Hurting her

Ομαλή προσαρμογή

Λιαμ

Κοιτάζω τα χαλάσματα από το σπίτι που θέλαμε να χτίσουμε και αναρωτιέμαι πόσο μπορεί να μου κοστίσει αυτή τη φορά, το φιλί της. Θεέ μου , σώσε με... Μη με αφήσεις έρμαιο του ιστού της. Μη με αναγκάσεις να βιώσω ακόμα μια προδοσία. Ακόμα έναν εξευτελισμό... Αν πέσω, δε θα σηκωθώ ξανά.
Αν πέσω, δεν θα μπορώ να σταθώ...
Αν πέσω θα πεθάνω πριν διάλυσω το κόσμο όλο. Πριν γίνω καταιγίδα και τους πνίξω μια για πάντα.  Ξέρω πως το παιχνίδι που της παίζω μπορεί να αποβεί μοιραίο και για μένα τον ίδιο αλλά παίρνω το ρισκο. Το παίρνω γιατί ξέρω ότι αυτή η καρδιά, δεν θα ξαναγαπησει. Αυτή η καρδιά ψοφησε. Μας τελείωσε!

Κατά ένα τρόπο όμως, νιώθω γεμάτος. Ζωντανός! Έτοιμος να καταστρέψω ότι τη απέμεινε! Έτοιμος να διάλυσω  τις άμυνες της, να σπάσω το κλοιό και να βγω νικητής σε αυτή τη μάχη με το παρελθόν. Να γίνω εγώ αυτός που θα την κοιτάζει με απέχθεια. Να γίνω ο εφιάλτης, όπως ακριβώς ήταν και εκείνη στα δικά μου όνειρα.

Φιλώντας την έπειτα από τόσα χρόνια, μπροστά ακριβώς από το σπίτι της και το παλιό δικό μου ,που πλέον είναι ρημαδιο, ήταν απλά ανατριχιαστικό. Ήταν σαν να έκανα εικόνα εκείνη την παλιά εποχή. Μόνο που στη δική μου πλευρά, οι κουρτίνες ήταν σκισμένες, η πόρτα ανοιχτή, και η μάνα μου δεν ήταν εκεί για να με περιμένει να γυρίσω από το σχολείο...

Δεν με πλήγωσε τόσο που με κορόιδεψε , όσο με πλήγωσαν οι ανεπανόρθωτες συνέπειες της πράξης της. Δεν την καταδικάζω. Ένα παιδί ήταν όπως κι εγώ,δυστυχώς όμως,  μια τόσο δα μικροσκοπική κοπέλα, έφτανε για να με κάνει ένα τέρας. Με πόνεσε που αγάπησα κάτι σκαρτο! Όταν αγαπάς, δεν δειλιαζεις! Επιμένεις ακόμα κι αν φας τα μούτρα σου ! Όπως ακριβώς τα έφαγα εγώ... Άκουσα από τα ίδια της τα χείλη πως με αγάπησε. Έτσι ξέρει να αγαπάει; Πώς μισεί τότε;

Ο Ζέιν θα χάσει. Είναι άξιος αντίπαλος  αυτό το ξέρω αλλά θα χάσει. Ποτέ της δε θα του δωθει. ΠΟΤΕ! Όχι φυσικά επειδή θέλει εμένα, αλλά επειδή φοβάται. Εμένα φοβάται και όσα θα κάνω αν τολμήσει να πράξει κατ' αυτό  το τρόπο. Το ένιωσα στο κορμί της σήμερα που έτρεμε ολόκληρο και ανάθεμα αν έτρεμε επειδή τη φίλησα!

Ήταν τέτοια η στιγμή, και ντρεπομαι που το λέω αλλά αν συνέχιζα, θα πέθαινα. Θα πέθαινα γιατί ένιωσα τις άμυνες μου να πέφτουν μπροστά στα πόδια της ... Ένιωσα πως όσα έκανα πήγαν στράφι. Δεν μπορώ να επιτρέψω κάτι τέτοιο κι επειδή ξέρω πως αργά ή γρήγορα η Ελίζαμπεθ θα πέσει στο κρεβάτι μου , πρέπει να κλείσω κάθε διακόπτη. Να τους κλείσω και να ανοίξω τη πόρτα που θα την καλωσορίσει σε ένα και μόνο μέρος...
Στη κόλαση...