DÖNÜŞÜM SERİSİ 1 / SIRADAN (TAMAMLANDI) #Watty2020

23. Bölüm /Tuzak

Güm Güm Güm.

Bölmemizin kapısının sertçe yumruklanmasıyla uyandım. Simon da benimki gibi uykulu ve şaşkın gözlerle kapıya bakıyordu.

Kapı yumruklanmaya devam edince hemen yerimden doğrulup kapıya doğru koştum. Kapıyı açtığımda karşımda iki tane koruyucu vardı.

"Lana Adams sen misin?"

Esmer olan sinirli bir şekilde bana bakıyordu ve sesindeki sertlikten bir şeylerin yolunda olmadığını anlamıştım.

Birden içimi bir korku kapladı. Ya Chad'le beni öğrendilerse ve yargılanmak üzere beni götürmeye geldilerse? Annem Simon'un annesiyle onların bölmesindeydi. Ya anneme son kez sarılamadan idam edilirsem? Ki öğrendilerse olacak olan buydu. Yargılama bile olacağından şüpheliydim. Direk infaz edilecektim.

Dizlerimin gücünü bir anda kaybettim. Tam daha fazla dayanamayıp yere yığılacakken Simon'un arkamdan yaklaşıp kolumdan tuttuğunu hayal meyal farkettim. Birden ortaya çıkan Simon'un varlığına koruyucular da şaşırdıysalar bile tepki vermediler.

"Neler oluyor? "

"Lana Adams'ı Mobilium'a götürmek için emir aldık."

Birden gözüm karardı. Buraya kadardı. Nasıl öğrenmişlerdi?

"Neden götüreceksiniz? Konu nedir?"

Simon'un gergin ses tonundan onun da benimle aynı ihtimali düşündüğünü anladım, ama bir şey daha farkettim. Benim için savaşacaktı. Gerekirse beni onlarla göndermemek için canı pahasına direnecekti. Bunu farketmem kendime gelmemi sağladı.

"Soru sormayın. Bize götürmemiz emredildi."

"Bak, Ian'ı tanıyor musunuz? Kendisi bizim arkadaşımızdır. Lütfen en azından neden gecenin bir vakti apar topar götürüldüğünü söyler misiniz? En azından buna hakkı var."

İki adam birbirlerine baktıklarında verecekleri cevabı nefesimizi tutup bekliyorduk. Sarışın ve daha yaşlı olan kafasını sallayarak onaylayınca, bizimle ilk konuşan koruyucu cevap verdi.

"Havalandırma ile ilgili sorun olmuş. Meclis başkanı acilen getirilmesini emretti."

Simon ile aynı anda tuttuğumuz nefesi bıraktık. Bir anlığına hissettiğim rahatlık yerini paniğe bıraktı. Havalandırma sistemi yine arıza çıkardıysa bu kez bu yüzden de hayatımı kaybedebilirdim.

Simon'u güçlükle bölmede kalıp anneme haber vermesi için ikna ettikten sonra, koruyucuları takip ederek Mobilium'a doğru yürümeye başladım.

Bu arızaların neden olduğunu anlayamıyordum. Sorun çıkmaması gerekirdi. Her şeyi en ince ayrıntısına kadar düşünmüş, büyük bir titizlikle inşa etmiştik. Son bir ayda üçüncü sorundu bu. Bu kez yakamı sıyıramazdın bu işten.

Mobilium sınırlarına girdiğimizde, sistem odasının olduğu tarafa doğru yöneldik. Karşıdan iki insanın bizi beklediğini gördüm ama yüzlerini seçemedim.

Biraz daha yaklaşınca bunlardan birinin yüzü oldukça sinirli gözüken, gecenin bir yarısı yataktan kalkıp gelmesine rağmen oldukça temiz ve şık görünen Meclis başkanı olduğunu gördüm. Başım gerçekten beladaydı. Orada durup bayılmamaı engelleyen tek şey arkasında duran ve şimdi yüzünü görebildiğim kişi oldu.

Chad de buradaydı, o bana bir şey olmasına izin vermezdi. En azından bunu umuyordum ama Chad'in bile tek başına değiştiremeyeceği kurallar vardı. Sıradanların hayatının değersizliği bunlardan biriydi.