சிம்டாங்காரன் (இனிதே நிறைவடைந்தது)

1.

" என் வாழ்வின் ஆரம்பமும், முடிவும்           
                             நீ!"
                     🌹🌹🌹🌹

   அழகான இளம் மாலைப் பொழுது! கண்களுக்கும் மனதிற்கும் இனிமையான நேரம்! ஆனால் அவள் மட்டும் கடலையே வெறித்து பார்த்தபடி அமர்ந்திருந்தாள்.

   கண்களில் கண்ணீர் பெருகியது துடைக்கக்கூட தோன்றாமல் கடலையே வெறித்துப் பார்த்தாள்.

   இலேசாக இருட்டு பரவியது. அதை உணர்ந்தவள் எழுந்து நின்றாள். பின் உறுதியுடன் கடலை நோக்கி விரைந்தாள்!!

அதுவரை, அவள் அழுது கொண்டிருந்ததைப் பார்த்தவர்கள்,  அவள் என்ன செய்யப் போகிறாள் என அறிந்து வேகமாக அவளைப் பின் தொடர்ந்தனர்.

  அவள் கடல்நீரில் கால் வைத்ததும், அள் கையைப் பிடித்து இழுத்து கரைக்கு கொண்டு வந்து, "ஏம்மா இப்படி பண்ற? படிச்ச பொண்ணு மாதிரி இருக்க…" என்று அறிவுறை கூற ஆரம்பித்ததும்.

  "நீங்கள் எல்லாம் யாரு? ஏன் இப்படி பண்றீங்க? விடுங்க என்னை." என்று அவர்களை உதறினாள்.

  "நீ அழுதுக்கிட்டிருந்ததைப் பார்த்துக்கிட்டு தான் இருந்தோம்… என்னவா இருந்தாலும் தைரியமா எதிர்கொள்ளனும்… இப்படி யா பண்ணுவாங்க?" என்று கேட்டார் அருகில் இருந்த பெரியவர்.

  அருகில் இருந்தவர்கள் தன்னைக் கவனித்து இருக்கிறார்கள் என்று தெரிந்ததும், "எங்க வீட்டுக்கு தெரிஞ்சா கொன்னே போட்டுடுவாங்க." என்றாள்.

" அதுக்காக செத்துப்போயிடுறதுன்னு முடிவுக்கு வர்றதா?"

  " என்ன சொல்றீங்க? எனக்குப் புரியலை."
என்று சொல்லிக் கொண்டிருந்த போதே அவர்கள் ஏன் தன்னை கடலிலிருந்து இழுத்து வந்து  பிடித்திருக்கிறார்கள்? என்பது புரிந்ததும் சிரிக்க ஆரம்பித்தாள்.