Experiment 'taekook'

'y'

Jungkook:

Avucuma başını yaslayan minik ile yüzümde ufak da olsa bir gülümseme oluşmuştu. O... o gerçekten benim Taehyung'uma benziyordu. Daha doğrusu biz sevgiliyken bana hep aile albümünü gösterirdi. Oradaki çocukluk fotoğrafları ile aynıydı. Resmen aynısıydı.

Arkamda kalan kapı hızlı ve sesli bir şekilde açıldığında gözlerini açan deneyimiz hızla bacaklarımın üzerine çıktı ve kafasını karnıma bastırdı. Sanırım saklandığını düşünüyordu ama kafasını bastırıp da o küçük poposunu dışarı çıkarması gerçekten çok komik ve tatlıydı.

Başımı arkaya çevirdiğimde tüm ekibin toplandığını gördüm. Tek elimin işaret parmağını ağzıma götürüp sessiz işareti yaptım. Hepsi merakla deneye bakıyorlardı. Vücudumu yavaşça onlara döndürüp deneyi rahatsız etmeden ekibe deneyi gösterdim. Şaşkınlık ve mutluluk ile deneye bakıyorlardı.

Elimdeki uzun eldiveni çıkarırken yaraladığı yerlerin gerçekten de acıdığını hissediyordum. Eldiveni çıkarıp herhangi bir yere attığımda hareket ettiğim için deney başını kaldırıp meraklı gözlerle bana bakmaya başladı. Kafasını sağa eğip kaşlarını çattı ve dudaklarını büzdü. Bu deney neden bu kadar tatlıydı ki. Ah birde ekstra olarak sanırım çift cinsiyetliydi. Görünürde herhangi bir cinsel organı görünmüyordu ancak bu yine de dıştan bir bakışla çözülemezdi. Ayrıca o neden bu kadar tatlı.

Kaşlarını düzeltti ve yavaşça arkasına döndü. Tüm ekibe teker teker bakıyor arada bir gözlerini büyütüyor bazen de kısıyordu. Yavaşça kucağımdan indi ve Mingyu'da benim gibi yere çöktüğünde kafasını uzattı. Mingyu da elini uzattığında önce kafasını yavaşça eline koydu. Bu Jimin ve Hoshi'nin birbirine sarılarak ciyaklamaları ile son buldu. Çünkü Tanrı aşkına gerçekten tiz sesleri vardı.

Mingyu'ya tekrar yaklaştı ve bu sefer üzerini koklamaya başladı. Sanırım bu onun için bizlerle tanışma anıydı ve hatırladığım kadarıyla hayvan DNA'ları arasında köpek DNA'sı da vardı ve bu da davranışlarını net bir şekilde açıklıyordu zaten.

Hepsini tek tek böyle gezdikten sonra yine yanıma geldi ve bu sefer yaraladığı elime bakmaya başladı. Başını sağa eğiyor gözlerini kısıp bakıyor sonra tekrar düzeltiyordu. Küçük ellerini oldukça yavaş bir şekilde kaldırırken ne yapacağını düşünüyordum.

Elimi biraz kendine doğru çekip sonra yaraladığı yerlerin üzerinden yalamaya başladı. Tüm yaraların üzerinden geçtikten sonra iğnesini yaramın üzerinde gezdirdi. Merakla ne olacağını beklerken hala açık ama kanamayan yaralarım yavaşça pıhtı yapmaya başlamıştı. Gözlerim büyürken bakışlarım karşımdakilere döndü. Hepsi şaşkındı. Hiçbirimiz böyle bir şey olacağını beklemiyorduk.

Küçük deneyimiz elime tekrardan bir bakış daha attı ve sonra kucağıma çıkıp başını karnıma yaslayarak yatış pozisyonuna geçti. Gözlerini kapatıp uyumaya başladığında ise hala fazlasıyla şaşkındım. Bir gün içerisinde çok fazla ruh haline girmiştim ama sanırım... değmişti. Kucağımda yatan bu minik beden tüm yaşadıklarımı unutturmuştu çünkü.

Ellerimi küçük bedeninin altından geçirip yavaşça ayağa kalktığımda diğerleri de benimle beraber kalkmıştı. Önden onlar arkadan ben giderken teknolojik eşyaların bulunduğu daha doğrusu deneyleri yaptığımız odaya gelmiştik.

