Γαλήνη

7.1K 451 56
                                    


Θα βρέξει... Μπορεί να μην μπορώ να δω πλέον αλλά το νιώθω.  Κοιτάζω δίπλα μου το Ντιέγκο ο οποίος μετά βίας κουνιέται από τα γηρατειά  και ξέρω πως σιγά σιγά θα με εγκαταλείψει κι εκείνος... Η Μεγκαν λέει πως έχω εκείνους αλλά πάραυτα δεν πήγα να τους δω δύο μήνες τώρα. Και πως να πάω;

Οι μαύροι κύκλοι κάτω από τα μάτια... Η αϋπνία...
Όλα όσα μαρτυρούν επάνω μου ότι σβήνω... Κοιμάμαι και ξυπνάω βλέποντας τα μάτια του...τα δικά του και της γυναίκας που είχε πλάι του. Τα χέρια της ,τα μπλεγμένα τους δάχτυλα...

Εκείνη τη μέρα έσβησα. Ακόμα όμως προσπαθώ να ανταπεξέλθω. Έκλεισα κάθε γυάλινο σημείο αυτού του σπιτιού με κουρτίνες και έπαψα να περιμένω. Έπαψα να ελπίζω...
Έπαψα να ζω ...

Δεν θέλω να δω ένα ακόμα ξημέρωμα. Δεν θέλω να δω ακόμα ένα φεγγάρι...

Τελικά, δεν ήταν γραφτό μας να είμαστε μαζί... Ίσως έτσι έπρεπε. Ίσως...

Νιώθω την κούραση να παίρνει τα ηνία. Ξέρω πως αν συνεχίσω έτσι δεν θα τη βγάλω. Τα ρούχα μου αρχίζουν και πέφτουν... Πώς όμως να βάλω μπουκιά στο στόμα; Ήταν εκεί. Ολοζώντανος και με κοιταζε.

Μια στιγμή χρειάστηκε μόνο για να καταλάβω πως πάλεψε πολύ. Τον ξέρω...Τον ξέρω καλά και το είδα πάνω του. Γι αυτό έφυγα ... Για να μη γυρίσει ποτέ πίσω. Για να μην τον τραβήξω πίσω... Γιατί εκείνη η γυναίκα πλάι του ,έδειχνε ευτυχισμένη....

Το πρώτο μπουμπουνητο κάνει τα παράθυρα τα τρίζουν...

Ο σκύλος γαυγίζει λυπημένα και η βροχή ξεκινάει....

"Θέλεις να ανοίξουμε τις κουρτίνες μικρε μου; Τώρα το θέαμα θα μοιάζει με τα μάτια της μαμάς...μάτια που πάντα κλαίνε...Αυτό δε λένε όλοι; Αυτό δε με ρωτούν;"

Η Ελίζαμπεθ στάθηκε μπροστά από τη κεντρική τζαμαρία . Μια αστραπή φώτισε ολόκληρο το σπίτι ενώ ο κρότος από το κεραυνό που έπεσε της προκάλεσε τρέμουλο. Στη δεύτερη αστραπή άνοιξε τις κουρτίνες και άξαφνα όλα τα φώτα έσβησαν και το σπίτι τυλίχθηκε στο σκοτάδι.

"Ντιέγκο; Μείνε εκεί!  Εκεί μέχρι να βρω έναν φακό γιατί δε βλέπω !" Είπε πιάνοντας το τζάμι "Θα ορκιζόμουν ότι κουνάς την ουρά σου αν δεν ήξερα πόσο γέρος είσαι..."

Ξαφνικά, τα χέρια της άγγιξαν κάτι βρεγμένο.

"Μπορώ να σου δώσω πίσω το φως αν το ψάχνεις...."

Hurting herTempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang