Forbidden Love

#20

11 lat temu

Arianna

Nie pamiętam kiedy ostatni raz czułam taką pustkę. Ten smutek nie pozwala mi normalnie funkcjonować. Zaniedbałam swoje obowiązki jako żona, matka, reżyser oraz siostra.

Nie potrafię cieszyć się z życia tak jak wcześniej. Najpierw zabrano mi mamę, a teraz jeszcze tatę.

To nie był jego czas, więc dlaczego mi go odebrano?

Christian się do mnie nie odzywa, nie przytula mnie, nie całuje i tak już od dobrych kilku miesięcy. Jakbym w ogóle nie istniała, a to mi nie pomaga pogodzić się ze stratą ojca.

Ciągłe sprzeczki, które zamieniają się w kłótnie okropnie mnie ranią. Nie znosze tej panującej między nami ciszy, więc się poddaję, a on to wykorzystuję. Dla Christiana szybki "seks na zgodę" wszystko załatwi , ale ja potrzebuję czegoś więcej.

Brakuję mi miłości i uczuć, które kiedyś nieustannie mi towarzyszyły.

Sophia i Alex cierpią przez nasze ciągłe awantury, ale nie wiem jak mogę temu zaradzić. Nie mam siły ich już chronić, a Christian w ogóle się nimi nie przejmuje.

Wczoraj wrócił bardzo późno do domu, nie tłumacząc się gdzie był i z kim. Śmierdziało od niego alkoholem i papierosami, chociaż wiem, że nie pali. W kieszeni spodni miał małą karteczkę, na której był zapisany nieznany mi numer telefonu.

Następnego dnia zadzwoniłam i dowiedziałam się, że mój "cudowny" mąż mnie zdradza, chodząc do nocnych klubów na dziwki.

Zawiozłam dzieci do Emmy i Adama, aby nie musiały słuchać kolejnych krzyków, a wiedziałam, że na zwykłej rozmowie się nie skończy.

Wzięłam małą walizkę i spakowałam do niej parę rzeczy Chriatiana. Kiedy po pracy wrócił do domu kazałam mu spierdalać, ale on tylko się zaśmiał.

- Myślisz, że tak łatwo się mnie pozbędziesz kochanie? Chyba nie jesteś aż tak głupia.

Po tych słowach wyciągnął z szafki szkocką i usiadł na kanapie w salonie. Zostawiając mnie samą w sypialni.

- Mam ochotę na seks, więc idź wziąć prysznic i ubierz coś seksownego. Już nie mogę patrzeć jak ryczysz po kontach.

Teraz

- Arianna może chcesz jeszcze coś z grilla albo sałatkę. Bardzo mało zjadłaś.

- Dziękuję, ale już pojadłam.- rzucam tylko, posyłając Em blady uśmiech.- Pójdę się położyć, bo nie najlepiej się czuję.

- No dobrze, jakbyś czegoś potrzebowała to mnie zawołaj.- odpowiada zatroskana, drobna blondynka.

- Pójdę z nią, jeszcze nam zemdleje po drodze.- mówi szybko Christian, wystając od stołu. Brunet łapie mnie z rękę i prowadzi do pokoju gościnnego.- Coś się stało?

- Boli mnie po prostu głowa, nie martw się.- stwierdzam cicho, mając nadzieję, że nie będzie drążył dalej tematu.

- Strasznie blado wyglądasz, może zostanę z tobą? Położę się obok Ciebie, będzie Ci raźniej.

- Jak chcesz.. Nie chcę Cię do niczego zmuszać.- szepcze, modląc się w duszy, aby odpuścił i wrócił do Adama i Emmy.