Μαζί

Κεφάλαιο 17

Για δύο μέρες προσπαθούσα να σκεφτώ μια λύση ενώ ο Χάρης προσπαθούσε να με πείσει να αγοράσουμε τεστ. Την λύση έφερε μια παλιά μου καθηγήτρια, με τη οποία κρατουσαμε φιλικές σχέσεις και πλέον δούλευε σε φαρμακείο.

"Τι έγινε κορίτσι μου; Ανησύχησα όταν μου τηλεφωνησες" Είπε όταν την βρήκα
"Κυρία μου κυρία μου καταστροφή μας βρήκε. Μια φίλη μου κολλητή, μπορεί να την θυμάστε, έχει πρόβλημα και χρειαζόμαστε την βοήθειά σας. Φοβάται να πάει μόνη της σε Φαρμακείο αλλά κάποτε πρέπει να μάθουμε." Της είπα και κατευθείαν μπήκε στο νόημα
"Πες της να μην ανησυχεί και να ξέρετε πως αυτό είναι το καλύτερο στην αγορά και έχει και τεστ επιβεβαίωσης. Βέβαια απόλυτα σίγουροι είμαστε μετά από ιατρική εξέταση." Με συμβούλευσε καθώς μου έδινε το άσπρο ροζ κουτί
"Ευχαριστώ πολύ. Πόσο κάνει;' ρώτησα
"Φύγε όπως είσαι. Δεν χρειάζομαι χρήματα. Και μην κολλάτε. Εμείς είμαστε συνηθισμένοι σε τέτοιες περιπτώσεις." Είπε
"Και πάλι ευχαριστώ." Είπα κι έφυγα

Ευτυχώς οι γονείς μου είχαν πάει για μια ακόμη φορά στα Γιάννενα και εμένα με είχαν αφήσει πίσω να διαβάσω αλλά τώρα που μυαλό για διάβασμα;

Ο Χάρης, παρά τις αντιρρήσεις μου, ήρθε σπίτι μου να κάνουμε μαζί το τεστ. Αφού ακολούθησα την διαδικασία, σταθηκαμε και οι δύο πάνω από τα τεστ.

"Σε πόση ώρα θα ξέρουμε;" ρώτησε
"Έχει περάσει το δίλεπτο οπότε από στιγμή σε στιγμή." Είπα. Τα τεστ ζωγραφιστηκαν οι ροζ γραμμούλες
"Τι σημαίνει αυτό;" απόρησα
"Το ένα είναι θετικό και το άλλο αρνητικό." Είπε κοιτάζοντας τις οδηγίες
"Αν είναι δυνατόν." Αναφώνησα

"Σήκω να πάμε σε γιατρό." Είπε
"Αποκλείεται." Είπα
"Δεν σε ρώτησα. Είπα θα πάμε σε γιατρό πάει και τελείωσε." Φώναξε θυμωμένος και πραγματικά δεν μπορούσα να τον καταλάβω. Μέχρι να πάμε στον γιατρό δεν μιλούσαμε. Αν και δεν είχαμε ραντεβού, μας δέχτηκε.

"Γιατρέ, επικαλουμαστε το ιατρικό απόρρητο και δεν θέλουμε να μάθει κανείς τίποτα. Βλέπετε είμαστε νέοι ακόμη και οι γονείς μας είναι λίγο οπισθοδρομικοί." Εξήγησε ο Χάρης
"Μην ανησυχείτε παιδιά. Το μυστικό του ας είναι ασφαλές. Πείτε μου τώρα, πότε ήταν η τελευταία επαφή;" ρώτησε
"Πριν από έναν μήνα τουλάχιστον." Απάντησα σιγανά
"Ωραία. Και δεν υπήρχε κάποιο μέτρο αντισύλληψης;" ρώτησε
"Όχι." Απάντησε ο Χάρης
"Μάλιστα. Συνήθως έτσι γίνεται σε αυτές τις ηλικίες." Είπε "Μην αγχώνεστε όμως. Θα τα μάθουμε όλα σε λίγο." Είπε

Στην συνέχεια μου πήρε λίγο αίμα το οποίο έδωσε σε ένα διπλανό εργαστήρι για ανάλυση.

"Σε πόση ώρα θα έχουμε αποτελέσματα;" ρώτησε ο Χάρης
"Τους ζήτησα να κάνουν όσο πιο γρήγορα μπορούν. Οπότε το πολύ σε δύο ώρες θα έχω τα αποτελέσματα της β χοριακης. Μπορείτε να μείνετε εδώ ή να πάτε μια βόλτα και να περιμένετε τηλεφώνημα μου." Είπε

Ήθελα να πάρω αέρα και πήγαμε μια βόλτα.

"Θες να σε κεράσω ένα τσάι;" ρώτησε ο Χάρης
"Πάμε." Απάντησα
"Πρώτη φορά βγαίνουμε μαζί." Διαπίστωσε ενώ έφερε δύο νερά από το ψυγείο του μαγαζιού. Μάλλον ήταν σελφ σέρβις.
"Τώρα είτε μας δουν είτε δεν μας δουν το ίδιο είναι." Είπα
"Μην στεναχωριεσαι." Είπε και μου έπιασε το χέρι
"Τι πιστεύεις για τα αποτελέσματα; θα βγει θετική ή αρνητική η χοριακη;" ρώτησα
"Θα δούμε σε λίγο που θα πάμε." Είπε και κατάλαβα ότι αυτό το είπε μόνο και μόνο για να με καθησυχάσει
"Έχεις σκεφτεί τι θα γίνει αν είναι θετική;" ρώτησα
"Θα είναι σκληρό." Απάντησε και Κούνησα θετικά το κεφάλι.

Αμφιβάλλω αν είπαμε τίποτα άλλο όσο βρισκόμασταν εκεί. Ήπιαμε υπομονετικά εγώ το τσάι μου κι εκείνος τον καφέ του μέχρι που μας πήρε τηλέφωνο ο γιατρός για να πάμε από εκεί.
Μας Εξήγησε πριν ακόμη ανοίξουμε το φάκελο ότι η β χοριακη έχει κάποιες μονάδες οι οποίες αν είναι αυξημένες τα αποτελέσματα είναι θετικά. Σε αντίθετη περίπτωση είναι αρνητικά. Μας είπε όμως ότι ακόμη κι αν είναι θετικά, είναι πολύ νωρίς ακόμη και μπορούμε να πάρουμε οποιαδήποτε απόφαση.
Τον φάκελο ζητήσαμε να τον ανοίξει ο ίδιος ο γιατρός.
"Λοιπόν, από ότι βλέπω, οι αριθμοί είναι αυξημένοι, πράγμα που σημαίνει ότι έχουμε εγκυμοσύνη. Και μάλιστα ο μονάδες δείχνουν ότι πηγαίνει πολύ καλά." Είπε κι εγώ με το χέρι μου σκέπασα τα μάτια μου για να ξεφύγω λίγο από αυτό που ζούσα. Ήταν τόσο αμήχανο.

"Η απόφαση είναι δική σας. Είτε προχωράμε κανονικά είτε διακοπτουμε ανά πάσα στιγμή." Είπε
"Μάλλον το δεύτερο." Δήλωσα
"Σκεφτείτε το καλά και τηλεφωνήστε μου." Είπε
'Σας ευχαριστούμε πολύ. Θα σας ενημερώσουμε." Είπε ο Χάρης και φύγαμε από το ιατρείο.