His Pervert Girlfriend [COMPLETED]

Thunder 5: Jade

Thunder's POV

Pagkaalis namin ng ospital, dumiretso kami ng kasama ko sa isang cafe.

"How'd you doin' in Paris?'' panimula niya

I look at her. She looks angelic. Her eyes. ''Eto, naging sikat na model na kung hindi ka lang umeksena'' totoo naman diba?

Tinawag niya ang waiter and ordered sweets. Ako naman ay tubig dahil makakasama ang sweets sa diet ko.

''Why did you leave my sister?'' she said to me with curious eyes. Nagiwas ako ng tingin. I cant explain why I left her. Not in love with her is not a good reason, Is it? Hindi naman sa lahat ng pagkakataon, kailangan mong iwan ang hindi mo mahal. There are times that you need them in your life.

''I dont know'' I said. She sipped her coffee and smile at me. Seriousy? She smile at me even if I left her sister and that sister of hers tried to take her life because of me? I cant believe na ganito ang pagiisip ng pamilya nila, But she is just adopted, did she already know who is her real parents? tchhhh. Why am I such a Gossiper? at bakit ko ito tinatanong sa utak ko ehh kaharap ko naman ang makakasagot sa tanong na iyon?

''Kilala mo na ang parents mo?'' I asked full of curiousity.

''Yes, Actually Ill meet them few weeks from now. Soon, and Ill also meet my sister. My real sister'' sabi niya while scanning her phone.

''Are you mad at them?'' I asked.

''Are we close that you're asking me that kind of question?'' I look at her with disbelief ''Kidding'' then she laugh. I watch her as she laugh. She is beautiful, really beautiful.

''I just want to know more on you'' sabi ko..

''At first, I am mad at them because sino naman ang matutuwa na ipinamigay ka ng magulang mo diba? But they let me realize that It was also for my own good. They also sacrificed. Tiniis nilang malayo sa akin para lang magkaroon ako ng magandang buhay. But now, They are already popular and known'' sabi niya.

Tinapos namin ang pagkain bago umuwi sa kanikanilang bahay.

Nag open ako ng account ko sa skype and there, Marco sent a video call..

''Thunder!'' sigaw niya sa kabilang linya

''Pare! kamusta kayo diyan?'' sabi ko.

''Maayos naman kami dito'' he said.

''Siya? kamusta na?'' tanong ko. Kilala na niya ang tinutukoy ko. Syempre si Jia yon. 5-6 months na akong hindi umuuwi sa pilipinas and I miss her-----really miss her..

''She is fine. Stable. But------'' naputol ang sasabihin niya ng may sumigaw.

''We need to have the operarion as soon as possible!'' sigaw ng isang tao.

''Get the materials and call some assistance!''

''Bro---- I need to hang up. Jia is------''

toot toot

the line went dead.

Lumamig ang pakiramdam ko. What happened to her? I cant think kung ano ang magiging future ko. It is my fault. Ako ang may kasalanan kung bakit siya nasa ganang sitwasyon. Ako ang may kasalanan kung bakit siya nagaagaw buhay

I prayed na sana ay gumaling siya kaagad. Ang tanga tanga ko kasi. Wala ako sa tabi niya when she need me the most. I am not beside her and my baby. pero karapatdapat ba talaga ako lalo na sa mga ginawa ko?

Nahiga ako sa kama. I look at the white ceiling.

yeah--- I am a jerk-Asshole-bastard. Lahat ng mga synonyms niyan tatanggapin ko. wala yan sa sakit na naramdaman ng mag-ina ko. Kailangan ko talagang umuwi sa pilipinas.

**********

Kinaumagahan ay nagbook na ako ng flight pabalik ng pilipinas.

I am at the waiting area ng muling nagvibrate ang phone ko.

Nagulantang ako sa nakasulat sa text. I ran towards the hospital. It is kilometers away from the air port but did I just have it by 10 minutes of running? I ran towards the last room of first floor.....

Isang text na nakakagpabago ng lahat. Isang text na nagpabago ng isip ko. Isang text na nagpaluha sakin. Malaki ang naitulong niya sa buhay ko. Kahit ilang sandali ko lamang siyang nakasama ay napamahal naman siya sakin. This text affect my life....

Amethyst is dead

from: Stefan