Paulo Dybala - 18-letni uczeń 4b, chodzi do liceum językowego w Rzymie, jest gejem, bad boy, pewny siebie chłopak, nie poddaje się, uwielbia piłkę nożną oraz angielski.
Wojciech Szczęsny - 30-letni nauczyciel języka angielskiego, pierwszy raz pracuj...
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Przed moimi oczami widzę stół, dookoła niego leżą płatki róży oraz świeczki.
- To wszystko zrobiłeś dla mnie? - pytam się z łzami w oczach Wojtka
- Tak, dla mojego skarba zrobię wszystko - mówi i całuje mnie.
- Kocham cię wiesz - mówię i kładę ręce na jego kark
- Ja ciebie też kocham - mówi
- Może zamiast tej kolacji, pójdziemy na górę, do sypialni i wiesz co będziemy robić - mówię, jednocześnie poruszając brwiami.
- A ty tylko o jednym myślisz Paulo - mówi i śmieje się
- Co poradzę, że mam tak przystojnego i seksownego chłopaka i nie mogę się powstrzymać - mówię
- Paulo, ale popatrz z innej strony, ja już mam 30 lat, ja nie jestem taki młody, oczywiście, czuję się świetne, ale z czasem nie będę się czuł - mówi
- Wojtek popatrz się na mnie - mówię i łapie go za głowę i odwracam ją tak, że nasze oczy patrzą się nawzajem - Nie obchodzi mnie to ile lat masz, nie obchodzi mnie, że jesteś o 12 lat starszy ode mnie, to powoduje, że jesteś jeszcze bardziej męski i seksowniejszy. Kocham cię takiego, jakim chce. Pamiętasz nasz seks w Paryżu?
- Takiego seksu nie można zapomnieć - mówi i lekko wybuchamy śmiechem.
- No właśnie, nie można zapomnieć - mówię - Nikomu jeszcze nie mówiłem, nie wyjawiłem, że to był mój najlepszy seks jaki miałem w moim życiu.
- Naprawdę?
- Naprawdę - powtarzam - Kocham cię tak bardzo, że nawet mógłbym skoczyć za tobą w ogień. Wystarczy, że nie ma ciebie blisko mnie jednej sekundy, a ja już tęsknię. Nie potrafię bez ciebie żyć. Nie umiem...
Nie dokończam, ponieważ czuję jak jego wargi dotykają moich warg.
- To były piękne słowa Paulo - mówi - Ja tak samo, moje serce jest ciemne, gdy cię w nim nie ma, tęsknię za tobą, nawet jak cię nie ma jednej sekundy.
- Nie płacz tylko Paulo, tylko nie płacz - mówię i czuje jak łza leci po moim policzku - Cholera! Jednak będę płakał.
- I bardzo dobrze, że płaczesz. Pokazujesz swoje uczucia, a to jest najważniejsze - mówi
- Może chodźmy już zjeść, bo inaczej będę płakał przez kilka godzin i z kolacji nic - mówię
- I niech zgadnie, będę musiał cię uspokoić - mówi
- Jak ty dobrze mnie znasz - mówię i lekko całuje go w usta - Co pysznego przygotowałeś?
- Same pyszności - odpowiada mi - Zapraszam do stołu monsieur* .
