ခ်စ္ျခင္းဟာ နာက်င္ျခင္းေတြခ်ည္းပဲ
ျဖစ္ခဲ႕ရေတာ့လည္း
ယူၾကည္မႈေတြဟာ အႏုတ္လကၡဏာ ေတြခ်ည္းပါ…
"အခ်စ္မရွိရင္ လူေတြကမေနႏိုင္ၾကဘူး
သဟဇာတ မျဖစ္ပါဘူး …တဲ႕ "
ဒါေပမဲ႕ ခ်စ္ျခင္းေတြဟာ
ပူေလာင္ရတယ္ နာက်င္မႈေတြ
ေပးတယ္ လို႕ ကိုယ္နားလည္လာတဲ႕အခါ
တစ္ေယာက္တည္း ျငိမ္သက္စြာနဲ႕
ေနခ်င္မိလာတယ္ …
ခ်စ္တတ္လားဆိုေတာ့
ခ်စ္တတ္ပါတယ္ တျခားလူေတြထက္ပိုခ်စ္တတ္တယ္
ဘာလို႕ လည္းဆိုေတာ့ အစြဲလန္း စိတ္ေတြကို
ဦးစားေပးတတ္လြန္းသူမို႕ပါ …
စိတ္စြဲလန္း ျခင္းဟာ
အေတာ္ဒုကၡ ေပးတယ္
ကိုယ္႕အေပၚ မေကာင္းမွန္းသိေပမဲ႕
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြကို ခ်ည္ေႏွာင္ထားတဲ႕
သံေယာဇဥ္ေတြအတြက္
မၾကာခဏ ခြင့္လႊတ္ေပး တတ္မိတယ္ ။
ကိုယ္အဆင္မေျပတာေတြကုိ
သူသိဖို႕ထက္ သူအဆင္မေျပတာေတြကိုပဲ
ကိုယ္က ဦးစားေပးရတဲ႕အခါ
ကိုယ္႕ခံစားခ်က္ကို ကိုယ္တိုင္ လစ္လ်ဴ ရႈထားရတယ္။
သူ႕ကို ဥေပကၡာ ျပဳရမဲ႕အစား
ကုိယ္႕ကိုယ္ကို ဥေပကၡာ ေတြျပဳတတ္လာတယ္။
ကိုယ္႕စိတ္ခႏၶာ ကိုေမ့ျပီး
သူ႕ အတြက္ကိုပဲ သတိတရနဲ႕
အခ်ိန္ေပးေနရတယ္… ။
တခါတေလ ကိုယ္တို႔ေတြဟာ
တျခားလူတစ္ေယာက္ ရွင္သန္ဖို႕အတြက္
ကိုိယ္တိုင္ေလာင္ကြ်မ္းခံေပးေနရတာကို
သတိမရၾကဘူး …
ခ်စ္ျခင္း ဆိုတဲ႕ ေခါင္းစဥ္ေလးေအာက္မွာ
ငါတို႕ ေတြက ငါတို႕စိတ္ခႏၶာ ကို
သတိမရၾကေတာ့ဘူး မသနားတတ္ၾကေတာ့ဘူး …
LuAh(AungKhinSitt)
YOU ARE READING
ႏွစ္သက္မိေလေသာ
Poetryႏွစ္သက္သေဘာက်မိတဲ့ စာအပိုင္းအစေလးေတြကို စုစည္းခ်င္တဲ့သေဘာနဲ႔တင္ထားတဲ့ Book ကေလးပါ
