SARSILMAZ EGO *2*

ÖZEL BÖLÜM-1

-sonunda geldim.Pollo ile sizleri  tekrar buluşturmak istedim.Geciktiğim  için çok üzgünüm.-

6 YIL SONRA-POLLO

Sabahın ilk ışıkları yüzüme vurduğunda gözlerimi açmak zorunda kaldım.Sağıma  dönüp cadı sevgilimi yanımda bulamayınca kalktım ve üzerimdekilere aldırmadan aşağı inmeye başladım.Mutfaktan tıkırtılar geliyordu ve onun sesini duyabiliyordum.

"Simon hayır yemeğini yemezsen dediklerini asla yapmam."diyen Ritanın sesinden ben bile tehlikeyi sezebiliyordum."Ama anne onunla paten kaymazsam gidip Sam ile kayacak."diyen oğlumun mızmız tonu beni gülümsetmeye yetmişti."Tamam çok basit.Yemeğini ye kızı sen kap."dedi Rita daha olumlu bir sesle."O kadarı çok fazla."

Simon sıkı bir pazarlıkçıydı ve ben bu huyunun aynı annesine benzediği konusunda iddaya bile girerdim.Onlara görünmeden tekrar yukarıya çıktım ve üzerimi giyinmeye başladım.Olanları düşünüyorumda hayal geliyor şu an bana.Onu hava alanından aldıktan sonra bir daha asla yaptığımız hataları konuşmadık.Her şey son bulduğuna göre orada durmamızınn bir mantığı yoktu  ve  bende toparlanıp kendimizin  olduğu ve özgür hissettiğimiz İspanya ya getirdim onu.Bana söylemese de Alexander ve Tedd i çok özlüyordu.Bazen Tedd ile konuşurken gizli gizli ağladığını  görürdüm .Rita nın  üzülmesi demek benim canımın yanması demekti.Alexander a ulaştığımda oda durumdan şikayetçiydi.Belkide ondan hoşlanmamın sebebi buydu.En  az benim kadar düşünüyordu onu.Ona bir teklif sunmanın ne kadar akıllıca olduğunu kendime bile  sormadan telefonda  konuşmaya  başladım.

 Alexander ve Tedd İspanya ya geldiklerinde Rita da bazı değişiklikler farkettim.Rita çocuklara birşeyler kattıkça güzelleşiyordu ve yaşadığımız şeyleri Tedd ile unutmaya  çalışıyordu.Alexander kararını açıklayınca Rita neredeyse  küçük dilini yutuyordu.Her  şeye büyük bir  mutlulukla gerçekleştirdik çünkü sevdiğim kadın ben birşeyler yaptıkça mutluydu.Aradan  geçen altı yıl neredeyse herşeyi tersine çevirdi.İçim acısada ailem içim bir son olduğuna inanıyordum.Annem olanları kaldıramadı sanırım.Bana bir mektup yazıp kayıplara karıştı ve bende ona gereğindden fazla  sinirli olduğum için hala irtibata geçmedim.Rita nın babası yaptığı suçları bir bir kabul etti ve gidip adalete teslim oldu.Annesinin babasını affedip  affetmeyeceğinden haberdar değildim ve gereğinden fazla çalışmasını bu ikilemde kalmasına  bağlıyordum.Tedd ve Alexander buraya çok çabuk  uyum sağladı ve geldiklerinden altı ay sonra  Simon un  annesinin karnına düştüğünü öğrendik.O an herşey gözümde belli bir anlam kazanmaya başladı.Rita da çok değişmeye başlamıştı.Artık daha temkinli davranıyordu ve neredeyse  dokuz ay  boyunca evden çıkmamıştı.Simon doğduğunda baba olduğumu hissetmek ve sevdiğim kadının kendinden ve benden bir parçayı bana armağan etmesi bizi yaradanın en büyük lütfuydu bana.Martin ve Alexander  kendilerini amca gibi hissediyorlardı ve Tedd tam  bir ağabey edasına bürünmüştü.Çok şanslı bir adamdım.Sevgilimin sayesinde mükemmel insanlarla tanışmıştım.Alexander ile ortak işler yapıyorduk  ve sanırım muhasebe müdürümüzle bir şeyler olacaktı.Martin hala karısını gördüğünde bizi unutuyordu ve minik Kendra babasının  tüm huylarını almıştı neredeyse.Ve Alejandro ...Babam.Hala yalnızdı ve içten içe bu  duruma çok üzülüyordum.

 Son olarak Rita .Sevgilim..Belki onlarca kez evlenme teklifi etmeme rağmen kabul etmemişti.Lanet olası kim soktuysa kafasına evlenince aldatılmanın %90 daha erken olduğunu onu bulunca sikecektim.Saçma sapan şeylere takılsada bazen kendinden başka herkesi düşünsede bana sinirlenince küfürde etse ilk günkü gibi seviyordum.Hayatımda ki en büyük tek aşkımdı o benim.On üç yaşında çılgın gibi küfrederken,hayatına lanet ederken,sigara içmeye çalışırken kiloları yüzünden ağlarken bile seviyordum onu.İlk gördüğümde intikam ateşiyle yanıp tutuşurken bile yaptığı şeyler irademi ele geçiriyordu.Sanırım ilk gün anlamıştım onun benim yaşamım olduğunu.

Aşağı indiğimde Simon u okula yollamıştı ve arkasından mutfağı toparlıyordu.Kendi kendine söylenmesini garip bulsamda bu ona hoş bir hava katıyordu."Ah lanet olsun ben berbat bir anneyim." derken ona arkasından sarıldım.Kulağını dişlerimin arasına aldım ve onu tezgaha yasladım."Sen mükemmel bir annesin ve yatakta efsanesin."dediğimde kıkırdadı ve yavaşça bana döndü."Gerçekten öyle miyim?" dediğinde sevgilimi biraz cesaretlendirmenin zamanı oluğunu düşündüm.Anında kucakladım ve merdivenleri arşınlamaya başladım."Aşkım dur düşeceğim.Nereye gidiyoruz sabah sabah?" dediğinde planlarımdan bahsettim."Sanırım Simon a kardeş yapmanın vakti geldi.Sevgilinizi çok ihmal ediyorsunuz hanım efendi."dedim kalçasınıavuçlarken.Onun son  sözü de beni güldürmüştü.Bu kadını sırf  bu yüzden ömür boyu sevebilirdim.

"BAY POLLO AZGIN BİR ADAMLA NİÇİN EVLENMEDİĞİMİ  HALA SORGULAMAKTA ISRARCI MISINIZ?"