GECE MAVİSİ | Texting

0.1

Başladığımız tarihi buraya yazalım 🌸💙.

Son dersteydik. Ders matematik olduğu için kafamı sıraya koymuş kulaklığımı takmış müzik dinliyordum daha doğrusu her ders müzik dinliyordum.

Şuan ne sorduğunuzu duyar gibiyim.
Hayır ailem bu hareketlerime kızmıyor. Nasıl olduğumu umursamayan insanlar derslerime mi umursayacak ki.

Birden kulaklığımın çıkarılmasıyla irkilerek gözlerimi açtım. Keşke hiç açmasaydım. Matematik hocası şuan yanımda dikiliyordu.

"niye dersi dinlemiyorsun kızım?" demesiyle sınıfın yarısı bana dönmüştü.
İçimden hocaya ne diyeceğimi düşünüyordum ki ordan bir kız lafa atıldı.

" Hocam o hiç bir dersi dinlemiyor ki."
Hoca bana dönerek "Dersi dinle yoksa aileni aramak zorunda bırakırsın beni"
"Arayın hocam selamımı da söyleyin."
Benim cevabımla bütün sınıfın gözü artık bendeydi. Herkes şaşkın şaşkın bakıyordu. Matematik hocası da dahil.
" Neye güveniyorsun da böyle konuşuyorsun benimle"
Telefonumu kulaklığımı toplayıp çantamın içine koydum. Ne yapıyorum diye merak ediyorlardı. Ama hiç birisi benim umrumda bile değildi. Ayağa kalkarak çantamı koluma taktım.
" neye güvendiğim sizi alakadar eder mi? " diyerek kapıya ilerledim.
Sınıftan çıkarken hocanın "Terbiyesiz" diye bağırışını duydum. Salla gitsin.
Dışarı çıktığımda yağmur yağdığını gördüm. En sevdiğim şeydi yağmur. Yağmurdan sonraki toprak kokusu da öyle.

Kulaklığı mı takıp müzik dinleyerek yerime ilerliyordum.
Kayalıklara oturup uçurumdan aşağısı yani denizi izledim. Burası benim huzur kaynağımdı. Denize düşen yağmur damlalarını izledim. Şimşeğin çakışını izledim.
Gözlerimi kapatıp kendimi o huzurun kollarına bıraktım. Gözlerim açtığımda güneşin daha yeni doğduğunu gördüm. Nefret ederdim güneşli havadan. Telefonumu açıp saate baktım. Saat 06:08 di. Telefonumda her zaman ki gibi hiç bir bildirim yoktu. Annem babam merak etmez ki beni hiç.
Gözlerim doldu bu düşüncelerle ama ağlamadım. Ben ağlamayı çok zaman önce bırakmıştım. Toparlanıp bu huzurlu yerden eve doğru ilerledim. Evin önüne gelmiştim kapıyı açıp içeriye giriyordum. Annem mutfaktan seslendi.

"Dolunay sen misin?"
"Evet"
Hızlıca odama geçip üstümü değiştirdim.
Birşeyler atıştırıp. Çantamı alıp evden çıktım. Sabahın köründe çekilmez sınıftakilerde ya. Okula doğru ilerliyordum.
Okula girerken 1 kız tarafından itilmemle sinirlerim kat ve kat artmıştı.
Sikeyim böyle hayatı . Kızın arkasından bağırdım.
"Yavaş lan yavaş . Azrail mi koşturuyor peşinden"
" Bir git işine"
" Sizden başka işim mi var be güzelim"
"uğraşamayacağım"
"uğraşma, uğraşıp pişman olma" diyip göz kırptım.
Kız arkasına dönüp koşmaya devam etti. Ben de sınıfa doğru yol aldım. Kapıyı açarken birisi daha ile çarpışmam iyice patlamama sebep oldu. Dibime girdi ya az daha öpüşüyorduk.
"Dibime girdin lan"
"ne bağırıyorsun be"
"Allah'ım ne günah işledim de bunları bana sırasıyla gönderiyorsun."
" Pek bir sevindim bakıyorum güzelim"
"ne sevinicem lan burak yürü git işine"
"İyi tamam be". O önümden çekilirken bende sırama doğru gidiyordum. Çantamı bırakıp telefonumu içinden çıkardım. Sıranın altına koydum.
Telefonun titremesiyle aniden irkilerek telefonumu elime aldım.
WhatsApptan bir bildirim var.
Telefonun kilidini açıp WhatsApp 'a girdim. Ya sınıf grubundan gelmiştir. Ya da reklam mesajı gelmiştir.
0538*******:Bugün sinirli sinirli daha bi güzelsin. 💛