Köşedeki kuvöze benzer, deneyleri asıl hazırladığımız yere yatırdığımda küçük deneyimiz huysuzlanıp uyanacakken, alt dudağına parmağımı dokundurduğumda minik elleri ile parmağımı kavradı. Daha sonra da ağzına alarak emmeye başladı.

Doğru ya o bir bebek, acıkabilir. Gerçi şu an guruldayan karnıma bakarsak tek bebek değil bende çok acıkmıştım. Tüm odayı saran karnımın guruldama sesi ile arkada gülüşmeler olmuştu. Başımı arkama çevirdiğimde hepsi gülümseyerek bana bakıyordu. Ben onları gerçekten hak etmiyordum. Hem de bugün yaşanan olaylardan sonra.

 Yavaşça onlara döndüm, sağlam bir özür dilemem gerekiyordu. Ciddi anlamda pişmandım ve bu özrü geciktirmeye de niyetim yoktu. "Ben gerçekten çok üzgünüm. Aptal aptal hareketler yapıyorum. Saçma şeyler söylüyorum. Hepinizi üzüyorum. Her şeye rağmen beni affeder misiniz? Benim sizden başka kimsem yok. Biliyorsunuz. O yüzden şu aptal çocuğu bir kez daha affetseniz olur mu?"

"Aptalsın." dedi Yoongi hyung. "Sevgilime katılıyorum." ve asla sevgilisinin sözünden çıkmayan Hoseok hyung her zamanki gibi onayladı onu.

"Deneyi sahiplendi şuna bak." diyen Woozi hyung, "Pişt uyuyor sesli konuşma. " diye Hoshi tarafından uyarıldı.

"Aigoo o gerçekten çok tatlı." diyerek deneye doğru eğilen Jin hyung, "Sevgilim, yaşlı amcalar gibi tepki verme." diyen Namjoon hyung ile ona dik dik bakmaya başlayarak eski haline geri döndü.

Bu konuşmalar böyle sürüp giderken yanıma gelen Jimin ile bakışlarımı yere indirdim. Ondan ayrıca özür dilemem gerekiyordu. Bu yüzden tam zamanı diye düşünerek bedenimi ona çevirdim ve bakışlarımı gözlerine çıkarttım.

"Jimin ben gerçekten çok özür dilerim. Sana bağırmam çok saçmaydı ama biliyorsun beni. Dengesizin tekiyim. O kadar uğraştığımız deneyler bir hiçmiş gibi paramparça yerde yatınca...Biliyorum hiçbiri mazeret değil. Suçumu kapatamam ama affeder misin beni?"

"Aptal ben seni her zaman affederim, bilmiyor musun beni? Evet öyle demen beni gerçekten üzdü ama asıl sinirinin bana değilde deneylerin son durumuna olduğunu biliyordum. Sadece her zamanki gibi yine bana patladın ama olsun alışkınım ben, sorun etme."

"Gerçekten özür dilerim. Böyle olsun istemezdim."

"Tamam tamam sus. Ekibimizin küçük elemanına bakmaya geldim ben, sana değil."

Jimin kendi gibi küçük ve tombul ellerini minik deneyimizin göbüşüne koydu. Narin narin karnını okşarken deneyin rahatladığı yüz ifadelerinden belli oluyordu.

Ona deney demek istemiyordum, ona bir isim vermek istiyordum. O artık bir bedenin içerisindeydi ve ona mal gibi deney demek hoş değildi.

"Onun adı ne olacak?" arkama dönüp merakla sorduğumda hiçbiri bu soruyu beklemiyor olacak ki afallamışlardı. Onlar cevap verene kadar Jimin'den duyduğum cevap donmamı sağladı.

"Onun adı Taehyung olsun. Bizim güzel Taehyung'umuzun en önemli parçalarından birini taşıyor ve Taehyung'a ne kadar da benziyor. Evet, evet bu olsun. Adı Taehyung olsun"

Biz böyle düşünürken koluma kuyruğunu dolayan minik deneyimizin artık bir adı vardı. Taehyung'umun DNA'sını yaşatan minik bir Taehyung'umuz vardı artık.

   Bizim Taehyung'umuz.

~

#06. 05.19->22.03.09