Chapter 5

13.3K 198 3
                                    


A/N:
Enjoy reading and God bless. ♥♥

TRUTH HURTS

Ayna's POV

"Nasan na ba kasi si rondrick my loves?"-naiirita ng saad ko at inis na napakamot sa ulo ko.

May nag utos kasi sa kanyang teacher kanina eh hanggang ngayon, wala parin siya. Buti na lang hindi pa pumasok yung susunod naming lecturer.

d>>_<<b

"Kanina ka pa dyan AYNA! NARIRINDI NA AKO! Pag hindi talaga kita matansya, ipapalamon ko to sayong sapatos ko!!"-gigil na sigaw sa akin ni ahli.

d>>>_<<<b---> ahli.

Grabe naman makasigaw ang babaeng to. Kung itong sapatos kong pointed ang ipakain ko sa kanya. Tsk.

"Eh kase naman e...."-nagpapadyak akong naupo sa tabi niya at nagpangalumbaba. "Anong oras na hindi pa din bumabalik ang rondrick my loves ko. Na mi-miss ko na siya hehehe..."-nakanguso kong bulong at saka bigla na lang inagaw ang rebisco'ng kinakain niya.

d^_^b

Wahahaha! Ang sarap talaga ng rebisco na to! Rebisco ang sarap ng feeling ko!

"Na mi-miss mo mukha mo! Ni wala pa ngang sampung minutong wala siya, kung maka dada ka na diyan kala mo nambabae!"

dO_Ob

Wala pa bang sampong minutong umalis siya? Eh bakit parang ang tagal tagal na niya? Nambabae?

"Ano ba! Binili ko yan kaya huwag mong ubusin!"-bigla niyang inagaw ang rebisco.

"Teka nga, eh ano naman sayo kung wala pang sampong minutong umalis siya. Ikaw ba naghahanap?"

"Hindi."

"Ikaw ba ang makaka miss?"

"Hindi rin."

"Eh yun naman pala eh!"-hinampas ko yung desk ko dahilan para mapatingin sa amin yung ibang kaklase namin. "Huwag ka nang magsalita diyan."

"Eh ang ingay mo! Kung tumahimik ka na lang kaya diyan at hintayin mo ang letseng loves mo!"-magkasalubong ang kilay niyang inubos ang rebisco.

Ang damot! Hindi na lang binigay sa akin. Tsk.

"Grabe ka namang manglait! Ang sagwa mong inusal ang loves ah? Ang bitter mo! Kung aayusin mo lang kase sarili mo, baka may balak pang manligaw sayo! Dinaig mo pa kasi porma ng tomboy leche!"

d>>_<<b---> ako.

d>>>_<<<b---> ahli.

"Wala kang pake! Ako pa ba mag aadjust para lang may manligaw? Leche!"

"Guys. Huwag kayong maingay."-biglang suway sa amin ng mayor namin sa classroom.

dO_Ob

Nang matigil kami sa pagsasalita, ngayon ko lang na realize na ang tahi-tahimik ng buong klase at KAMI lang dalawa ni ahli na maingay.

Sorry naman.

Napayuko na lang kami ni ahli sa hiya at saka kami nagbulungan.

"Lalabas lang ako."-paalam ko at saka tumayo pero nagsalita na naman siya.

"Saan ka ba pupunta? Para kang kabute na hindi mapakale ano ba! Sarap mong ikulong sa inidoro!"

"PUPUNTAHAN KO KA FOREVER KO! HUWAG KANG KONTRABIDA!"

HIS HIDDEN IDENTITY (BOOK 1) (COMPLETED)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon