Bölüm 2

27.4K 915 97
                                    

Multimedia: Damla

Sonunda eve gelebildiğim için mutluydum. Telefonumun şarjı bitmişti babamın beni merak ediceğini düşünüp hemen şarja taktım. Telefonum açılınca altı kere babam, üç kere abim ve on beş kere de İdil aramıştı. Vakit kaybetmeden babamı aradım;

"Baba şarjım bitmişti de, ben eve geldim"

"Kızım ne kadar merak ettim haberin var mı?" dedi her zamanki tok sesiyle. Babam avukat olduğundan dolayı gece geç saatlere kadar çalışıyordu o yüzden evde değildi. Annem ise Ankara'da yeni eşiyle birlikte yaşıyordu. Kemal Amca, annemi mutlu edebildiği için o adamı seviyordum sanırım.

"Özür dilerim baba. Abimde merak etmiştir ben bir de onu arıyım" deyip  telefonu kapadım. Abimi tabi ki aramadım yalnızca evde olduğum hakkında mesaj attım. Arasam bide onun konuşmasını çekemezdim, cidden başım ağrıyordu. Aynanın karşısına geçtim ve uzun dalgalı kahverenginden sarıya kaçan saçlarımı tepeden bir topuz yaptım. Üstümdeki sırılsıklam su olan kot pantalonu ve hırkamı çıkarıp kirli sepetime attım. Çekmeceden pijamalarımı çıkartıp, giydim. Aynanın karşısına tekrar geçtiğimde pamuğa makyaj temizleyicisi sıkıp gözlerimdeki rimeli çıkarmaya başladım. Bal rengi gözlerimi herkes çok beğenirdi fakat onun gözleri benim gözlerime bin basardı diyebilirim.

İnanılmazdı, çocuk hala aklımdan çıkmıyordu. Gözümün önüne o ve onun mavilikleri gelince o maviliklerde boğuluyordum sanki.

Halbu ki çocuk sadece birkez yüzüme bakmıştı onda da bana aptal demesine rağmen sanki rüya gibiydi.

Yorumlarınız benim için çok değerli. Lütfen yorum yapın. 

O'ndan Sonra (Tamamlandı)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin