Yakışıklı Lordlar, sosyetenin hiç bitmeyen baloları, dedikodunun dibine vurulan çay partileri ve bunların içinde Hazel'ı gerçek dünya ile acı bir şekilde tanıştıran Winston Dükü Stephan. Kendisini ordusuna adamış, yaptığı canilikler yüzünden Tanrın...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Ani bir mutluluk anında aniden mutsuzlaşıyorsanız,
bilinçaltınızda ya bir korku ,
ya da özlediğiniz biri vardır. "
-Sigmaund Freud-
Hazel eve geldiğinde kendisini pek iyi hissetmiyordu. Midesi bulanıyor, başı aniden dönüyordu. Tacın bir anda gözükmesine anlam verememişti. En çok anlamlandıramadığı ise kayboluşuydu. Gördüğüne ve taca dokunduğuna emindi!
Daniel , Hazel'ı eve getirdiğinde Margerat onları karşıladı. Oğlunun gelişine öylesine çok sevinen Margerat doyasıya Daniel'a sarılmıştı. Hazel'ın Daniel ile çok konuşma fırsatı olmamıştı. Ancak ilk izlenimine göre iyi birisine benziyordu. Margerat tekrardan Hazel'ı Daniel ile tanıştırmıştı. Daniel anne tarafından bir akrabası olduğu için mutluydu. En çok da şaşkındı.
Hazel odasından hiç çıkmamıştı. Margerat arada geliyor ateşini ölçüyor ve çeşitli bitki çayları hazırlatıp , içiriyordu.
Bir yarım saat kadar uyumaya çalıştığında bunalmayla sıkılma arası nefesini verip ayaklandı. Aynanın önüne geçip soluk benzine baktı.
"Hayalete benziyorum " diyerek nefes verdi . Saçını tarayarak mümkün olduğu kadarıyla düzeltti. Camı açarak , pencerenin pervazına yaslandı. Gece olmuştu. Penceresinin önündeki sarı çiçek dikkatini çekti. Elleri arasına alarak kokladı. Koparmaya kıyamadı. Ardından içeri geçerek üzerindeki kıyafeti değiştirmek için dolabının önüne geçti.
Kapı çalındı.
Hazel içeriye buyur ettiğinde, Marien elindeki tepsiyle odaya girdi. Tepsinin üzerinde yine bir bitki çayı vardı.
Hazel göz devirdi.
"Yine mi çay ??"
Oysa sadece bir ağrı kesici yeterdi!
Midesi artık çaydan bulanıyordu. Dolaptan, sıradan gecelik bir elbise çıkardı. Elbiseyi süzüp yatağın üzerine bırakırken Marien:
"Efendim, bu elbiseyi mi giyeceksiniz?"
Hazel garipseyerek Marien'a baktı. Elindeki tepsiyi alıp masanın üzerine bıraktı.
