08:12
Park_Yeol: Baek neredesin ?
Park_Yeol: Sabah erkenden gitmişsin.
Park_Yeol: Bana söz verdin. Sana güvenmek istiyorum.
Park_Yeol: Kimseye söylemeyeceksin değil mi ?
09:36
BaekHyun: Eve uğrayıp , birkaç eşyamı aldım.
Park_Yeol: Neden ?
BaekHyun: Yanında kalacağım bundan sonra. Ve Filofobi tedavini kesiyorum.
Park_Yeol: Şizofreni tedavisine başlıyorsun ?
BaekHyun: Chanyeol...
Park_Yeol: Odada boş yatak yok Hyun.
BaekHyun: Sen istersen var.
BaekHyun: Neyse problem etme.
O zaman aynı yatağı paylaşırız.
Park_Yeol: Olmaz. Çok dağınık yatarım.
BaekHyun: Yalancı. Resmimi çizdiğin gün de beraber yattık. Çok uysaldın. Hareket dahi etmedin.
Park_Yeol: Niye bu kadar inatçısın ?
BaekHyun: Aslında yerde yatabilirim.
Park_Yeol: Olmaz , çeker.
BaekHyun: Gri koltuk acayip rahat. Nereden aldın ?
Park_Yeol: Bu kadar ısrarcı olmanın sebebini anlıyorum Baek. Lütfen sende beni anla.
BaekHyun: Seni anlamadığımı mı düşünüyorsun Park ?
Park_Yeol: Israrcısın çünkü , geceleri annem ile nasıl görüştüğümü merak ediyorsun. Bunu zamanla kısıtlayıp yok edeceksin.
BaekHyun: Soruma cevap ver.
Park_Yeol: Sen kaybettiğin birini , tekrar tekrar kaybetme korkusunu bilir misin ?
BaekHyun: Hayır ama
Park_Yeol: Bu yeterli. Daha fazla yazmana gerek yok.
Peki çok fazla değer verdiğin biri tarafından gömdüğün bütün acılarının , bir gecede açılması nasıl hissettirir bilir misin ?
BaekHyun: Bilmediğim şeyler var elbet Chanyeol. Ama senin de var.
BaekHyun: Ben o mezarı açarken her bir toprağını parmaklarım ile kazıdım. Tırnak aralarım bile aşk ile dolup taştı.
Orada gömülen acıların değil , sendin.
Sadece nefes almanı istiyorum.
Park_Yeol: Korkuyorum. Çok çok korkuyorum.
BaekHyun: Benden , bizden korkma Yeol.
Park_Yeol: Bana yalan söyledin...
BaekHyun: Zorundaydım. Buna asla izin vermezdin değil mi ?
Kız , küs , bağır , çağır önemi yok.
Ben her şeyi göze aldım.
Bir seni alamıyorum. Ya yaş oluyorsun , yada kaldıramayacağım şekilde doluyorsun pınarlarıma.
Bitsin artık bu huh ?
Park_Yeol: Böyle yaşamayı seviyorum.
BaekHyun: İllaki karanlıkta kalmak istiyorsan yanına uzanır, birinin üzerimize toprak atmasını beklerim.
11:27
Park_Yeol: Öğle saatlerinde eşyalarını alıp gel odaya. Şimdi dersim var.
BaekHyun: Seni seviyorum Yeol.
Park_Yeol: Dolabımda çok yer yok. Fazla kıyafet getirme.
BaekHyun: Tamam :')
Park_Yeol: Görüşmek üzere.
♧The Summer Rain' i sabır ile okumaya devam ettiğiniz için teşekkürler.
Yazım yanlışlarım varsa affola...
Sizi ve getirdiğiniz herşeyi seviyorum.
Mavi Kalın.♧
![](https://img.wattpad.com/cover/195531271-288-k547168.jpg)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
The Summer Rain
FanficPark Chanyeol filofobi hastasıydı... ° ° Yaz Yağmuru gibiydi senin aşkın sevgilim. Ne soğuktu ne sıcak. Alevlerin içindeyken aradığım ferahlıktı. Öyle bir yağdın ki gönlüme ne kokun gitti ne de tenimde bıraktığın ıslaklığın. Ve bir gün kalbin taşla...