Yakışıklı Lordlar, sosyetenin hiç bitmeyen baloları, dedikodunun dibine vurulan çay partileri ve bunların içinde Hazel'ı gerçek dünya ile acı bir şekilde tanıştıran Winston Dükü Stephan. Kendisini ordusuna adamış, yaptığı canilikler yüzünden Tanrın...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Bir çok insan ne kadar mutlu olmaya karar vermişse, o kadar mutludur"
-Abraham Lincoln-
Adam bir kaç saniyelik duraksaması ardından devam etti. "Sana isabet ettirebilmen için hak tanıyacağım. O hakları geçtiğinde ise benimle evleneceksin sevgilim"
Stephan öyle kendisinden emin konuşuyordu ki Hazel karizmasının düştüğünde ki halini görmek için deliye dönüyordu. Kadının hedefi tutturma ihtimaline hiç girmemişti bile. Kendisini kanıtlayacaksa bu tam zamanıydı.
"Dün gece bütün resmiyetimizi yıktığımızı düşünüyorum. Üstelik benimle evleneceksen farklı hitap şekilleri bulmaya başlamalısın sevgilim..." dedi ve kadının dudaklarına doğru eğildi. Ancak Hazel hızlı bir manevrada bulunarak kendisini Stephan'ın güçlü kolları arasından ayırdı. Stephan'ın kolları boşlukta kaldı.
Hazel " Bunu üstün avcılık kabiliyetimden sonra konuşsak daha iyi olur "
Stephan başını aşağı yukarı hafifçe salladı. "Peki bakalım, sen nasıl istersen" Dedi ve eliyle yol almaları için ileriyi gösterdi. Hazel da yapmacık bir reveransta bulunup nispet yaparcasına gülümsedi. Ardından önden hızlı adımlarla yürümeye koyuldu. Ormanın içine doğru yol alırken Stephan bir ağaçtan kopardığı dalı elinde kırdı. Dalı yere atarken laf arası
" Bu başı boşlukla gezersen bir gece daha burada konaklayacağız. Üstelik aç ve sefil bir şekilde"
Hazel homurtuyla önündeki bir çalıyı geriye savurdu.
"Başı boş mu hiçte bile. Görüyorsun ki etrafımı oldukça iyi gözlemliyorum"
Stephan büyük adımlar atarak Hazel'ın yanına yaklaştı. Dalga geçercesine "Evet oldukça iyi gözlemliyorsun farkındayım. "
Kadın ayağıyla ince dalları kırıp üzerinden geçerken göz devirdi.
"Belki de detaylı gözlemlerim -senin aksine - hiçbir güzelliği kaçırmak istemememdendir."
Stephan garipseyerek kaşlarını çattı. Üstünkörü yol aldığı ormanı inceledi. Dudağını bükerek
"Burada birbirlerine benzeyen bir çok ağaç ve çamurdan başka bir şey görmüyorum"
