Έχουμε χρόνο για να καταλάβω. Όσο χαζος και αν ειμαι νομίζω μπορώ να βγάλω ακρη" ειπε παιχνιδιάρικα

"Το τελευταίο διάστημα αρχικα ολοι με αποφεύγουν. Πρωτος και καλύτερος εσύ. Δε ξέρω τι εχω κάνει αλήθεια" ειπα και ξαναρχισα να δακρύζω 

"Ο Νίκος μου μιλάει απότομα, η Άννα όποτε την παίρνω τηλέφωνο δεν απαντάει και εσυ δε ξερεις τι θελεις και όποτε με θυμάσαι μου στέλνεις"

"Ο μόνος που εχει μείνει δίπλα μου ειναι ο Νικόλας" είπα και τα χαρακτηριστικά του σκληρυναν.