Μαζί

Κεφάλαιο 22

Ευτυχώς από τότε που τελειώσαμε περνάνε πάρα πολύ γρήγορα οι μέρες. Εγώ συνεχίζω κανονικά τις βιταμίνες μου και τρώω πολλά λαχανικά και φρούτα. Ο γιατρός λέει πως αυτό είναι και το καλύτερο για το μωρό αλλά και για εμένα. Αυτό βοηθάει και στο να μην παίρνω επιπλέον κιλά. Τα καλοκαιρινά ρούχα μου είναι πιο ριχτα και αέρινα και βοηθάνε στο να κρύβω την κοιλιά η οποία έχει αρχίσει να φουσκώνει, με αργούς ρυθμούς όμως. Επίσης Περπατάω πολύ. Κάθε απόγευμα πηγαίνω για περπάτημα με την Ηλιάνα. Πιάνουμε συζητήσεις για διάφορα θέματα, όπως άλλωστε κάναμε πάντα με την κολλητή μου.

"Λοιπόν, για πες, του έστειλες χθες όπως είπαμε;" ρώτησα
"Ναι και απάντησε." Είπε
"Θα μου πεις ή θα στα βγάζω ένα ένα;" αναρωτήθηκα
"Θες να σου δώσω το τηλέφωνο να διαβάσεις μόνη σου την συνομιλία;" ρώτησε
"Αφού σε βλέπω χαρούμενη, και ξέρεις πως όταν μου πεις θα αυξηθεί η χαρά." Είπα
"Εντάξει εντάξει." Είπε γελώντας
"Αρχικά είπαμε τα τυπικά αλλά μετά μου ζήτησε να του πω τα νέα μου. Του είπα ότι είχα πάει να δώσω αθλήματα για τις στρατιωτικές και αφού με ρώτησε πως τα πήγα, άρχισε να ρωτάει πώς μπορώ να τρέχω μες την ζεστή του Ιουλίου. Τέλος πάντων για πολύ ώρα λέγαμε για τα αθλήματα και μετά για διακοπές και τέτοια. Πέρασε η ώρα, ήρθε το βράδυ και μόλις τον καληνυχτισα μου είπε πως αν θέλω, να βγούμε μια μέρα." Είπε
"Κι εσύ τι του είπες;" ρώτησα γεμάτη ενδιαφέρον
"Μην προτρεχεις. Του είπα ότι θα το κανονίσουμε και σήμερα το πρωί μου ξαναεστειλε." Είπε
"Παίζει δυναμικά το παλικάρι." Λέω γελώντας
"Και τέλος πάντων μου ζήτησε να βγούμε σήμερα το βράδυ." Είπε
"Ωωω κι εσύ θα πας;" ρώτησα
"Δεν θα πάω. Θα παμε!" Είπε
"Ποιοι;" αναρωτήθηκα
"Εγώ, εσύ, ο Διονύσης και ο Χάρης. Ο Φώτης τους παράτησε και πήγε διακοπές." Εξήγησε
"Κατάλαβα εγώ με το τρελό μωρό, τον Χάρη θα καταλήξω." Γέλασα
"Όχι μωρε. Όλοι μαζί θα είμαστε. Αφού ξέρω ότι δεν τα πηγαίνετε πολύ καλά." Είπε
"Σου έχω ξαναπεί, εγώ και ο Χάρης είμαστε ένα πλέον." Είπα
"Ναι ναι τα ίδια λέει κι ο Χάρης στο Διονύση." Είπε
"Κι ακόμη δεν μας πιστεύετε;" ρώτησα
"Όχι. Αφού μας τρολαρετε. Δεν είναι η πρώτη φορά." Λέει γελώντας. Είναι γεγονός ότι στο παρελθόν της έχω πει πολλά πετυχημένα.
"Και τι ώρα θα βγουμε;" ρώτησα
"Κατά τις 9:30." Μου είπε
"Σε μια ώρα δηλαδή." Είπα κοιτάζοντας το ρολόι μου
"Ακριβώς." Είπε ενώ φτάναμε κάτω από το σπίτι μου
"Ευτυχώς που ετοιμαζομαστε γρήγορα." Είπα
"Λοιπόν, πάω κι εγώ να κάνω ένα μπάνιο και θα τα πούμε σε μια ώρα." Είπε και έφυγε για το σπίτι της το οποίο ήταν αρκετά κοντά στο δικό μου.

