Filmlerde kızlar, sabah uyanırken aptal aptal sırıtırya şu an o durumdaydım. Gözüm bileğimdeki ipe takıldı. Bir süre baktıktan sonra yanımdaki çekmeceye döndüm ve içindeki hırkayı çıkardım. Yumuşaktı.
Müzip bir sırıtışla hırkayı üzerime giydim ve aynadan kendime baktım. Kolları ellerimden aşağı sarkıyordu ve boyu kalçamın biraz aşağısındaydı. Sanırım bugün okula giderken bunu giyecektim.
İçimdeki pijamaya bakarak hırkayı çıkarttım ve yatağın üzerine koydum. Önce okul kıyafetini giymeliydim tabi. Banyoya girerek dişlerimi fırçalamaya başladım. Aynadaki yansımama bakarak tuhaf hareketler yapıyordum. Üstümü giyinmek için odaya tekrar döndüğümde annemin elindeki hırkaya baktım ve okul kıyafetlerimi almak için gardıroba yöneldim. Bir dakika.
Hırka!
Ani refleksimle annemin elindeki hırkayı alarak şaşkın bakışları kendime çevirdim.
"Kimin o hırka?"
"Bu mu? Bu hırka... Beril'in." diye salladım aklıma gelen ilk şeyle. Şüpheci bakışları üstümde gezindiğinde hırkayı elimden alarak kapıya ilerledi.
"Yıkayayım o zaman."
HAYIR.
"Hayır." dedim içimdekileri dışa vurarak. "Neden?" diye bir soru yönelttiğinde öylece yüzüne baktım.
Cidden neden?
Lan zaten yıkadım ben onu. Şimdi hatırladım.
"Çünkü yıkandı."
Anlamaz bakışlarıyla hırkayı gösterdi. "Sen mi yıkadın?"
Valla bana kalsaydı yıkamazdım ama yıkamak zorundaydım annecim. Malum kızsal durumlar.
Bir çırpıda başımı salladım. Hırkayı masanın üstüne koyarak mırıldandı. "İyi bari."
Annem gittikten sonra derin bir oh çekerek kıyafetleri giymeye başladım. Resmen kalbim sıkışmıştı az önce. Neden? Tabiki B yüzünden.
Rahatlamak için yatağa oturduğum an komodinin üzerindeki telefon titredi. Kalbimdeki çarpıntıyı yenmeye çalışarak kalktım ve telefonu elime aldım.
B: Göz bandı getirdim, okula beraber gidelim mi? :))
BU ÇOCUK CİDDİ Mİ?!?!
*********
B için karakter seçmedim ama sizin aklınızda varsa yazabilirsiniz.
Hikaye nasıl?
Ruh halinizi bir emojiyle anlatın:)
Öpüldünüz...
