Κάτι από τα παλιά

4K 444 37
                                    

Ελίζαμπεθ

Άφησα το Ντιέγκο σπίτι και χωρίς να το θέλω, τα πόδια με οδήγησαν στην πιο γνωστή μου διαδρομή σε αυτή τη πόλη. Θα μπορούσε κάποιος να πει ότι ίσως ένιωθα μοναξιά στο σπίτι αλλά ειλικρινά, πάντα ήμουν μόνη. Με μια μάνα να δουλεύει σχεδόν όλη μέρα κάθε , ήταν δύσκολο. Βέβαια τώρα που το ξανασκέφτομαι και αντιλαμβάνομαι το λόγο που έλειπε θέλω να τη βρω και να ... Ας μη λέω μεγάλες κουβέντες . Έχω πει πολλές στο παρελθόν και τις μετάνιωσα. Περνάω τη πύλη... Δεν ξέρω γιατί αλλά η γυμνή μου εικόνα από εκείνο το βράδυ, έρχεται σαν φάντασμα μπρος στα μάτια μου και με πνίγει..

Αν με πόνεσε ο Βιασμός; Με σακατεψε.... Ποιος είναι ικανός όμως να νιώσει ότι κι αν του πω; Ο ίδιος άνθρωπος που με την ανάσα του με ζεσταινε τις κρύες νύχτες,  ο ίδιος άνθρωπος με έκαψε με την ίδια ανάσα. Όχι πως τον αγάπησα αλλά ειλικρινά προσπάθησα πολύ. Βέβαια η άγνοια με οδήγησε στην παράνοια αλλά τότε δεν ήξερα. Τότε ήλπιζα να ξεπεράσω το Λιαμ . Είχα φτάσει σε ένα σταθμό της ζωής μου που τα υπνωτικά  τα έκανα καραμελακια για να πέφτω σε λήθαργο και να μην ξυπνάω από τις κραυγές του που ζούσαν στο κεφάλι μου. Πόνεσε; Κι εγώ τον πόνεσα... Ακόμα τον πονάω και ακόμα λιώνει η ψυχή μου ξέροντας αυτό που του έκανα και τις επιπτώσεις του. Αν ήξερα πως εκείνη η χαζή ιδέα θα ειζε ως αποτέλεσμα να πεθάνει η μητέρα του,  πρώτη εγώ θα μου έβαζα το όπλο στο κρόταφο και θα πατούσα τη σκανδάλη. Θαυμάζω την υπομονή του από τη μέρα που επέστρεψα... Μπορεί να φοβάμαι. Μπορεί να κλαίω.  Μπορεί να του φώναξα και να τον έβρισα αλλά καταβαθος το μόνο που ήθελα ήταν να τον αγκαλιάσω... να τον κάνω να νιώσει την απέραντη αγάπη που του έχω και να ζητήσω συγχώρεση για το παρελθόν...

Σήμερα με ρήμαξε...

Αυτές οι εναλλαγές στη συμπεριφορά του είναι που μου δημιουργούν φόβο. Φόβο για το άγνωστο... Για όλες εκείνες τις σκέψεις που μπορεί να κάνει. Ξέρω πως πια δε μ'αγαπά... πως να το κάνει άλλωστε; Ούτε εγώ θα με αγαπούσα... Σήμερα όμως, μόλις με φίλησε με κατέστρεψε. Ξέροντας πως πίσω μας ακριβώς υπήρχαν δύο σπίτια, το ένα ανοιχτό και το άλλο ρημαγμένο, εξαιτίας μου με πληγωσε.. Με πλήγωσε γιατί τον ξέρω...Μπορεί να τον έζησα σαν παιδί λίγο καιρό αλλά εκείνος ο Λιαμ ήταν ανοιχτός...Ήταν ελεύθερος... Ήταν ειλικρινής και ξέρω πως, για οποίο λόγο κι αν με φίλησε, πόνεσε το ίδιο.

Αυτό το σχολείο δεν άλλαξε καθόλου.. Κάποτε έτρεχα χαρούμενη στην αυλή χωρίς προβλήματα μα να που τώρα, εξαιτίας αυτού έχω αρκετά...

Hurting herDonde viven las historias. Descúbrelo ahora