Singularity || KTH ✓

Letter

Taehyung'dan

Bu gün vampirlerin 100 yıl da bir geçirdiği vampir toplantısı vardı.

Her 100 yıl da bir bu toplantı gerçekleştiriliyor.

Bu toplantıda her bir vampire öldürmek için insan seçiliyor.

Acaba bu kez kimi öldüreceğim.

Eğer öldürmezsem vampir konseyi tarafından sürgün edileceğim.

Hepimiz artık hazırdık. Sadece vampir konseyinin üyelerinin gelmesi gerekti.

Çok geçmeden onlar da geldi.

Her kese öldüreceği insan söyleniyordu.

Şimdi ise sıra bendeydi.

"Kim Taehyung'un öldüreceği insan Kim Soo Bin."

Dediği şeyle gözlerim sonuna kadar açıldı.

Ne demek Soo Bin.

Ben Soo Bin'e zarar verememki.

O sırada Yoongi hyung'a döndüm.

Oda şaşırmıştı.

Benim ona zarar veremeyeceğimi biliyordu.

Sonra konsey üyelerine dönerek itirazımı bildirdim.

"Ben itiraz ediyorum. Kim Soo Bin'i öldürmeyeceğim."

"Öldürmek istemediğine göre sürgün cezasını kabul ediyorsun. Doğru mu anladım?"

"Evet doğru anladınız."

Onlara karşı çıkmam her kesi sinirlendirmişti.

Sonunda lanet toplantı bitmişti.

"Ne yapalım çocuklar? Sizinle bir kaç günü güzel geçirmek istiyorum."

"İçerde yaptığın çok aptalcaydı." dedi SeokJin hyung.

"Bence doğru olanı yaptım. Ben onu öldüremem."

"Neden?" dedi yeniden.

"Sen sevdiklerini öldürür müsün?"

"Hayır öldürmem. Ama sevdiklerim benim var olduğumu bile bilmiyor.."

"Nasıl yani?"

"Soo Bin benim kız kardeşim. O benim var olduğumu bile bilmiyor. Ben doğduğumda vampir olarak doğmuşum. Bu yüzden annem beni vampir konseyine vermiş. Annem de senin gibi bir morfemdi. Ama babam insandı."

"Nasıl yani. Şimdi Soo Bin seni hiç görmedi mi?"

"Hayır. Ama biliyorum sen Soo Bin'i seviyorsun."

"Evet. Onun ölümü görmektense sürgün edilmem daha iyi."

"Sence o sensiz yapa bilecek mi?"

"Tabi ki de yapar. O beni sevmiyor ki."

"Bence yanılıyorsun. Ben kardeşimi iyi tanırım. Seninleyken gözlerinin nasıl parladığını görmüyor musun?"

"En iyisi ona veda etmek."

Dedim ve yanında ayrıldım.

Soo Bin'den

Bu gün yine eski eve gelmiştim.

Oturup resim çizerken birden kapı çaldı.

"Geldim."

Gidip kapıyı açtığımda Hyo Eun teyzeyi gördüm.

Annemin yakın arkadaşıydı. Hem de komşumuzdu.

"Merhaba Hyo Eun teyze."

"Merhaba kızım. Sana bir şey verecektim."

"Ne vereceksin?"

"Bu mektubu al. Annen ölmeden önce bana bu mektubu zamanın da sana vermem için vermişti.

"Teşekkür ederim. Hyo Eun teyze."

Mektubu aldım ve içeri geçtim.

Mektub çok eski bir mektuptu.

Yavaşca açtım ve okunmaya başladım.

Bu annemin el yazısıyla yazılmıştı.

Sevgili Soo Bin. Güzel kızım. Sen bu mektubu aldığında 18 yaşında olacaksın. Bu mektubu yazma sebebim sana bir şey itiraf edeceğim. Aslında ben bir Morfemim. Senden önce bir çocuğumuz oldu. Erkekdi. Doğuştan vampir olarak doğduğu için onu vampir konseyine verdim. Şimdi o yaşıyor. Adı Kim Seokjin. Sen insan olarak doğdun. İki gün sonra abinle birlikte vampir konseyine gideceksin. Aslında sende bir vampirsin ama hala güçlerin ortaya çıkmadı. Şimdi senden tek istediğim bir şey var abini bul. Eğer nereden bulacağını bilmiyorsan Jungkook dan yardım iste. Oda bir vampir ve sana yardım edecektir. Seni Seviyorum güzel kızım.

Sevgilerle annen.

Benim annem vampir miydi yani?

Bende mi vampirim?

Jungkook da mı vampir?

Benim abim nerede?

Ben nereden bulacağım onu?

O beni tanıyormu?

Vampir konseyide neresi?

Ben ne zaman vampir olacağım?

Güçlerim ne zaman ortaya çıkacak?

Aklımda binlerce soru vardı.

Bu soruların cevabını bulmak için ilk önce tavşan surat Jungkook'u bulmalıyım.

Sevgilerle AnGel.