Ölümcül

21

         Sabah güneş ışıkları gözümü yakarken  kalktım. Güneşten etkilensem  de aslında  çok saçma bir rüya görmüştüm. Cadılar bir çember oluşturmuş ortada sadece ben ve Veronika vardı.  Ortada bulunan bir ağaç gibi bir şeye bağlanmıştım.  Kalın bir halat ile baglamislardi  beni. Veronika ayak ucuma  birseyler koyuyordu.  Daha sonra uyandım...

          Aşağı inmek istemiyordum. Biraz dışarı baktım.  Zac'in arabasına bindiği görünce gittiğinden emin olduktan sonra giyinip aşağı indim.  Onu görmek dahi istemiyordum. Ama içimde anlamlandiramadigim  bir biçimde tutku vardı.  Onu istiyordum. Sürekli onunla birlikte olmak istiyordum. Kısacası sapıkca  şeyler istiyordum. Bu da beni oldukça rahatsız ediyordu

          Kızlar ve çocuklar kahvaltı yapıyordu.  Ben de oturup birseyler yedim.  Emily, Chris in gözlerinin içine düşecekti. Caroline ise bana kötü bir bakış attıktan sonra yemeğine döndü.  O bakışın anlamını biliyorum.  Onlara birsey anlatmadigim için bana kızgındi. Gülümseyerek masadan kalktım. 

-Benim biraz dışarı çıkmam lazım

-Ian ile mi buluşacaksin?

         Bunu soran Emily di.

-Hayır canım biraz dolasacagim.

-Akşama evde ol seni sorguya çekeceğim.

-Tamam

          Deyip gülümsemeye  çalıştım. Masadan kalktım.  Odama çıkıp cantami aldım. Caroline içeri girince şaşırdım. 

-Miranda neyin var? Mr.Holl un dün dediklerine  mi kırıldın?

-Yo sadece canım sıkkın.

-Neyin Var?

-Hiç birşeyim  yok.

-Bende geliyorum seninle belki yolda anlatırsin

-Ben biraz...

-Hayır canım yalnız kalamazsin

-Ama...

-Hazırım... Çantami alıp geliyorum...

-Iyi tamam

         Aşağı inip dışarıda Caroline i beklemeye başladım. 

-Geldim. Nereye gidiyoruz?

-Bilmem.

-Nereye gitmek istiyorsun?

-Şu ormana gidelim mi?

-Orman tehlikeli olabilir

-Biz de tehlikeliyiz 

        Deyip gülümsemeye zorladım  kendimi ve yürümeye başladık. 

-Haklısın.  Anlat bakalım?

-Neyi?

-Canın neden sıkkın?

-Birsey yok Carry

-Sen önceden  böyle değildin Miranda?  Neyin var?

-Nasıldım?

-Herseyini anlatırdin.

-Hayatımda çok şey oldu Carry

-Farkındayım. Ama bu sefer farklı bir sıkıntı var.

-Dün gece rüyamda yine Veronika yi gördüm.

-Nasıl gördün?

-Cadılar bir çember oluşturmuş ortada sadece ben ve Veronika vardı.  Ortada bulunan bir ağaç gibi bir şeye bağlanmıştım.  Kalın bir halat ile baglamislardi  beni. Veronika ayak ucuma  birseyler koyuyordu.  Daha sonra uyandım

-Senin rüyaların gerçek olabilir.

-Sanmıyorum ya. Veronika dan bahsediyoruz. Dünya Tatlısı biri o. Üstelik beni çok sever.

-Insanlar türünü korumak için herşeyi yaparlar Miranda.

-Bilmiyorum Carry kafam çok karışık. 

         Ormanın içine baya bir girmiştik.  Yol bittiğinde karşımızda upuzun bir nehir vardı.  Karşı tarafa geçiş yoktu.

-Karşıya geçemeyeceğiz. 

-Elimi tut Miranda ve karşıya geçtiğimizi  düşün

         Dediği gibi yapıp karşıya geçtiğimizi düşündüm. Gözlerimi açtığımda gerçekten de karşıdaydik.  Yürümeye devam ettik. Kurt uğuldamalari  geliyordu.

-Miranda burasi kurtlarin  bölgesi olabilir.  Baksana uğuldamalara.

-Kurtlar ne yapabilir ki?

-Kurtadamlar Miranda.  Yani kurtadamlar var.

-Yoksa....Gri....

-Gri ne Miranda?

-Sürekli bahçeye geliyor. Gri tüylü bir kurt. Ve ben onunla sürekli sohbet ettim.

-Ona ne söyledin?

-Ona herseyi anlattım. 

-Ne olduğundan  bahsettin  mi?

-Evet.

-Sana inanamiyorum Miranda.

-Ama sadece bir hayvandı.

-Miranda... Etrafında o kadar şey varken koskoca kurda  nasıl sadece bir hayvandı dersin?

-Bilmiyorum.  Kimse yoktu konuşacak. Siz hep çocuklarla takılıyordunuz  ben de rahatsız etmek istemedim.

-Şurada kulübe var gel.

-Tamam.

         Deyip yürümeye devam ettik. Kulübeye  girip kapıyı sıkıca kapadik. Kulübenin içi çok temiz ve düzenliydi.  Birileri yaşıyor olmalıydı. Camdan baktığımızda bir sürü kurdun evin etrafını sardığını  gördük. Gri de oradaydı. Dışarı çıktım.  Benim dışarı çıkmamla  herkes hızla bana doğru gelmeye başladı.  Gri uğuldayarak  onları durdurdu. Hepsi geri adım attı. Ileri Gri nin yanına gidip tüylerini oksadim. Durmadan bir sürü soru sordum.

-Kimsin sen?

-Normal halin ile görmek istiyorum seni.

-Gri. Normal halinle  görmeliyim seni.

           Kurtlar yavaş yavaş dağıldı.  Gri de hızla yanımdan uzaklaştı. Kimdi bu gri? Ve ben nasıl ona herseyi anlatmistim.