Gece nasıl uyudugumu anlayamadım. Sabah kızların üzerimde debelenmesi ile kalktım.
-Miranda asagida çok güzel bir kahvaltı sofrası var ve sen burada uyuyorsun hadi hemen aşağı inelim.
-Geliyorum Caroline siz inin.
-Sen asla gelmezsin.
Onlar odami karıştırırken bana hiç cazip gelmeyen kıyafetlere bakmadım bile. Valizimden çamaşır ve kıyafet çıkardıktan sonra odamdaki duşa girdim. Ben çıktığımda Emily kıyafetlerden bir kaçını kenara ayirmirmisti.
-Miranda...
-Sormana gerek yok Emily istediğini alabilirsin
-Sağol tatlım
Boynuma gelip sarıldı. Caroline kıskanıp üzerimize atladı. Ikisini de çok seviyordum. Yillardir her anımda yanımda olmuslardi. Özellikle zor zamanlarımda aramadan bile hissedip gelirlerdi. Emily nin neşesi ve Caroline in inanılmaz derecede etkili sözleri beni çoğu zaman rahatlatırdi.
Hep beraber bahçeye indik. Kahvaltı sofrası mükemmeldi. Mr.Holl ortalarda yoktu. Kızlarla salona kurulup bir film açtık. Duvar boyunca boydan boya tv olunca insan kendini sinemada hissediyor doğrusu. Film bittikten sonra üçümüzde hüngür hüngür ağlıyorduk. Mr.Holl ün öksürük sesi ile üçümüzde yerimizden sıçradık. Her zaman bunu yapmak zorundamiydi bu adam?
-Mi benimle gel
Ve bu kadar kaba olmak zorundamiydi? İtiraz etmeme fırsat bırakmadan arkasını dönüp yukarı çıktı. Ben de ister istemez onu takip ettim. Odasına girdi. Ben de peşinden girdim.
-Buyrun Mr.Holl
-Mi seninle Konuşmaliyiz ve bu konuşmalarımizdan kesinlikle arkadaşlarına bahsetmemelisin.
-Neler oluyor?
-Dün gece gördüğün rüya.
-Kabus diyecektiniz sanırım
-Rüya demek bile doğru olmaz
-Mr.Holl lütfen ne demek istediğinizi açıkça söyleyin
-O gercekti Mi.
-Ney gercekti?
-Kabus sandığın şey aslında senin geleceğindi.
-Saçmalık bu. Veronika yi yıllardır tanıyorum bana çok iyi davranır
-Biraz araştırma yaptım ve Veronika nin bir cadı olduğunu öğrendim. Emily de bir cadı
-Emily bir cadı mi?
Bu cidden çok sacmaydi. Emily cadı olsa bunu bana mutlaka söylerdi ve asla anlattıklarıma şaşırmazdi.
-Evet Emily bir cadı. Ama sanirim bundan haberi yok.
-Sizi daha fazla dinlemek istemiyorum ve gitmek istiyorum
-Bana güven Mi.
-Size neden güvenmeliyim?
-Ben sadece seni değil kendi türümü de korumak zorundayım. Kendi türüme asla ihanet etmem Mi. Sırf bu yüzden bile bana güvenmelisin.
-Emily ile konusmaliyim
-Hayır Mi konuşamazsin. Annesi seni ögrenirse rüyanda gördüklerin en yakın zamanda başına gelir.
-Zaten o rüya benim geleceğim değil mi? Zaten başıma gelmeyecek mi? Lütfen bu işe karışmayin.
Arkami dönüp gideceğim sırada hızla kapının önüne geçti
-Kendi türümü korumak zorundayım Mi. Beni dinlemelisin.
-Emily bunu bilmeli. O her zaman benim yanımda oldu. Ve öyle birşey olduğu zaman yine benim yanımda olacak biliyorum.
-Yanlış düşünüyorsun Mi. Herkes kendi türünü korur.
-Hayır Mr.Holl. Bunu size kanıtlayacagim.
Deyip odadan çıktım. Caroline ile Emily asagidaydi.
-Kızlar bahçeye çıkalım
-Bir sorun mu var Miranda?
Ikisi de beni çok iyi tanıdığı için yüzümden bir sorun olduğunu kesin anlamislardi. Cevap vermeden bahçeye çıktım. Onlarda beni takip ediyordu. Kamelyalardan birine geçip oturduk.
-Emily bunu sana anlatmalı miyim bilmiyorum. Ama anlatmazsam kendimi kötü ve suçlu hissedeceğim çünkü sen her anımda benim yanimdaydin.
-Ne oluyor Miranda?
-Dün gece bir rüya gördüm. Vücudumun Her yeri kesilmişti. Tüm kanlar bir kabin içerisine akiyordu ve vücudumu kesmeye devam eden kadın anlamsız bazı kelimeler söylüyordu. O kadın... Çok Üzgünüm ama Veronika'ydi
-annem mi?
-Evet annen.
-Bunun için neden uzgünsun Miranda? Alt tarafı bir kabus görmüşsün.
-Kabus değildi bu Emily. Ben de öyle saniyordum. Mr.Holl gece çığlıklarımi duyup yanıma geldi ona bahsettim ve bugün o gördüğüm şeyin gerçek olduğunu söyledi
-Ne sacmaliyorsun Miranda annem sana çok değer verir neden böyle birşey yapsın? Hem biz normal insanlarız. Üstelik bu olanların hiçbirini anneme ya da bir başkasına anlatmayacagimi biliyorsun.
-Mr.Holl annenin cadı olduğunu söyledi Emily.
-Şaka yapıyor olmalısın Miranda?
-Hayır Emily. Sen de bir cadisin ve bunun farkında değilsin
-Ben bir cadı miyim?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ölümcül
VampireNormal sıradan bir yasamim vardı! Ta ki.... Onları tanıyana kadar... Mr.Holl Kevin Chris Daemon Hele bir de kendimin bir ölümcül, en yakın arkadaşlarımın da doğa üstü birer tür olduklarını öğrendiğimde tamamen farklı bir hayata girmiş oldum. Ne yap...