Change

53

Σηκώνομαι βαριεστημένα απο το κρεβάτι να δω ποιός ειναι. Καλα ετσι και ειναι απο την ρεσεψιόν. Σιγα τι έκανα; τραγουδούσα φουρειρα στις 1 το πρωι. ΣΙΓΑ.

Μπαίνω πίσω απο την πορτα γιατι ειμαι με το σουτιέν και ανοίγω την πόρτα.

Αυτο που αντικρίζω είναι το τελευταίο πράγμα που περίμενα τωρα να δω.

"Ναι να μπω;" ειπε απότομα μετά απο λιγο αφου καθόμουν και τον κοιτούσα

"Εμ ναι απλα ειμαι με το σουτιέν μισο λεπτό να βάλω μια μπλούζα " ειπα και πηγα να κλείσω την πορτα αλλα έβαλε το πόδι του.

"Καλα θα δουλευόμαστε και μεταξύ μας;" ειπε και έσπρωξε την πορτα.

"Πως με βρήκες;" ρώτησα αφου εγω έκατσα στο κρεβάτι και αυτος σε μια καρέκλα απέναντί μου

"Ποιος ηταν αυτος;" ειπε εκνευρισμένα

"Αλλο σε ρώτησα" ειπα και γω εκνευρισμένα με τη σειρά μου

"Εμυ ειπα κατι" ειπε και σταύρωσε τα χέρια του

"Και γω το ίδιο. Πως με βρηκες;" ειπα κτυπώντας νευρικά το πόδι μου

"Πολυ δύσκολο μας το εκανες. Ήρθες στο ξενοδοχείο του Τζακ. ΠΟΙΟΣ ΣΤΟΝ ΠΟΎΤΣΟ ΗΤΑΝ ΑΥΤΌΣ ΕΜΙΛΥ;"φώναξε

"Ναι δεν ήξερα οτι ηταν δικο του ξέρεις. Συγγνώμη εχεις το θράσος να μου λες ποιος ειναι αυτος ενώ εσυ πηδιεσαι ακομα με την Εύα;" ειπα με το ιδιο τονο που μου μίλησε ενώ φαίνεται να μην περίμενε αυτο που του ειπα

"Ποιός ηταν αυτος ξαναρωταω τελευταία ΓΑΜΗΜΈΝΗ φορά" ειπε κοιτώντας με επίμονα αγνοώντας παντελώς αυτό που του ειπα

"Ο Κριστοφερ" ειπα αδιάφορα

"Αλεξ χάρηκα" ειπε ειρωνικά και μου έδωσε για χειραψία το χέρι του

"Τι θέλεις τέτοια ώρα;" ειπα θυμωμένα

"Εχε χαρη που δεν ειδα την σκατοφατσα του. Τελος παντων. Θελω να μιλήσουμε" ειπε σοβαρά

"Δε νομίζω να έχουμε να πουμε κάτι" ειπα απόλυτα

"Εγω παλι πιστεύω το αντίθετο. Ας ξεκινήσουμε απο το που γνώρισες τον παπαρα που φιλιοσουν τωρα;" ειπε λιγο πιο φωναχτά

"Ενα παιδι που γνώρισα εδω" ειπα αόριστα.

"Εμιλυ τελείωνε δεν εχω όρεξη για μαλακιες." Ειπε και φαίνεται να το εννοεί

"Γιατι φεύγεις Βοστόνη;" ειπα χωρίς να το σκεφτώ πριν το βγάλω απο το στομα μου.

Πονάω μονο στην ιδέα του οτι θα φύγει και θα το κάνει γιατι έχει πρόβλημα υγείας. Αμα πάθει κατι...