Ανέβηκα κι εγώ στο σπίτι μου και βρήκα τους δικούς μου να κάθονται στο μπαλκόνι και να πίνουν τον καφέ τους. Πήγα κοντά τους.

"Είπαμε με την Ηλιάνα να πάμε μια βόλτα τώρα το βραδάκι." Είπα
"Να πάτε." Είπε ο μπαμπάς
"Αχ ωραία. Ευχαριστώ πολύ." Είπα χαμογελώντας και πήγα να ανάψω θερμοσίφωνα για να κάνω μπάνιο

"Πήρε τηλέφωνο και η θεία σου η Σία και ρώτησε αν θα πάτε καθόλου στα Ιωάννινα." Είπε η μαμά
"Και τι της είπες; Βασικά εκείνη πότε έχει άδεια;" ρώτησα
"Δεν ξέρω ακριβώς. Πάρε εσύ να συνεννοηθειτε." Πρότεινε
"Εντάξει. Είπε τίποτα άλλο;" ρώτησα
"Ρώτησε αν στείλαμε το μηχανογραφικο κι αν έβαλες πρώτες επιλογές τα Ιωάννινα." Είπε
"Αφού το είχαμε πει. Στα Ιωάννινα έχει όλες τις σχολές που με ενδιαφέρουν. Ήταν λογικό να τις δηλώσω πρώτες." Είπα
"Και κατά 90% εκεί θα περάσεις. Με έκανες πολύ χαρούμενη με τους βαθμούς σου." Είπε και με φίλησε
"Σιγά ρε μαμά. Απλά έκανα ό,τι μπορούσα." Είπα
"Πραγματικά δεν περίμενα να βγάλεις 17,5 χιλιάδες μόρια." Είπε
"Τα κατάφερα όμως. Άσε με τώρα να ετοιμαστώ." Είπα γελώντας και την έδιωξα από το μπάνιο που είχα ήδη μπει
"Εντάξει εντάξει φεύγω." Είπε
"Α και η Ηλιάνα θα μείνει εδώ το βράδυ." Ανακοίνωσα πριν κλείσω την πόρτα.

Σε λίγη ώρα τελείωσα από το μπάνιο. Άφησα τα μαλλιά μου να στεγνώσουν μόνα τους. Φόρεσα ένα αέρινο φορεματάκι μέχρι το γόνατο. Έβαλα σκουλαρίκια και βάφτηκα λίγο. Καθώς φορούσα τα παπούτσια μου, η Ηλιάνα χτύπησε το κουδούνι. Χαιρετησαμε τους δικούς μου και φύγαμε από το σπίτι.

"Πώς νιώθεις;" ρώτησα
"Λίγο περίεργα γιατί δεν ήμουν προετοιμασμενη." Είπε
"Το ήθελες όμως." Είπα
"Δεν περίμενα όμως ότι αμέσως με το που θα του έστελνα θα μου ζητούσε να βγούμε" Εξήγησε
"Απλά δεν είναι τύπος που του αρέσουν τα μηνύματα." Είπα
"Ναι όμως έτσι μήπως προχωράμε πολύ γρήγορα;" αναρωτήθηκε
"Ρε κοπέλα μου δεν θα του κάτσεις." Είπα
"Αυτό μας έλειπε. Αλλά δεν ξέρω προβληματιζομαι κάπως." Είπε
"Πάντως σκέψου αυτά που περάσατε ή μάλλον που θα μπορούσατε να περάσετε αλλά δεν το κάνατε. Οπότε τώρα θα έχετε την ευκαιρία να δεθειτε και να γνωριστείτε καλύτερα." Είπα
"Αυτό πραγματικά μου δίνει χαρά." Είπε
"Άντε χαμόγελα τώρα και πάμε." Είπα αφού ήμασταν έξω από το μαγαζί. Η Ηλιάνα προχώρησε μπροστά και τους βρήκε να κάθονται σε ένα τραπέζι.

"Καλώς τις κούκλες" Είπε ο Χάρης