Friend

2.1K 173 68
                                    

Taehyung'dan

Gece saat 03:30. Soo Bin'in uyuduğundan emin olmak için yukarıya çıktım.

Kapıyı yavaşca araladım.

Uyuyordu.

Tıpkı bir melek gibiydi.

Şimdi rahat evden çıka bilirdim.

Aşağıya inip ayakkabılarımı ve ceketimi giyindim ve evden çıktım.

Bizimkiler her gün gece saat 04:00-da toplanıyordu.

Yanlarına vardığımda hepsi gelmiş beni bekliyorlardı.

"Merhaba çocuklar."

Hepsi "Merhaba." dedi.

Birlikte oturup sohbet etmeğe başladık.

Hayli sohbet ettikten sonra aklıma gelen soruyu Jungkook'a yönelttim.

"Jungkook."

"Efendim hyung."

"Senin Soo Bin adında bir arkadaşın falan varmı?"

"Evet tanıyorum. O benim kuzenim teyzemin kızı."

"Tamam. Anladım."

"Sen benim kediciğimi nereden tanıyorsun?"

"Okuldan Arkadaş."

"Sadece Arkadaşın öyle mi?"

"Evet Kook. Sadece Arkadaş." dedim.

Keşke arkadaştan öte ola bilseydik.

Keşke...

"Ben ne zamandan beri ona uğramıyorum. En iyi gidip bakıp geleyim." dedi. Jungkook.

"Dur gitme." dedim.

"Neden?"

"Şey... Eeee. Offf doğruyu söyleyeceğim. Çünkü benim evimde."

Jungkook ile Yoongi bana kötü kötü bakmaya başladı.

"Nasıl yani senin evinde." dedi Yoongi şaşkınca.

"Şey. Bu gün mezarlığa gitmişti. Bende ne olur ne olmaz diye onu takip ettim. Mezarlıkta ne kadar ağladısa bayıldı. Bende evlerini tanımıyordum. Kendi evime götürdüm. Uyandığında gece saat 1-e geliyordu. Bende dedim istersen kal yarın gidersin. O da kaldı işte."dedim.

Neden hepsi bana öyle bakıyordu ki.

"Hayır olamaz. Bu gün teyzemlerin ölüm yıl dönümüydü. Tamamen unutmuşum." dedi Jungkook.

"Sende son zamanlar bir haller var ama." dedi Yoongi.

"Hyung sen benim kuzişime aşık falan olmayasın?"dedi Jungkook.

" Yok ya. Benim aşık olduğum nerede görüldü."dedim yüzüme yalancı bir gülümseme takarak.

"Yok lan sen aşık olmuşsun." dedi Yoongi.

"Nereden çıkardın hyung." dedim.

"Peki neden 2 gün önce evime gelip hyung sen bu kızı tanıyormusun diye sordun?" dedi Yoongi hyung.

Şimdi potu kırmıştım.

"Korkuyorum."dedim

"Neden?" dedi Jungkook.

"Vampir olduğumu öğrenirse benden kaçar diye çok korkuyorum. Hele hislerimin karşılıksız çıkmasından daha çok korkuyorum." dedim üzgün bir şekilde.

"Min Ji'e vampir olduğumu kendim söylemiştim. Yani anlamamıştı. Önceler biraz korksada sonradan alıştı. Ama..." dedi Yoongi hyung.

"Ama ne?"dedim.

"Soo Bin çok akıllı bir kız. O kendisi anlayacak. En iyisi kendisi anlamadan sen anlat. Hatta bir kaç kez bana sen vampirmisin diye sormuştu." dedi Jungkook.

"Evet bana da sormuştu. Min Ji onu zor ikna etti." dedi Yoongi hyung.

"Söylemiycem. Kendisi anladığında da inkar etmeyeceğim."dedim.

"Sen bilirsin." dediler.

"Size iyi eğlenceler ben gidiyorum."dedim üzgün bir ses tonunda.

"Nereye gidiyorsun?"

"Eve. Malum beni bekleyen biri var." dedim.

Soo Bin'den

Uyandığım da hava hala karanlıktı.

Aşağıdan ses gelmiyordu.

Uyuyamadığım için aşağıya inmeye karar verdim.

Aşağı indiğimde kapının açılma sesini duydum.

"Taehyung?"

"Efendim."

"Nereye gitmiştin?"

"Uyuyamadığım için biraz dışarıda dolaştım. Sen neden uyumadın?"

"Uykum kaçtı da o yüzden."

"Tamam. O zaman gel salona geçelim film falan izleriz. Bu arada üstündeki sana çok yakışmış."

"Ne?"

Diyip üstüme baktım. Tae'nin tişörtünü giymiştim.

Bana büyük olduğu için bir kolu düşüyordu.

O kadar da kısa değildi.

Sonra salona geçip kanepelerin birine oturdum.

"Ne filmi izleyelim?"

"Korku filmi izleyelim bence. Çünkü ben hiç bir zaman korku filmi izlemedim."

"Tamam."

Dedi ve bir korku filmi açtı.

Film daha yeni başlamıştı ben korkudan tir tir esiyordum.

Ben neden korku filmi izleyelim dedim ki.

Filmde kızın çığlık atmasıyla korkup Tae'nin boynuna atladım.

"Tae ne olur filmi kapat. Korkuyorum."

Dedikten sonra filmi kapattı.

Hala ona sarılı bir şekilde duruyordum.

Elini belime sardıktan sonra dedi.

"Tamam korkma. Kapattım filmi."

Hala neden ayrılmadığımı bilmiyorum.

Ama böyle çok rahattı.

Artık gözlerimi açık tutamıyordum.

Gözlerimi kapattım ve uykuya daldım...

Taehyung'dan

Daha doğrusu Soo Bin'den bunu beklemiyordum.

Birden boynuma sarıldığında garip oldum.

Şimdide bu şekilde uyuya kalmıştı.

Yavaşca kucağıma aldım ve odaya görürdüm.

Yatağa bıraktıktan sonra üstünü örttüm.

Gitmek için haraketlendiğimden kolumdan tuttu.

"Ne olur gitme. Yanlız uyuyamam."

"Tamam."

Dedim ve yanında ki yere uzandım.

Başını omzuma dayadı ve uyumaya devam etti.

Bende fırsattan istifade saçlarını okşuyordum.

Keşke her günümüz böyle olsa...

Sevgilerle AnGel.

Singularity || KTH ✓Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin