Singularity || KTH ✓

I'm not well

Soo Bin'den

Beni en çok yıpratan üzüntüydü.

Artık bu yükü kaldıracak gücüm yoktu.

2 gün önce bana 'seni seviyorum' söyleyen insan 2 gün sonra 'sende kimsin?' söylüyor.

Şanssızlık.

Her gün onu göre göre acı çekmektense onu görmeden acı çekmek bence daha az acıtır.

Ama sonuçta yine acı çekersin.

Yavaş adımlarla eve doğru yürüyordum.

Karşıma birden Chanyeol çıktı.

"Soo. Nasılsı-sen iyi misin? Hiç iyi gözükmüyorsun."

"Ordan bakıldığında iyi gibi mi görünüyorum?"

"Burdan baktığımda ölesiye ağlamış birini görüyorum."

"Normal olarak evet."

"Neden bu haldesin?"

"Sence?"

"Taehyung. Öyle mi?"

"Başka ne ola bilirdi ki?"

"Soo Bin. Sen gerçekten iyi değilsin. Eskiden ben senin soruna soruyla cevap verdiğimde neredeyse beni öldürüyorsun. Ama sen soruma soruyla cevap veriyorsun."

"Ne yapmam gerek?"

"Tamam. Nereye gidiyorsun?"

"Nereye gide bilirim?"

"Ya sabr. Sen beni delirtmeye mi çalışıyorsun?"

"DELİREN BENİM. ANLADIN MI? BEBİM. BIKTIM ARTIK HER ŞEYDEN. YETER ARTIK. ÜSTÜME GELMEYİN. BOĞULUYORUM. ANLIYOR MUSUN? NEFES ALAMIYOR-"

Konuştuğum sırada gözlerim karardı.

Son bildiyim şey Chanyeol'un beni belimden tutup yere düşmeme izin vermemesi oldu.

Gerisi karanlık.

Sevgilerle AnGel.