BaekHyun: Chanyeol...
BaekHyun: Gerçekten görmemezlikten mi geleceksin beni?
BaekHyun: Yah ben nereden bileyim senin öyle bir şey diyeceğini.
Erkeksi olduğunu kanıtla derken bunu kastetmemiştim.
BaekHyun: Özür dilerim. Barışalım mı?
BaekHyun: Hadi ama...
Bir nokta koy bari.
Park_Yeol: .
BaekHyun: Cidden mi?
Park_Yeol: (ノಠ益ಠ)
BaekHyun: Beni affet lütfennnn~
Park_Yeol: Tm.
BaekHyun: Yah Chanyeol yeter !
Özür diledim ya. Ne yapayım daha?
Gel öpüşüp barışalım.
Park_Yeol: Tamam affettim dedim ya.
BaekHyun: Biliyorum bana kırgınsın. Ama keşke koşup gitmektense benim yanıma gelseydin.
Park_Yeol: Rezil oldum Baekhyun. Sana o kadar ben yapamam dememe rağmen beni ortaya ittin. Şu an herkes bir pipimin olduğunu öğrendi. Bu utançla gidip biraz kusacağım.
BaekHyun: Ama ben gerçekten senin iyiliğin için yaptım.
Hiç seni üzmek ister miyim ?
İnan seni ağlarken gördüğümde içim titredi.
Park_Yeol: Ben ağlamadım ki.
BaekHyun: Nasıl ağlamadın ?
O zaman gözünden mi işiyorsun sen?
Park_Yeol: Hayır sadece gözlerim çok terledi.
BaekHyun: Aman Tanrım ㅋㅋㅋㅋㅋㅋ
Park_Yeol: Yine gülüyorsun.
Bak Baekhyun zaten kırgınım. Senide kırabilirim yanlışlıkla o zaman seninde gözlerin terler.
BaekHyun: Sen ve insan kırmak...
Park_Yeol: Bak senin kulağına tükürürüm.
Al beğendin mi ? Bana hakaret ettiriyorsun zorla.
BaekHyun: Ya sen ne tatlı bir şeysin. 😋
BaekHyun: Bak sana ne diyeceğim yarın seni sinemaya götürüyorum. Bunu bir özür hediyesi olarak kabul et. Harika bir film buldum. 😈
Park_Yeol: 😶Bir dakika sormam gerek.
BaekHyun: Neye ne sorman gerek?
Park_Yeol: Annemden izin alacağım Baekhyun.
BaekHyun: Beni her gün daha fazla nasıl şaşırtabilirsin acaba?
♧ Sevgili Mavi okuyucularım benden desteğinizi esirgemediğiniz için sağolun. İlk başlarda birçok kitleye ulaşmak istemiştim. Ama şimdi bana sadece siz yeter gibime geliyor. Okunmam çok değil farkındayım ama okuyanların yerinin bende çok ayrı olduğunun da farkındayım.
Sizi ve getirdiklerinizi seviyorum.
Mavi Kalın ♧
ŞİMDİ OKUDUĞUN
The Summer Rain
FanficPark Chanyeol filofobi hastasıydı... ° ° Yaz Yağmuru gibiydi senin aşkın sevgilim. Ne soğuktu ne sıcak. Alevlerin içindeyken aradığım ferahlıktı. Öyle bir yağdın ki gönlüme ne kokun gitti ne de tenimde bıraktığın ıslaklığın. Ve bir gün kalbin taşla...