Masa Altı Dosyaları

D-14-

-Nasıl? Ne olmuş olabilir ki?

Bu soruyu duyduğumda direk Emre'ye "ciddi misin" bakışı attım.

Cevabını ben nereden bilebilirim ki?

-Emre uçak biletlerini aldın değil mi? Hayal'e Sakarya'da olmadığımızı söyleyemedim.

-Evet. Havalanına gidelim o zaman.

Emreyle havalanına hızlı bir giriş yapıp uçakta yerlemizi aldık.

***
Uçaktan inip taksiyle evlerimize doğru gitmeye başladık. Benim evime geldiğimizde Emreyle vedalaştım.

Ben ne talihli bir insanmışım da bunca zaman kimse benim burada olduğumu anlamadı.

Aklıma gelenlerle tebessüm ederken karşıma karşı komşumuz çıkmısıyla o tebessüm yok oldu.

-Gözde bu sen misin? Senin gittiğini sanıyordum yoksa geri mi geldin?

Aklıma gelen yalanları gözden geçirdikten sonra cevabımı verdim.

-Gördüğün üzere benim Tuğçe. Evet, gitmiştim ama özel bir mevzudan dolayı geri gelmek zorunda kaldım.

-Özel bir mevzu demek. Yavuz amcanın haberi var mı bundan?

-Var ya da yok. Ne farkeder? Seni ilgilendirir mi?

-Anladım, haberi yok. Sen hiç merak etme. Sırrın güvende. Hoşça kal.

Sırıtarak yanımdan ayrılmasıyla tüm enerjim çekilmişti ama kafama bunu takamazdım. Sonuçta daha büyük sıkıntılarımız vardı.

Başka kimseye yakalanmak istemediğimden hemen eve girdim.

Hayal ve Burcu gelene kadar neler yapabileceğimi gözden geçirdim.

En sonunda bugüne kadar neler yaptığımızı gözden geçirmeye karar verdim.

Kafamda ayrıntılı bir biçimde incelediğimde neredeyse hiç bir şey yapamadığımızı farketmemle suratım asılmıştı.

Ne yaparsak yapalım, hiç bir planımız sonuç vermemişti. Belki Hayal ve Burcu bir ipucu bulmuştu.

Aklıma kızları da ikna edip Burak'ın eşinin yaşadığı şehir olan Antalya'ya gitmek geldi.

Emre'nin bu konu hakkında ne diyeceğini bilmiyorum ama büyük bir ihtimalle kabul edeceğini umuyorum.

Telefonumdan bildirim sesi gelince kalkıp telefonumu aldığımda Hayal'in "Geldik." mesajını okumamla koşarak kapıyı açtım.

Alt kattan valiz sürükleme seslerini duyuyordum. Yardım etmek için ineceğim sırada merdivenlerde göründüler.

Valizleri ellerinden alıp onların içeri girmelerini bekledim.

-Hoş geldiniz, kardeşlerim. Birileri sizi gördü mü?

-Hoş bulduk. Hayır ama seni görmüşler galiba.

-Evet. Bugün eve gelirken Simgeyle karşılaştık.

-Harika. İnşallah Yavuz amcaya bir şey söylemez.

Hayal'in dediğine hiç bir cevap vermedim.

-Nasılsın, Burcu? Neden hiç konuşmuyorsun?

-Burcu yaşadığımız şoktan çıkamadı galiba.

Burcu'nun tedirgin Hayal'inse rahat tavırlarına anlam verememiştim.

-Bana neler olduğunu anlatmayı düşünüyor musunuz?

-Evet, düşünüyoruz.

-Ne zaman?