Chapter 8
I've Changed?
========
"Manang, paano po ako nakarating sa kwarto ko kagabi?" - pagtatanong ko kay manang habang nag-aahin sya ng pagkain.
Nagulat na lang ako ng magising ako ng nasa kwarto na ako. Ang huli kong naalala ay nasa kotse ako ni Zayn.
"Binuhat ka ng boyfriend mo hanggang sa kwarto mo."
Napatayo ako sa kinakaupuan ko at sumigaw, "WHAT?!"
"Oh, bakit parang gulat na gulat ka? Alam mo naman na hinatid ka nya diba?" - she said then placed the ham on the dining table.
I can't believe anything of what I'm hearing right now. How can he do that?! Bakit hindi na lang nya ako ginising?!
"Ang sweet nga nya, hija. Ang manly nya tignan kagabi habang buhat buhat ka nya."
"T-talaga po?"
She nodded.
Manly? Sabagay, kung iisipin, masculine naman sya.. Kung iimagine-nin ko ang ganong pangyayari...
Omo! Ang gwapo nya at para akong prinsesa kung totoo man ang sinasabi ni manang.
Sayang! Hindi man lang kami kinuhanan ni manang para nakita ko.
WHAT THE HELL?! Totoo ba tong mga pinagsasasabi ko sa utak ko?! Bakit ako nag-iimagine?!!
"I have to go." - I said to manang then immediately came to kuya Ken.
Narinig ko pa na tinawag ako ni manang pero hindi ko na sya pinansin. Pwede naman akong kumain sa school ngayon eh. Baka nagluto ulit si Zayn ng pagkain para sakin.
Goody! Sana adob---Sh*t! Scarlet! Get the grip of yourself naman!
"Good morning, ma'am." - kuya Ken and kuya Perry greeted me.
"Let's go." - I ordered them then ride my car.
As kuya Ken was driving, he opened a topic about Zayn.
"Uhm, ma'am.."
"Yes?" - sabi ko pero may bahid ng pagiging mataray ang boses ko.
"Si Zayn daw po hind---"
"I DON'T WANT TO TALK ABOUT HIM SO DON'T EVER SAY HIS NAME IN FRONT OF ME EVER AGAIN!" - I howled.
"Y-yes, ma'am."
ZAYN CALEB GONZALEZ, YOU REALLY NEED TO GET OUT OF MY LIFE!
-----
"Simula ngayon, hanggang dito ka na lang sa school gate. Ligtas naman ako sa loob." - I ordered Perry.
"BUT STILL... You need to stay alert whenever I call, is that understood?" - I added
"Yes, ma'am."
Buti naman. Ayoko ng paulit-ulit ako. After kong kausapin si kuya Perry ay pumasok na ako sa loob.
Its weird. No one's bugging me. Nakakapanibago. Hanggang sa makarating ako sa room, walang nangungulit sakin.
"Where's Zayn?" - I asked myself as I sat on my chair.
*iling..iling..*
As if I care. He's a nobody. Its a good thing that he's not here, right? I can have a peaceful life atleast for today.
It's exactly 7am when my teacher came. Its a two hours class.
( - . - )
I feel sleepy.

BINABASA MO ANG
Let's Flip a Coin. Heads, "You're Mine". Tails, "I'm Yours"
AcakI will be revising some chapters of this story. Inuuna ko lang ang DTBWY then IYD. Reasons are: -kajejehan ng narration; and -kakornihan Nakakagoosebumps lang. If you're still willing to read this story, then, please, do feel free to do so. Thanks :...