°3°

6.1K 336 64
                                    

Genç kız evde ki Laboratuvar olarak kullandığı küçük odada kendini işine o kadar kaptırmıştı ki odaya giren ev arkadaşını bile duymuyordu.

"Ner?" Ses yoktu "Nerissa?" Masada küçük makinesiyle uğraşan kız duymuyordu bile. Ya da kulak asmıyordu.

Jenna en sonunda sesini yükselterek bağırdı "Nerissa Perla Fores !!" Nerissa aniden yerinden sıçradı ve arkasını döndü "Ne var?" Jenna oflayarak köşede ki tabureye oturdu "Bir saattir sana sesleniyorum. Beni duymamanın sebebi bu küçük şey mi?"

Nerissa abartılı bir şekilde göz devirdi "Birincisi kendimi biraz fazla kaptırmışım. Ikincisi bu 'şey' değil, bu bir küçük lazer kesici. Etkisini yüzde 15 daha arttırırsam her metali kesebilir hale gelecek."

Jenna taburede biraz dikleşti ve sordu "Her metali mi?" Nerissa tekrar önünde ki  avuç içi kadar makineye dönerken konuştu "Vibranyum'u kesemez. Sonuçta dünya'nın en güçlü metali. Ama evet neredeyse hepsini kesebilir."

Nerissa Lazer kesiciye cımbızla küçük bir metal parça yerleştirdi ve tekrar en yakın arkadaşına döndü "Sen niye gelmiştin?" Jenna etrafta ki birsürü icat ve kimyasalı incelemeyi bırakıp Nerissa'ya döndü "Şu bir hafta önce kendini öldüren adamın bir arkadaşının yerini buldum sanırım o da örgütten yani depo'nun yerini biliyor olabilir."

Nerissa arkadaşına baktı ve düz bir sesle konuştu "Sen git." "Ne?" Nerissa tekrar lazer kesiciye döndü ve konuştu "gördüğün gibi işlerim var. Sen de uzun zamandır adam dövmedin." Jenna oturduğu tabureden kalktı ve kapıyı açarken konuştu "Tamam. Ama geldiğimde evi patlamış olarak bulmak istemiyorum."

Nerissa arkadaşına gülerken "Zaten işimi bitirip bir yere gideceğim" dedi. Jenna yan odada silahlarını çantasına koyarken arkadaşına seslendi "Oraya mı? " Nerissa icadıyla uğraşırken cevapladı "Evet. Oraya."

▪▪▪

Jenna gideli bir buçuk saat olmuştu güneş batmıştı. hava kararmıştı. Nerissa ise son kez icadını test etti mükemmel çalışıyordu. Tabii ki mükemmel çalışacaktı çünkü onu Nerissa yapmıştı.

Nerissa saçlarını gevşek bir topuz yapıp evden çıktı kapının önünde ki motoruna atlayıp sürmeye başladı. Sahil yoluna varmıştı biraz daha ilerleyip sahilin bitiminde ki ağaçlık alanda durdu, motorunu köşeye park edip ağaçların arasına daldı.

Burada piknik yapanlar olmazdı çünkü ağaçlar çok sıktı. Nerissa biraz daha ilerledi ve kayalığa ulaştı. Onun kayalığına. Kayalık deniz ile kesişiyordu. Mükemmel bir deniz manzarası vardı ve gökyüzünde yıldızlar parlıyordu.

Burada kimse onu göremezdi. Gemiler dışında bu yüzden geceleri gelirdi buraya. Sağ tarafını kocaman iki ağaç kapatıyordu. Sol tarafında ise kocaman bir kaya vardı.

En düz olan, hep oturduğu kayaya oturdu. Denizi hep severdi ona herşeyi unutturdu. Belki buna isminin anlamı da sebep oluyor olabilirdi. Bilmiyordu.

"Nerissa, Denizin Ruhu."

Nerissa biraz aşağıya eğildi. Yerini ezberlediği o küçük kayayı aldı ve yanına koydu. Küçük bir oyuğu kapatıyordu O kaya. Nerissa elini oyuğa attı ve bir kutu çıkardı. Tahta ve işlemeli bir kutu. Aslında Newyork'un heryerinde böyle saklama alanları vardı. Ama burası farklıydı. Burası en özel olanıydı.

Nerissa elinde kutuyla ayağa kalktı ve sağında ki ağaca doğru yürüdü. Ağacın oyuğuna elini uzatıp içinden küçük parlak bir şey çıkardı. Bir anahtar.

Tekrar kayalığa oturdu ve kutuyu anahtar ile açtı. Kutunun içinde favori  bıçağı, küçük bir hançer, kullandığı ilk silah olan küçük tabancası ve biraz para vardı. Nerissa elini cebine attı ve 10 dolar çıkarıp kutuya koydu sonra kutuyu kapatıp kilitledi. tekrar oyuğa yerleştirip kaya ile önünü kapattı. Anahtarı tekrar Ağaç kovuvuna bıraktı ve kayalığa oturup  ayaklarını sarkıttı.

Eli boynuna gitti ve kolyesini tuttu. Sanırım ailesinden kalan son şey bu kolyeydi. Kalp ve kar tanesi vardı Üzerinde. Arkasında ise şu yazı vardı.

- L & T -

Satsa çok para edeceğini biliyordu

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Satsa çok para edeceğini biliyordu. Ama bunu asla yapmayacaktı. Ailesini merak ettiren kim olduklarını bilmese bile özleten tek şeydi çünkü bu kolye.

Kolyesini t-shirt'ünün yakasından içeri bıraktı. Sonra da denizden daha güzel olan mavi gözlerini lacivert denize çevirdi.

Sanırım saatlerce burada kalacaktı.

Normalde flashback yapacaktım ama diğer bölüme yapıcam.

Kitap nasıl gidiyor ?

Oy ve yorum yapabilirsiniz 💗

Kayıp - Tony Stark Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin