BaekHyun: Çıplak mı?
Park_Yeol: Evet çıplak.
Ve ben bunu yapamam.
Bir kere denedim. Çizdiğim resmin üzerine kustum. Sonra tuvalete gideyim derken mankenin üstüne de kustum. Üstüne kusmuklu resmimi hocaya götürdüm. Bu olmamış deyip bana örnek çıplak manken resmi gösterdi. Sonra ben onların üstüne de kustum. Tam bir felaketti...
BaekHyun: Özür dilerim ama bu çok komik ㅋㅋㅋㅋㅋ
BaekHyun: Şimdi durumun baya ciddi bir hal aldığını daha net anladım. Peki ne yapacaksın ? Bu dersten hep kalırsan üniversite bitmez ki.
Park_Yeol: Biliyorum ama kabüllenmekten başka çarem yok gibi gözüküyor. Özür dilemene gerek yok bu arada. Şimdi düşününce bu baya komik ve utanç verici.
BaekHyun: Ne kadar süresi var bu resim işinin?
Park_Yeol: 2 ay kadar bir süre daha var. Ama ben bugün gidip hocaya tekrardan yapamayacağımı belirteceğim.
BaekHyun: Sakın öyle bir şey yapma Chanyeol. Verilen zamanın sonuna kadar o resmi teslim etmiş olacaksın.
Park_Yeol: Nasıl yani? Aman Tanrım Baekhyun sen mi soyunacaksın...
Ama ben daha kendi çüküme bile bakamıyorum ಠ_ಠ
BaekHyun: Saçmalama aptal...
O resmi teslim etmiş olacaksın çünkü 2 ayın sonunda çıplak çizebileceğin bir sevgilin olacak :')
BaekHyun: Şimdi sen hemen hazırlanıp 40 dakika içinde kafeteryanın önünde oluyorsun. Okey?
Park_Yeol: Ama Baekhyun...(๑˃̵ᴗ˂̵)
BaekHyun: (︶^︶)
Park_Yeol: (;'༎ຶД༎ຶ')
Chanyeol kafeteryanın önüne gelmiş Baekhyun'u bekliyordu.
Tam zamanında gelmesine rağmen hala ortalıklarda görünen kimse yoktu. Sesli bir şekilde soludu ve etrafına göz gezdirmeye başladı. En azından Baekhyun gelene kadar bir fikir sahibi olabilirdi.
Kafeteryanın önünden biraz uzaklaşıp kampüsün içine doğru göz gezdirdi. Daha birkaç dakika geçmesine rağmen
uzaktan gördüğü beden ile hafifçe tebessüm etti. Belli ki yetişememiş olmanın telaşı içinde koşa koşa geliyordu. Chanyeol'un yanına vardığında avuç içlerini dizine yaslayıp uzun uzun soludu.
"10 dakika geciktim özür dilerim"
"Yo yo sorun değil. Bende yeni geldim zaten"
Baekhyun seslice kahkaha attı.
"Yalan söyleme burnun hafiften kızarmış bile " bu sözün üzerine Chanyeol yakalanmış olmanın verdiği utanç ile hafifçe kızardı.
"Üzülme diye şey etmiştim aslında. Yalan söyledim özür dilerim"
Ressam'ın lafı üzerine Baekhyun'un
kahkahası yarıda kalmıştı.
Düşündü.
Bir şeyin bu kadar saf bir güzellikle bunca yıl korunabilmesi mümkün müydü?
Yüzünün her yerine Tanrı toz pembelikleri özenle çizmiş gibi duruyordu. Küçük olan avucunun üşüdüğünü fark etti. Elini Ressam'ın yanaklarına doğru götürse avucunun içine sanki pembe boya bulaşacaktı. O an her şeyden çok istemişti Baekhyun, ellerinin pembe renge boyanmasını...
♧Mavi okuyucularım yorumlarınızı okuyunca yüzümdeki tebessüme engel olamıyorum. İyiki varsınız.
Sizi ve getirdiğiniz herşeyi seviyorum.
Mavi kalın ♧
ŞİMDİ OKUDUĞUN
The Summer Rain
FanfictionPark Chanyeol filofobi hastasıydı... ° ° Yaz Yağmuru gibiydi senin aşkın sevgilim. Ne soğuktu ne sıcak. Alevlerin içindeyken aradığım ferahlıktı. Öyle bir yağdın ki gönlüme ne kokun gitti ne de tenimde bıraktığın ıslaklığın. Ve bir gün kalbin taşla...
