HERMİONE
Yüzüme vuran güneşle uyandım. Ya da Lavender 'ın sesiyle mi demeliyim ?
"Uyansanıza ! Kahvaltıya geç kalacağız. Von - Von 'um beni merak eder ! " Gözlerimi devirdim. "Bizi beklemek zorunda değilsin Lavender."
"Ama gerçekten Hermione, kahvaltıya geç kalacağız. "
Pes ederek "tamam" diyebilirdim, ama nedense "Siz inin , ben biraz sonra gelirim." demeyi tercih ettim. Lavender sinirlerimi bozuyordu. Von- Von ' um muş.
"Sen bilirsin." Lavender son derece alınmış bir şekilde Ginny ' yi de kolundan çekiştirerek yatakhaneden çıkınca yalnız kaldım.
Malfoy bugün hastane kanadından çıkacaktı, bu da demek oluyordu ki artık onun notlarını tutmama gerek kalmayacaktı.
Yerde duran çantamı kucağıma alıp Malfoy 'un notlarını çıkardım. Kahvaltıdan önce verebilirdim. Yani, onu görürsem. Gerçi, kahvaltıdan önce göremesem bile dersler başlamadan vermem gerekiyordu. Hem, yapmam gereken bir şey daha vardı:
Zabini ' nin yanına gidip ona teklifini reddettiğimi söylemek.
Bu işi de bugün halletmeliydim, çünkü yarın cumartesi olduğu için Hogsmeade 'e yarın gidiliyordu.
İç çekerek yataktan kalkıp giyindim. Pelreinimi de sırtıma geçirdikten sonra kabarık saçlarımı tarayıp at kuyruğu yaptım. Dudaklarıma da hafif bi parlatıcı sürdükten sonra çantamı alıp yatakhaneden çıktım. Malfoy'un notları elimdeydi. Zabini'yle sonra da konuşabilirdim.
Portre deliğinden geçtikten sonra olabildiğince yavaş bir şekilde merdivenleri indim. Malfoy'la koridorda karşılaşırsam Slytherin masasına gitmek zorunda kalmazdım.
"Hey- Hermione ! "
Olamaz.
Duymamış gibi yaparak adımlarımı hızlandırdım. Tabii ki bunun bi faydası olmadı ; bir dakika sonra Zabini yanımdaydı.
Bana yetişmek için koşmuş olmalıydı, nefes nefese kalmıştı.
" Günaydın Zabini," dedim gülümsemeye çalışarak. Zabini gerçekten gülümsediğimi düşünmüştü, o da gülümsedi. "Sana seslendim ama duymadın, neyse sana da günaydın."
Onu reddettiğimde yüzünde oluşacak ifadeyi hayal etmek içimi acıttı.
Tam konuşmak için ağzımı açmıştım ki Zabini benden önce davrandı.
"Eee, teklifimi düşündün mü?" dedi karizmatik bi şekilde sırıtarak. Sırıtması yanaklarımın kızarmasına sebep olmuştu.
Teklifini reddedecektim, ama bunu şimdi yapmama gerek yoktu ki.. Önümde kockocaman bi gün vardı ne de olsa. Hatırlamamış gibi yapmaya karar verdim.
"Teklif mi ?"dedim şaşırmış gibi yaparak. "Hatırlayamıyorum."
Zabini'nin gülümsemesi solar gibi oldu.
"Selam Blaise !"
Draco Malfoy u gördüğüme bu kadar sevineceğim aklımın ucundan bile geçmezdi.
Malfoy yanımıza gelip kolunu Zabini'nin omzuna attı."Bu Bula-" Tek kaşımı kaldırınca Malfoy kendisinden beklenmeyecek bi hızla durdu."Granger 'la ne konuşuyodunuz? Bölmüyorum ya?" Bana Bulanık dememiş olsa da sesindeki alayı gizlemeye gerek duymamıştı.
Zabini cevap veremeden elimdeki notları Malfoy'a uzattım.
"Al bakalım Malfoy, notların. Ben de tam Zabini'ye senin nerde olduğunu sormak üzereydim." dedim bir çırpıda. Malfoy notları elimden aldı. Bi süre bana baktıktan sonra "Umarım güzel yazmışsındır."diye ekledi bilmiş bi gülümsemeyle. Sanırım kendince teşekkür ediyordu.
"Merak etme Malfoy, o kadar çok özendim ki kendi notlarımı bile yazamadım."dedim ben de bilmiş bi şekilde gülümseyerek.
Büyük Salon 'a vardığımda Harry ' nin yanına oturdum.
"Herkese günaydın."
"Günaydın Herm" dedi Harry.
"Gelmen çok uzun sürdü."
Ağzıma aceleyle bir şeyler tıkıştırdım. "Malfoy'a notlarını verdim."
"Dersimiz ne?" diye sordu Ron. İlk başta Harry ' ye sorduğunu zannetmiştim ama bakışlarımı kaldırdığımda Ron 'un bana sorduğunu farkettim."Karanlık Sanatlara Karşı Savunma."dedim bakışlarımı tekrardan tabağıma indirerek. Ron 'u cidden anlayamıyordum.
"Off ilk saate de KSKS konmaz ama."diye yakındı Harry. "Sabahları Slytherin ' ler daha bi çekilmez oluyolar."
Masadaki herkesle birlikte ben de güldüm.
"Hadi gel Von-Von ,sınıfa gidip yer kapalım." dedi Lavender Ron'u kolundan çekiştirerek. Ron kızarır gibi oldu ama itiraz etmeden ayağa kalktı. "Sınıfta görüşürüz Harry,"diye belli belirsiz mırıldandıktan sonra Lavender la salondan çıktılar.
Harry ile Karanlık Sanatlara Karşı Savunma sınıfına girdiğimizde kimsenin oturmadığını gördük.
"Neden herkes ayakta bekliyor? "dedi Harry aklımdan geçen soruyu bana sorarak.
"Çünkü oturma düzeni yapacağım, Mr Potter."
Profesör Snape'in sınıfa girmesiyle tüm fısıldaşmalar kesildi, kimse binasına puan kaybettirmek istemiyordu anlaşılan.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
IMPOSSIBLE
Romance"Kör müsün !"diye bağırdı genç Malfoy kıza doğru. "Seni ne kadar sevdiğimi göremeyecek kadar kör müsün !" "Evet !" diye haykırdığını duydu Hermione'nin. Kızın gözleri dolmaya başlamıştı bile. "Seni hâlâ sevebilecek kadar aptal, bana takındığın iğren...
