Bölüm biraz kısa.
Şöyle bol bol satır arası yorum yapsanız, çok güzel olur hani.
İyi okumalar!
Gece yarısı canımın dondurma çekmesiyle biricik yatağımdan kalkıp mutfağa indim. Hamileliğimin üçüncü ayındaydım.
Mide bulantılarım ve bitmek bilmeyen aşermelerim haricinde hamileliğimin oldukça sakin ve rahat geçiyordu.
Buzdolabını oflayarak kapatı tekrar yatak odasına gittim. Evde dondurma kalmamıştı. Aslında Ali'ye söylesem alırdı ama onu uyandırmak istemiyordum.
Zaten bu aralar şirketten sürekli yorgun bir şekilde dönüyordu.
Ne yapacağımı düşünürken belimde hissettiğim kollar ile irkildim.
A:Söyle bakalım canın ne istiyor?
Y:Bir şey istemiyor.
Ali beni kendine çevirip yüz yüze gelmemizi sağladı.
A:Yaprak seni tanıyorum biliyorsun. Şimdi canın ne çekti onu söyle.
Y:Şey dondurma, dedim kısık çıkan sesimle.
~ALİ'DEN~
Yaprak'ın dondurmasını almak için Selda Teyze'nin pasta nesin gitmiştim. Dondurmayı kendi yapıyordu.
Pastanenin hala açık olması gülümsememe sebep olurken yerleri süpüren Aslı'ya selam verip karışık dondurma istedim.
Dondurma hazır olunca ücreti ödeyip pastaneden çıktım. Son iki haftadır İlhan denen şerefsizin yerini bulmaya çalışıyorduk.
İhaleyi kaybettikten sonra şirketi batmıştı. Aklınca intikam alacaktı. Sürekli gelen tehtit telefonları vs.
~YAPRAK'DAN~
Ali gittikten sonra uyku tutmamıştı. Bende telefonumdan oyun oynuyordum. Çalan kapıyla telefonu pijamamın cebine koyup alt kata indim.
Kapıyı açtığımda ağzım ve burnuma bastırılan bez parçası gözlerimin kapanmasına neden olmuştu.
~ALİ'DEN~
Yaprak'ın uyuma ihtimaline karşı yavaşça kapıyı açıp eve girdim. Dondurmayı buzdolabına koyduktan sonra yatak odasına gittim.
Yaprak'ı odada göremeyince panik olmuştum. Hızlıca diğer odalara da baktım. Yoktu. Hiçbir yerde yoktu.
Hızlıca kapıya yöneldi. Tam kapıyı açacakken telefondan gelen bildirim sesiyle telefonun kilidini açıp mesajlara girdim.
+9055116*****
Güzel karın bir süre benimle. İhaleden çekilmemeniz size ağı patladı ha?
Elindeki telefonu sıkıp ne yapmam gerektiğini düşünmeye başladım. Aniden aklıma gelen fikirle Murat'a bana mesaj atan numarayı attım ve ne yapması gerektiğini söyledim. Bir parça hackerdır kendisi.
Aradan geçen yarım saat bana yarım asır gibi gelmişti. Çalan telefonla kim olduğuna bakmadan direk telefonu açtım.
İ:Ya Ali. Bazen tehdit leri ciddiye almak gerekiyormuş değil mi?
A:Ulan şerefsiz. Bırak Yaprak'ı.
İ:Aa Aliciğim. İnsan bir karısının hamile olduğunu söyle değil mi? Hayır bilsem karnına o kadar tekme atmazdım. Çok yazık, çok.
Olduğum yere çakılı kalırken o şerefsizce telefonu kapatmıştı. Tekrar yükselen telefon sesiyle direk telefonu açtım.
M:Abi az önce bir sinyal aldım ve yeri tespit ettim.
A:Yeri bana konum at. Sonra bizimkileri toplayıp oraya gel.
~YAPRAK'TAN~
Karnıma atılan tekmeledi engellemek için kollarımı karnıma dolamıştım. O kadar en son karnıma atılan tekme nefesimin kesilmesine neden olurken bacaklarımın arasından sızan kanı farketmiştim.
Bana tekme atan adam hızlıca kapıyı çarpıp odadan çıktı. Ben ise kollarımı iyice karnıma dolamıştım. Kapanmaya başlayan gözlerime direnmeye çalışıyordum.
Y:Anneciğim, bırakma bizi.
Gözlerim kapanmadan önce en son söylediğim cümle bu olmuştu.
•°•°•°•°•°•°•°•
Sövmek serbest.
55 final.
Seviyorum hepinizi!
