SALTANAT (+18)

13- Yavuz

@53GeceMavisi53 neydi senin o yazdığın? Yavuz=tava 😂

*

Aktan Aktekin, her zaman yüreğinde sakladığı bombalardan birini avucuna almış ve pimini çekerek tam yüreğimin ortasına yerleştirmişti. Şayet kurduğu cümleler zihnimden, mantığımdan önce yüreğimde büyük bir zelzeleye yol açmıştı.

Parmaklarım öylece saçlarının arasında hareketsizce dururken bu adamdan korkmadan edemedim.

Bu adam güçlüydü, sarsılmazdı ve gözünü değdirdiği her olaya hakim olan bir padişah edasıyla planlar kurarak, yine gözünü diktiği her toprağı yeni savaşlar başlatarak fethedecek kadar gözü karaydı.

Kılıcı; zihni, kalkanı; kendinden emin karakteri ve askerleri ise yüreğiydi. İşte tam da bu yüzden yenilmez bir adam vardı karşımda, çünkü yüreğini ortaya koyan hiç kimse asla kaybetmezdi. Aktan Aktekin de yüreğiyle birlikte savaşan bir adamdı.

"Fazla patavatsız bir insansın." Dakikalar sonra kendimi toparlayarak kurduğum bu cümleden sonra Aktan'ın vücuduma değen vücudunun gevşemesiyle onun da rahatladığını farz ettim.

"Ona patavatsız değil de açık sözlü desek?"

"Senin moralin bozuk değil miydi? Ne ara keyfin yerine geldi!" İsyankar çıkan sesime sesli bir kahkaha atan Aktan'la iç çekmeden edemedim. O boğuk, hafif titreyen sesiyle attığı kahkaha şu zamana kadar duyduğum en güzel melodilerden biriydi.

"Yatağındayım. Sen saçlarımı okşarken ben kafam göğsünde sana sarılıyorum. Üstelik az önce bana masal anlattın."

"Yani?"

"Yanisi küçük Şirine, sadece saçlarımı okşamakla kalmıyor aynı zamanda yüreğimi de okşuyorsun. O naif parmakların saçlarımda, merhametin ise yüreğimde iken ben nasıl üzgün kalabilirim ki.... Şu kafamı kalbinin üstüne koyarak soluklandığım andan itibaren zihnimi yiyip bitiren tüm karabasanlar arkalarına bakmadan kaçtılar."

"İyi, keyfin yerine geldiyse kalk odana git! Uykum geldi uyuyacağım." Huysuz bir ses tonuyla söylenmeme karşılık adına kahkaha denilen o muhteşem melodi bir kez daha odamda yankılanarak yüreğimde soluklanmıştı.

İçimi titretiyordu bu adamın kahkahası!

"Pekala, dediğin gibi olsun." Diyerek bir anda yataktan kalkan adamın elinden tutarak durdurdum. O bana merakla bakarken ben hızla yatağımdan kalkarak giysi dolabına ilerledim. Gerilere attığım peluş pandayı alıp sakladığım anahtarı çıkartarak yatağıma geri dönerek hemen yanımdaki çekmecenin kilidini açarak o gün butikte bana verilen dosyayı Aktan'a verdim. Gülümseyerek dosyayı alan Aktan üzerime eğilerek saçlarımdan öpmüş daha sonra da iyi geceler diyerek odamdan çıkmıştı.

Aktan'ın arkasından öylece bakarken içime dolan sıkıntıyla ben de kafamı yastığıma koymuştum. Düşünmedim, düşünmek istemedim. Kendimden dahi kaçmayı tercih ederek uyumak için gözlerimi kapattım ve kısa süre sonra tam da istediğim gibi zihnim adına uyku denilen yarı ölüme mahkum oldu.

**

Sabah evde çalışan yardımcılardan birinin beni uyandırması ile zaman kaybetmeden yatağımdan kalkmış ve hazırlanarak kimseye görünmeden sessizce evden çıkmıştım. Ne Aktan'a yakalanmak istemiştim ne de ihtiyara.

Bu iki kudretli adam benim hayatımda büyük enkazlara neden oluyorlardı. İhtiyarın kim olduğu, benim kim olduğum ve Aktan'ın bildikleri beni her geçen gün daha da büyük bir çıkmaza sürüklerken ikisini de görmek dahi istemiyordum. Bu yüzden bende en kolay yolu seçerek kaçmayı tercih ettim.