Singularity || KTH ✓

Crazy lover

1 ay sonra....

Soo Bin'den

Aradan tam bir ay geçmişti.

Haftada bir kez abim gelirdi.

Taehyung'un benle görüşmesini yasaklamıştılar.

Bir aydır o güzel yüzünü göremiyorum.

O cennet kokusunu içime çekemiyorum.

Sıkıntıdan patlamak üzereyim.

Mektub yollamaya bile izin vermiyorlar.

Bazı zamanlarda bizi odamıza kilitliyor çıkmamıza izin vermiyorlar.

Resmen odaya kilitli kalmıştık.

Bu gün insafa gelip bizi dışarı çıkarmıştılar.

"Kim Soo Bin hadi bu gün dışarı çıkıyorsunuz."

"Ayyy. Size de zahmet oldu. İsterseniz hiç dışarı çıkarmayın."

"Çıkıyor musun? Çıkmıyor musun?"

"Offf. Çıkıyorum mız mızlanmayı kes."

Odadan çıktım ve dışarı çıktım.

Çıktığım anda "Oh My God." diye bağırdım içimde.

Burada ne kadar insan vardı yaaa.

Acaba neden buradalar.

Düşüne düşüne gidip bankın birinde oturdum.

Birden birinin yanıma oturmasıyla bakışlarım o tarafa döndü.

"Seni burada ilk defa görüyorum. Yeni misin?"

"Neden soruyorsun?"

"Öylesine."

Yanımdaki çocuk iyi birine benziyordu.

"Bir aydır buradayım. Bir aydan sonra çıkacağım."

"Neden buraya düştün ki."

"Kısaca özet geçeceğim. Benim bir vampir erkek arkadaşım vardı. 100.yıl vampir konseyinde ona beni öldürmesi istenmiş. Bende o zaman insandım. İnkar etmiş yapmayacağım demiş. Ona da sürgün cezası vermişler. O sürgün olduğu gün ben vampir oldum. Sürgün edileceğini bilmiyordum. Abimler biliyorlarmış ve benim üzülmemem için bana söylememişler. Bende gittim karşılarına çıktım dedim ki ben vampirim gitmesine gerek yok. Karşılarına seçenek koydum. Dedim benim vampir olarak kalmamı istiyorsanız sürgüne yollamayın. Beni dinlemediler kararlarından dönmek istemiyorlardı. Bende mantıklarıyla oynadım ve sürgün cezasını ortadan kaldırdılar. Sonrada güçlerimi onların üstünde kullandığım için beni buraya getirdiler."

"Sen delisin. Biliyor musun?"

"Biliyorum. Ben bir Deli Aşık'ım."

"Benim cezam iki yıl oldu. Ve bir aydan sonra bende çıkıyorum."

"Sen ne yaptın?"

"Aslında ben bir insanla sevgili olmuştum. Onunla birlikte olmuştum. Son 10 yılda insanla vampirlerin birlikte olmaları yasaklanmıştı. Bende bile bile onunla birlikte olmuştum. Bu yüzden kuralı çiğnediğim için bir yıl on bir aydır buradayım."

"Anlıyorum. İnsan sevdiği için her şeyi yapıyor. Sonucu ölüm bile olsa."

"Bu arada ben Chanyeol. Park Chanyeol. Tanıştığımıza memnun oldum."

"Ben de Soo Bin. Kim Soo Bin. İstersen sadece Soo diye bilirsin. Arkadaşlarım bana öyle der. Memnun oldum."

"Senin gücün ne?"

"Ben aslında mantığı alt üst ediyorum. Sürgün cezasını böyle iptal ettirmiştim. Peki ya senin gücün ne?"

"Ben istediğim şeyi istediğim gibi haraket ettire biliyorum."

"Anladım. Biliyor musun? Benim annem morfemdi babam ise insan. Daha doğrusu annem öldü."

"Morfem mi? Şimdi vampirlerin içinde bir tane morfem var. İki kişilerdi birinin öldüyünü duydum. O zaman o senin annenmiş."

"Evet. O morfem kim?"

"Adı. Kim Taehyung olmalıydı."

"Hadi canım gerçekten mi? Tae benim sevgilim."

"Ciddi olamazsın. Onu sürgüne mi yolluyorlardı? Bunların devrelerini sen daha önceden yandırmayasın?"

"Yok ya. Delirmişler resmen. Sonra cezamı açıklamak için beni çağırdılar. O zaman yüzlerine bakmaya izin vermediler yaa."

"Evet. Sen sevgilinle öpüştün mü hiç?"

"Şey. Evet. Vampir olmadan öncede sonrada."

"Bu yüzden sana izin vermemişler. Sen şimdi bir morfemle öpüştün ya. Güçlerin daha çok. Ve bazı vampirlerden daha güçlüsün. İster istemez gözlerine baktığında mantıklarıyla oynuyorsun."

"Gerçekten mi? "

"Evet. Hele anneni demiyorum. Oda morfem di. Bu yüzden gözüme çok bakma. Korkuyorum."

"Tamam."

Biraz daha sohbet ettikten sonra bekçim geldi.

"Ooo. Hoş geldin. Zahmet etmeseydin."

"Sabrımı taşırmada gel odana geç."

"Bence benden kork."

Birden Chanyeol konuştu.

"Evet. Haklı. Ben onunla korkarak konuşuyorum."

"Tamam az konuşta odana geç."

"Off tamam yaaa."

Oflaya oflaya odama gittim.

Bu bir ayda bitseydi bundan da kurtulurdum bu lanet olası yerden de.

Sevgilerle AnGel.