Change

7

Φτάσαμε στο "παρτυ" και γινόταν χαμουλης.

Δυνατή μουσική κόσμος έξω και μέσα στο σπίτι ποτά drugs χεχε.

Φυσικά και γύρισε όλος ο γυναικείος πληθυσμός πάνω στον Άλεξ αλλά και ο ανδρικός *τιναγμα μαλλιών* πάνω σε μένα και στην Άννα.

Ίσως φταίει το κάμπριο. Αλλά και ο Άλεξ. Οπα για μισό. ΚΑΙ ΕΓΏ. ΚΑΙ ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ ΜΙΑ ΚΟΥΚΛΆΡΑ. Ποιος Άλεξ; Ποια αμστελ;

Βγαίνουμε έξω από το αμάξι και ο Νίκος κρατάει την Άννα από την μέση.
Αυτο ητα λίγο άβολο βέβαια γιατί ήμουν μόνη σαν το λεμόνι.

Ενιγουειζ.

Κάτι καλΤΣΟΥΛΕΣ άρχισαν ήδη να τριβονται πάνω στον Άλεξ από το πρώτο δευτερόλεπτο που πάτησε στην γη.

Τίναξα με χάρη τα μαλλιά μου #νοτ και περπατήσαμε προς τα μέσα. Κάτσαμε σε ένα τραπέζι και ήρθαν και εκείνα τα παιδιά που παίξαμε θάρρος ή αλήθεια.

Μπαστακωθηκανε μαζί μας μιας και δεν είχαμε παρέα. Πφφφ. Γιατί;;

"Λοιπόν μάγκες θα κάνουμε τίποτα ή θα κοιταζόμαστε σαν τους παππούδες στα καπη; είπε ο Νικόλας

"Όντως. Παίζουμε καμία μπουκαλα για ζέσταμα;"

Είπε η ηλίθια η Εύα που κάθονταν αγκχχ πάνω στον Άλεξ κλείνοντας του το μάτι.

"Οκευυ" είπε μια που δεν την ξέρω καν χεχε.

Τα νεύρα μου δεν είναι καλα όποτε λέω να πάρω καμία βότκα.

"Που πας;" ρώτησε ο Άλεξ κάπως στεναχωρημένος *κιουτ*

"Έρχομαι" απάντησα και έφυγα.

Ήπια 3-4 ποτήρια βότκα και επέστρεψα πιο χαλαρή.

Έκατσα στην θέση μου απέναντι από τον Άλεξ που ευτυχώς έδιωξε το τσοκαρο από πάνω του.

Η Εύα έχει φασωσει σχεδόν όλη την παρέα. Ακόμα και την τύπισσα που δεν ξέρω πώς την λένε.

Ήρθε η σειρά μου. Δεν εχω θεμα πλέον να φιλήσω κάποιον. Είναι απλά ένα παιχνίδι.  Έκατσα εχθές και το ανέλυσα. Χεχε

Γύρισα το γυάλινο μπουκάλι μπύρας και έδειξε το Νικόλα που καθόταν δίπλα στον Άλεξ ο οποίος Άλεξ έσπρωξε τον Νικόλα με αποτέλεσμα να πέσει από τον καναπέ και στην θέση του να κάτσει αυτός.

"Σοβαρά τώρα;" είπα

"Τι έγινε κουνελάκι;" είπε και η Εύα τον κοίταξε περίεργα.

"Φοβάσε το σοκ που θα πάθεις;"

"ΑΧΑΧΧΑΑΧΑΧΧΑΧΑΧΑΧΧΑΧΑΧΧΑ" Άρχισα να γελάω σαν υστερική.

"Αγκχ απλά τελείωνε και σήκω" είπα αποφασιστικά μετά τις 3 βότκες.

Προχώρησε προς εμού. Ωχ.

Ωω ελα τώρα αφού όλοι ξέρουμε ότι θα σ'αρέσει.

Σαταπ φωνούλα.

Τα χείλη του είναι ζεστά και κουνιούνται αργά πάνω στα δικά μου.
Άνοιξα το στόμα μου για να του δώσω μεγαλύτερη πρόσβαση. Βαθύνε το φιλι μας.

Στο στομάχι μου υπάρχουν εκατομμύριες πεταλούδες με αποτέλεσμα να έχει δεθεί κόμπος.

Θεέ μου το κάνει τόσο καλά. Με ποσες να το έχει δοκιμάσει; Ωω σκάσε Εμιλυ.

Σταματάει και με αφήνει ξαναμμενη.

"Βότκα πορτοκάλι;" είπε ανυπόμονα

"Τζιζουςς ναι; Μαντάμ Ζαμπρινα εσυ;"
(evelinetrue συγγνώμη για τα πνευματικά δικαιώματα #sexy)

"ΑΑΑΑΑΑ ΝΑΙΙ ΤΟ ΒΡΗΚΑΑ" Είπε με τσιριχτη φωνή τρυπώντας τα αυτιά μου.

*έξτρα φεισπαλμ*

(...)

Είμαστε σπίτι επιτέλους. Νιώθω καλά μετά την βότκα. Ήπια και 2 καφέδες και μάλλον βοήθησαν.

Νυστάζω φουλ και αναγκάστηκα πρέπει να κοιμηθώ.

Οι άλλοι είναι στα δωμάτια τους νομίζω. Βάζω ένα σορτσάκι και ένα κοντομάνικο μακρύ μέχρι τους μοιρους μου κρύβοντας το σορτς.

(...)

Άλεξ pov

Έχω ξαπλώσει δεν κοιμάμαι. Δε μπορώ  βασικά.

Ακούγονται κάτι φωνές από το δωμάτιο της. Τρέχω και ανοίγω την πόρτα της.

Βλέπει εφιάλτη και κλαίει. Σκατα. Κάθομαι στην άκρη του κρεβατιού της και την ξυπνάω. Ανακαθεται στο κρεβάτι και συνεχίζει.

Την παίρνω αγκαλιά μέχρι να ηρεμήσει.

Οι άλλοι ευτυχώς δεν ξύπνησαν.

"Είσαι καλα" την ρωτάω μετά από λίγο χαϊδεύοντας τα μαλλιά της.

"Ναι εντάξει δεν είναι τίποτα" απαντάει μετά από λίγο προσπαθώντας να ηρεμήσει.

________________

Πωωω μαλακες. Αυτό το γράφω το 2020 γιατί κάνω κάποιες διορθώσεις στο βιβλίο. Εκτός από την πρόοδο που βλέπω καταλαβαίνω πόσο καλά ή όχι ήμουν την περίοδο εκείνη. Παίζει πολυ μεγάλο ρόλο βέβαια και το τι βιβλία διάβαζα. Απλα. Τα κεφάλαια που γράφω τώρα δεν έχουν καθόλου χιούμορ γιατι απλά διαβάζω αλλά βιβλία πιο "σοβαρά" από αυτα που διάβαζα πριν 7-8 μήνες. Οκευ δε ξέρω γιατί έκατσα και έγραψα όλη αυτήν την μαλακεια αλλά οκ:))))