Change

37

"Περίμενε εδώ" μου λεει και φεύγει.

Επιστρέφει με μια μηχανή.

"Τιναυτο;" λέω

"Ανέβα και μη λες πολλά" λέει και μου στουμπωνει ένα κράνος στο κεφαλάκι μου το όμορφο.

"Πας καλά; τα μαλλιά μουυυ" γκρίνιαξα και ανέβηκα πάνω

"Ότι και να κάνεις ωραια θα σαι"

"Τιι; απλά ωραια;" του λεω με ύφος αλλά πατάει γκάζι και ξεκινάει απότομα τη μηχανή.

Γραπωνωμαι γρήγορα από την μπλούζα του βρίζοντας τον.

Με πηγαίνει από κάτι στενάκια δεν καταλαβαίνω. Είχε θάλασσα πολύ κοντά στο σπίτι γιατί δε πάμε εκεί;

Σταματάμε και κατεβαίνω. Βγαζω το κράνος και προχωράει πρώτος αυτός.

Για μισοοο!!!

"ΑΛΕΞ ΠΑΣ ΚΑΛΑ;" λέω φωνάζοντας και σταματάει να περπατάει

Ξέρω ακριβώς το χαμογελακι που έχει.

"Τι έγινε Εμυ μου;" λέει αθώα

"ΑΛΕΞ ΑΥΤΟΊ ΕΊΝΑΙ ΓΥΜΝΟΊ" λέω απίστευτα εκνευρισμένη

"Και τι νόμιζες; Οτι θα άφηνα το σωμα σου σε κοινή θέα;" λέει και πραγματικά δεν καταλαβαίνω

Με τραβάει απο το ένα χέρι ενώ με το άλλο κλείνω τα μάτια μου για να μην βλέπω τους 80αριδες ανωμαλους άντρες ΓΥΜΝΟΎΣ

Νε σέρνει από κάτι κατσάβραχα και επιτέλους φτάσαμε υποθέτω.

Δεν υπάρχει ψυχή εδώ πέρα.

Είναι πανέμορφα εδώ.

Γαλαζοπράσινα νερά και κόκκινη σχεδόν άμμος.

Περπατάμε λίγο ακόμα και αφήνουμε τα πράγματα μας στην μέση της παραλίας.

"Σαρεσει;" με ρωτάει αλλά απάντηση δε παίρνει

"Κατάλαβα" λέει γελώντας

"ΑΛΕΞ ΕΊΝΑΙ ΤΈΛΕΙΑΑΑΑΑ" τσιριζω και πέφτω πάνω του αγκαλιάζοντας τον.

Χάνει την ισορροπία του και πέφτουμε στην άμμο.

Ένα πονηρό χαμόγελο απλώνεται στο πρόσωπο του και με αγκαλιάζει απαλά από τη μέση.

Κοιταζόμαστε στα μάτια μέχρι που με φιλάει πρώτος.

Αν δε το έκανε αυτός θα το έκανα εγω.

Είναι ξαπλωμένος στην άμμο και εγώ από πάνω του.

Τα χέρια του χαϊδεύουν απαλά την πλάτη μου ενώ σταματάμε για να πάρουμε οξυγόνο.