"ΤΙ ΕΝΝΟΕΊΣ ΓΥΡΙΣΕ;" τσιριξε ο Νικόλας
"Αμε. Και μάλιστα μαλωσαμε μπροστά σε ολο το προαύλιο του Πανεπιστημίου" ειπα εκνευρισμένα
"Ακόμα δεν ήρθε έξαλλη με έκανε" ειπα χτυπώντας νευρικά το χερι μου στο παράθυρο του αυτοκινήτου του.
"Το οτι ζει είναι ενα ευχάριστο νεο. Το οτι είσαι με τον Κρις ειναι ενα δυσάρεστο" ειπε και σταμάτησε στο κόκκινο φανάρι
"Δεν ειναι δυσάρεστο απο τη στιγμή που δε νιώθω τιποτα πλεον για τον Άλεξ" ειπα
"Δεν νοιώθεις;" ειπε με πονηρό χαμόγελο
"Όχι Νικόλα δεν νιώθω" ειπα τονίζοντας του τις λεξεις
"Οκευ ναι καλα. Στον Κρις θα το πεις;"
"Ποιο; οτι ζει ο Άλεξ;"
"Ε ναι. Θα χαρεί παρα πολυ οταν το μαθει. Ειμαι σίγουρη" ειπε και τον κοίταξα περίεργα
"ΣΊΓΟΥΡΟΣ ΉΘΕΛΑ ΝΑ ΠΩ" ειπε γρήγορα κατακόκκινος και γελασα
"Καλα στην τελική οπως νιώθει ο καθένας. Το ξερεις οτι είμαι ανοιχτή σε τέτοια θέματα" ειπα
"Το ξερω λουλουδι μου"
"Ιου εισαι κριντζ στοπ" είπα και έσκασε.
Βγήκα απο το αμάξι οταν έφτασε εξω από το σπίτι μου και απο τον πάγο που έπιασε πεζοδρόμιο γλίστρησα και έσκασα σαν καρπούζι.
"Εμιλυυυυ" τριριξε η Νικολέτα.
"Καλα ειμαι" ειπα και σηκώθηκα όρθια κρατώντας το μάγουλο μου καθώς έπεσα με αυτο.
Μπήκα στο σπίτι και ο Κρις ηταν στον καναπέ.
"Μωρο μου γύρισα" ειπα και έκλεισε το κινητό του
"Επιτέλους. Ελα κάτσε" είπε και εκανε χώρο δίπλα του
"Δε φαντάζεσαι τι εχει γίνει" ειπα ξεφυσωντας
"Πες μου"
"Ο Άλεξ ζει" ειπα και έριξα το σώμα μου πανω του
"ΤΙ" ειπε σφιγμένα
"Ωωω ναιιι. Και μαλωσαμε μπροστά σε ολο το Πανεπιστήμιο" ειπα
"Πλακα μου κάνεις. Γιατι;" ειπε θυμωμένα
"Μου φώναζε γιατι ουσιαστικά ξαναεφτιαξα την ζωη μου" γέλασα πικρα. Τι βλάκας.
"Τι ειναι αυτο;" ειπε οταν γύρισα λιγο το κεφάλι μου.
"Ποιο;" ειπα και κοίταξα δεξιά και αριστερά
YOU ARE READING
Change
ChickLit"Μην ξανατολμησεις να μου υψωσεις φωνή εμένα" είπε φωνάζοντας περισσότερο. Παω να φύγω αλλά με τραβάει από το χέρι. "Εμένα δεν με φτύνει ποτέ γκόμενά!" "ΕΕ ΑΙ ΣΤΟ ΔΙΆΟΛΟ ΑΛΕΞ!" Είπα φωνάζοντας και το χέρι μου προσγειώνεται με δύναμη στο μάγουλο του...
