Χάρης
Στην Πάργα φτάσαμε μεσημεράκι και αφού αφήσαμε στο δωμάτιο τα πράγματα, πήγαμε στην παραλία. Κάθισα κάτω από την ομπρέλα και παρατήρησα την κοπέλα μου που στέκονταν μπροστά μου κι έβγαζε από την τσάντα της τα αντηλιακά.
"Τι κοιτάζεις;" ρώτησε κοιτάζοντας με πάνω από τα γυαλιά της
"Πόσο χάλια σώμα έχεις." είπα γελώντας παρατηρώντας τα μπούτια της και την αδυνατισμένη πλέον κοιλιά της. Με πλησίασε απειλητικά
"Εσύ χάλασες αυτό το σώμα!" είπε γελώντας
"Το ξέρω. Στην ουσία σε έκανα έτσι για να μην σε θέλει κανένας άλλος και να είσαι μόνο δικιά μου." Είπα και την φίλησα στο λαιμό
"Οι γυναίκες με καμπύλες έχουν πολύ μεγάλη πέραση." Ανακοίνωσε
"Ξεκινάμε δίαιτα λοιπόν!" είπα αποφασισμένος
"Ρε χαζό δεν έχω μάτια για άλλον. Μην φοβάσαι" είπε γελώντας και γύρισε να της βάλω αντηλιακό
"Πάντως έχεις το πιο απαλό και τέλειο δέρμα που έχω αγγίξει." είπα
"Έχεις αγγίξει πολλά;" αναρωτήθηκε
"Μα τι ερωτήσεις είναι αυτές; Απλές υποθέσεις." δήλωσα
"Εσύ έβαλες αντηλιακό ή θα σημαδευτείς από τον ήλιο;" ρώτησε
"Έβαλα."
"Τότε τι καθόμαστε;" Είπε κι έτρεξε προς την θάλασσα.
"Περίμενε." φώναξα τρέχοντας πίσω της. Με γρήγορα και χοροπηδηχτα βήματα μπήκαμε στη θάλασσα. Ήταν ένας τρόπος να μην την νιώσουμε παγωμένη. Απολαύσαμε το μπάνιο μας σαν μικρά παιδιά. Έτσι κι αλλιώς δεν είμαστε και πολύ μεγάλοι.Αγγελίνα
Μετά τη θάλασσα επιστρέψαμε στο δωμάτιο και πρώτη εγώ έκανα ντουζ για να φύγουν τα αλάτια από πάνω μου. Στη συνέχεια κάθισα στο κρεβάτι και πήρα τηλέφωνο την μαμά μου.
"Έλα μαμά, τι κάνετε;" ρώτησα
"Καλά είμαστε Αγγελίνα μου εσείς;" ρώτησε
"Μια χαρά. Ένα μπανακι έκανα γιατί έχει πολύ ζέστη." Είπα
"Κι εδώ έχει ψηθεί ο τόπος. Η Αθηνουλα έχει μείνει μόνο με την πάνα." είπε
"Τι κάνει τώρα;" ρώτησα
"Κοιμάται το πουλάκι μου." είπε
"Είναι τουλάχιστον σκεπασμένη;" ρώτησα
"Έχει τυλιχτεί με το σεντόνι όπως ακριβώς έκανες εσύ όταν ήσουν μικρή." Απάντησε
"Ε το μήλο κάτω από την μηλιά." Γέλασα
"Χαχαχα έτσι ακριβώς." Είπε
"Οι υπόλοιποι τι κάνουν; Ο Μπαμπάς, η αδερφή μου;" ρώτησα
"Ο μπαμπάς σου κοιμάται με την μικρή και η αδερφή σου έχει πάει για τα τελευταία ψώνια πριν τις διακοπές της." Εξήγησε
"Πω πω σκέφτομαι πως σε καθυστερούμε από τις δουλειές σου με το παιδί τόσες μέρες." Είπα
"Μην το σκέφτεσαι αυτό. Το εγγόνι μου δεν είναι βάρος. Σε αφήνω τώρα γιατί νομίζω ότι ξύπνησε." Είπε
"Εντάξει. Να της δώσεις πολλά φιλιά." Είπα κι έκλεισα το τηλέφωνο.
Κοίταξα την φωτογραφία μας που έχω για φόντο.
"Ζουζουνακι μου!" είπα ενώ ο Χάρης με χάζευε από την πόρτα
YOU ARE READING
Μαζί
Teen FictionΊσως το άλλο μας μισό να είναι ένας άνθρωπος που πάντα βρίσκονταν ήσυχα κάπου κοντά μας μα εμείς δεν τους είχαμε δώσει καμιά απολύτως σημασία ♡♡♡♡♡