My soft hearted boss

Okay

Pagkatapos ng 6 months mag mula ng ma-engage kami ni gino ay mas lalo na kaming naging sweet sa isa't isa. Like hindi ko talaga ito expected ang mga nangyayari ito sa amin. 

"rara, pinapupunta na nila tayo dun sa venue" sabi sa akin ng kakalabas lang sa cr na gino. Ala sais na kasi ng umaga eh ang wedding ng kaibigan namin.

"ligo lang ako love" sabi ko sa kanya. Tinatawag ko syang love kapag badtrip sya AHAHAHAH eh mukhang wala sa mood 'tong mokong na 'to.

"stop teasing me" sabay walk out. See sabi ko sainyo na badtrip nga sya.

Pumasok na ako sa aming kubeta. Guys kahit po engage na kami di parin kami tabi sa kama. Respect muna sa isa't isa kasi hindi pa ito yung perfect time.

Kinuha ko ang aking cellphone at nag practice kasi ako ang kakanta mamaya. Nagsimula ng itong tumugtog at kinanta ko ang unang linya ng kanta.

"There is no combination of words I could put on the back of a postcard

No song that I could sing, but I can try for your heart

Our dreams, and they are made out of real things

Like a, shoe box of photographs

With sepia-toned loving

Love is the answer, at least for most of the questions in my heart

Like why are we here? And where do we go?

And how come it's so hard?

It's not always easy and

Sometimes life can be deceiving

I'll tell you one thing, it's always better when we're together

It's always better when we're together

Yeah, we'll look at the stars when we're together

Well, it's always better when we're together

Yeah, it's always better when we're together

And all of these moments"

Natigil ako sa pag kanta ng may kumatok sa aking pintuan.

"love dalian mo na" sabi nya sa akin. Namimikon din ito. Ganon nga kasi kami kapag gusto naming pikunin ang isa't isa ay nag tatawagan kaming love.

''Patapos na ako love" sigaw ko sakanya. Pero walang reponse ni isa sksksks baka siguro nakalabas na ito. Di ko man lang sya naasar.  Kaya naman ay nagmadali ako.

Nagbihis muna ako ng pambahay kasi may hotel naman muna kaming pupuntaha dahil 2 o'clock pa ang kasal ng friends eh ngayon ay 7 palang. Nag drive through muna kami kasi sa Tagaytay highlands ang kanilang kasal. 2 hours and 15 minutes kasi ang byahe naming. Today is December 12 at excited na ako kasi first time kong kumanta sa isang kasal.

"Dalawang order ng 2 pieces of pancakes. Parehong coffee ang drinks. Yes. Okay thank you" nagdrive na kami ni gino sa kabilang window 1.

"Sir 150 pesos po" nagbigay si gino ng isang libo.

"I receive one thousand" tapos sinuklian sya ng 850 pesos. Nagpasalamat naman kami at pumunta sa second window.

"eto po sir" abot ng lalaki kay gino. Ngumuti naman ako at sinaraduhan nya na yung bintana.

"love eto na ang pagkain" abot nya sa akin. Sweet yung pagkakasabi nya sa akin kaya alam kong hindi nya ako binibiro or pinipikon. Habang kumakain ako ay kumakain ay sinusubuan ko sya kasi kelangan nyang mag drive.