21• Basit bir bulanık ?

1K 55 20
                                    

DRACO

Plana uymak ya da uymamak

Uzun zamandır bunu düşünüyordum. Ciddi anlamda arada kalmıştım. Aslında arada kalmak seçeneklere dahil bile değildi. Tabii ki plana uymalıydım, bunu yapmazsam olacak korkunç şeyleri düşünemiyordum bile. Voldemort bu konuda çok netti; Hermione Granger'ı kendime aşık edecektim, sonuç ne olursa olsun bunu yapmam gerekirdi. Hem Lord Voldemort size bir şeyi yapmanızı emrettiğinde o şeyi yapmaktan başka bir şansınız olmazdı. Ayrıca Granger sadece basit bir bulanıktı.

Sadece basit bir bulanık mı ? dedi içimdeki ses dürüstçe. Emin misin ,diye devam etti.

Emin değildim . Eğer Granger sadece basit bir bulanıksa neden onu önemsiyordum,onunla her konuştuğumda mutlu oluyordum?

Granger bir bulanıktan daha fazlası olabilirdi ama bunu kabul edemiyordum daha doğrusu kabul edemezdim,etmemeliydim. Şimdilik Granger sadece bir bulanık olarak kalmalıydı. Daha fazla düşünmeden oturduğum yerden kalktım ve kafamda bu düşüncelerle büyük salona doğru ilerlemeye başladım.

Dalgın adımlarla Slyterhin ortak salonundan büyük salona doğru ilerlerken bir köşede tartışıyormuş gibi görünen Granger'ı ve McLaggen'ı gördüm.

Granger kızgın görünüyordu ama McLaggen , yoksa sırıtıyor muydu?

Merlin! McLaggen Granger'a sırıtıyordu.

İstemsizce yumruklarımı sıktığımı farkettim. Niye sinirlenmiştim ki? Granger'ın ne yaptığı ya da kiminle konuştuğu beni ilgilendirmezdi.

Yine de kendime engel olamayarak yavaş adımlarla onlara doğru yaklaştım. Yanlarına vardığım sırada McLaggen'ın Granger'a "Slughorn'un partisine benimle gelir misin" dediğini duydum. İkisi de beni fark etmemişti.

Tam Granger bir şey diyecekken kolumu omzuna atarak cevap verdim. ''Benimle geliyor,bir sorun mu var?" Sesim olması gerektiğinden fazla sahiplenici mi çıkmıştı ?

Anladığım kadarıyla Granger beni beklemiyordu, omzunun gerildiğini hissederken güven verici bi şekilde omzunu sıktım.

"Onunla mı gidiyorsun?" diye sordu McLaggen inanamayarak. Şaşırdığı her halinden belliydi, bu sırıtmama sebep olurken Granger cevap verdi.

"Evet, beni davet etti ve ben de kabul ettim." Halinden memnun gibiydi, onu Mc laggen dan kurtarmıştım, ama bana borçlanmıştı.

Birazcık yalan söylemişti ama McLaggen'ın morarmasını izlemek gerçekten zevkliydi. Granger devam etti.

"Ama sen çoktan herkese beraber gideceğimiz yalanını söylemiştin, değil mi?" dedi alaycı bir sesle. McLaggen eğer mümkünse daha çok morardı. Küçük düşürüldüğünü düşünüyordu herhalde, ki bu çok doğruydu.

İkimize de bir süre baktıktan sonra arkasını dönüp hızlı adımlarla ilerlemeye başladı.

Granger'la baş başa kalmıştık.


Umarım bu bölümü beğenirsiniz😊
Oylamayı ve yorum yapmayı unutmayın💙
Bir sonraki bölüm oy sayısına göre gelecek💓

IMPOSSIBLE Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin