အဆင္မေျပေပမဲ႕
ေခါင္းျငိမ့္ျပီး ျပံဳးျပလိုက္ရတာဟာ
ပံုစံက်ေနခဲ႕ျပီ…
ရင္ထဲက အမာရြတ္ေတြကို
ဘယ္သူမွ မျမင္ႏိုင္ခဲ႕…
တခါတခါ ဝမ္းနည္းစရာေတြမွန္း
သိေနရင္ေတာင္ ကိုယ္က မွင္ေသေသနဲ႕
တုန္႔ျပန္တတ္လာတယ္ ။
လူေတြကေတာ့
ကိိုယ္႕ကို ထင္ေၾကးေပးၾကတယ္
ကိုယ္ဟာရင့္က်က္တယ္
စိတ္ဓာတ္မာေက်ာတယ္
သတၱိ ရွိတယ္ မတုန္လႈပ္ဘူးလို႕
သူတို႕ ထင္ေကာင္းထင္ေနၾကလိမ့္မယ္ ။
သို႕ေပမဲ႕
အတိတ္မွာ လူမွန္းသူမွန္းမသိေအာင္
နာက်င္ျပိဳလဲခဲ႕ရတာေတြကိုၾကေတာ့
ဘယ္သူမွ မျမင္ၾကဘူး
မသိၾကဘူး မေတြ႕မိၾကဘူး …
တခ်ိဳ႕ ဝမ္းနည္းျခင္းဆိုင္ရာကိစၥေတြမွာ
ကိုယ္ရင့္က်က္သြားတာမဟုတ္ဘူး
စိတ္ဒုကၡ ေတြထဲေနသားက်ေနျပီမို႕
မထူးဆန္းတာမ်ိဳးပါ ။
တခ်ိဳ႕ စိတ္ပ်က္ဖို႕ ေကာင္းတဲ႕
အေၾကာင္းအရာေတြထဲမွာ ကိုယ္အဆင္ေျပေနတာ
မဟုတ္ခဲ႕ပါဘူူး
သတၱိ ေတြကိုမရမကေမြးျပီး
"အခ်ိန္တန္ရင္ အဆင္ေျပသြားမွာပါေလ" ဆိုျပီး
အံၾကိပ္ေနခဲ႕ရတာ…
တခ်ိဳ႕အျဖစ္အပ်က္ေတြမွာ
မတုန္လႈပ္တာမဟုတ္ဘူး
ကိုယ္႕ဘဝ မွာ
တုန္လႈပ္ ေနက်ျဖစ္စဥ္ေတြ
မၾကာခဏၾကံဳေတြ႕ေနရတာမို႕
တုန္လႈပ္ဖို႕ အခ်ိန္မေပးျဖစ္ေတာ့ဘူး…
တကယ္ေတာ့
စိတ္ဓာတ္မာ ေက်ာတာမဟုတ္ပါဘူး
ေခါင္းမာ တတ္လာတာပါ …
တစ္ခါ … တစ္ခါ
လူေတြဟာ ရင္ဘက္ထဲက
အမာရြတ္ေတြကိုမျမင္ၾကဘူး
ရုပ္ဂုဏ္ျဒပ္ ေတြ နဲ႕ပဲ ထင္ေၾကးေပး
ဆံုးျဖတ္သြားၾကတာ …
ကိုယ္႕ျပိဳလဲ ျခင္းေတြက
သိပ္သနားဖို႕ေကာင္းခဲ႕တာေပါ့ …
Luah(AungKhinSitt)
YOU ARE READING
ႏွစ္သက္မိေလေသာ
Poesíaႏွစ္သက္သေဘာက်မိတဲ့ စာအပိုင္းအစေလးေတြကို စုစည္းခ်င္တဲ့သေဘာနဲ႔တင္ထားတဲ့ Book ကေလးပါ
