Yakışıklı Lordlar, sosyetenin hiç bitmeyen baloları, dedikodunun dibine vurulan çay partileri ve bunların içinde Hazel'ı gerçek dünya ile acı bir şekilde tanıştıran Winston Dükü Stephan. Kendisini ordusuna adamış, yaptığı canilikler yüzünden Tanrın...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Birbirinden uzak kalmak, birlikte olmanın yalnızca başka bir çeşididir.
-jean Paul Sartre-
Stephan korkunç bir baş ağrısıyla güne gözlerini açtı . Bu ağrının içtiği içkilerden dolayı olduğunu düşünmek istedi fakat çok hafif bir sebep olurdu. Hazel aklından silinmek bilmiyordu . Her gözlerini kapatışıyla onunla karşı karşıya geliyordu. Bazen hiç açmak istemiyor bazen de kapatmak istemiyordu .
Ah ,Hazel ! diyordu .
İngilterede en olmayacak kızla bir olmak istiyordu. Eğer iyi bir adam olsaydı onunla evlenirdi. Yaptıklarından daha azı için bile genç kızın adı çıkabilirdi .
Ama kimse görmemişti.
İçinden bir ses ısrar ediyordu. Olanları ikisinden başka kimse bilmiyordu ve Hazel da kimseye söylemezdi . O öyle bir kız değildi .
Ondan uzak durmalıydı tek bir yakınlaşmaları bile göz önüne alındığında , anlaşılabilirdi.
Kahretsin ondan uzak duramıyordu!
Stephan ayağa kalktı . Esneyerek uykusunu bastırdı. Evin ön bahçesinden sesler geliyordu. Cama doğru yürüdü . Adımları yavaştı . Hazel'ı görecek diye ödü kopuyordu. Ama gördüğü kişiler bir masaya oturmuş çay içen ve dedikodu yapan bir kaç hanımdı . Hazel aralarında yoktu. Onu görmek istemiyordu değil mi ? Peki içten içe verdiği bu sıkıntıda neydi ?
Hazel ile olamazdı . Bir gün kendisine göre birini bulacak ve belki de mükemmel evliliğini yapacaktı ve Stephan'ı da kesinlikle unutacaktı . Bu düşünce Stephan'ı rahatsız etti . Hazel'ı başka bir adamla düşünmek fazla tatsızdı .
Stephan dışarı çıkıp bahçede oturanların arasına katılabilmek için hazırlandı. Koridorda yürürken gözleri sürekli Hazel'ın kapısına çarpıyordu . İvecen adımlarla merdivenden inerken yanından geçen bir hizmetliyi durdurdu.
"Bana ayılabileceğim bir şeyler getir Paige "
Kadın başını sallayarak onayladı .
"Emredersiniz ekselansları" reveransta bulunup yanından ayrıldı. Hole vardığında bir kahya Stephan'ı karşıladı . Adamın elinde bir zarf vardı . Stephan'ın önüne gelerek durdurdu.
Adam mektubu Stephan'ın eline doğru uzattı .
"Efendim bir mektubunuz var Bradfordtan "
"Bradford mu ? "
Adam eğik başını kaldırdı .
"Kız kardeşinizden "
Stephan derin bir nefes alıp sıkıntıyla başını kaşıdı.
"Yanlış kişiyle konuşuyorsun . Jason'a benzer bir halim mi var ? Hem Jason nerede?"
