Bölüm 17 "Kaçmak her şeyden kaçmak istiyorum"

233 12 3
                                    

Keyifli okumalar:)

Hastaneden taburcu olalı 1 hafta olmuştu. 1 haftadır neredeyse evden hiç çıkmamıştım. Bizimkiler her gün gelip gidiyorlardı. Bu süreçte hep yanımda olmuşlardı. Onlara gerçekten minnettardım.
Kendimi biraz toparlamıştım. Sadece yaram ani hareketlerimde biraz ağrıyordu o kadar.

Uzandığım yatağımdan yavaşça kalkıp aşağıya indim. Evde sadece annem vardı. Bana bakmak için işten bir kaç gün izin almıştı.
Yanına geçip oturdum.

"Anne ben artık iyiyim istersen işe tekrar dönebilirsin hem bak zaten bizimkiler de her gün gidip geliyor yalnız kalmam." Bana bakıp gülümsedi.

"Biliyorum kızım ama gönlüm el vermiyor anne yüreği işte." Uzanıp ona sarıldım.

"Hadi git hazırlan ve işine geri dön." Bana emin misin der gibi baktı.

"Anne hadi ama eminim iyiyim ben çocuk değilim hem artık." Gülümsedi ve hazırlanmak için yukarıya çıktı. Bende koltuğa biraz daha uzanıp telefonumla uğraşmaya başladım. Bizimkiler whatsap grubunda bize gelmek için ayarlama yapıyorlardı. O sırada aklıma Onur gelince telefonu bir kenara koyup sıkıntıyla ofladım.
Ben hastaneden daha çıkmadan o ortadan kaybolmuştu. Nereye gittiğini kimse bilmiyordu. 1 haftadır ondan haber alamıyorduk. Çocuklar bildiği her yere bakmışlardı ama o hiç bir yerde yoktu. Olanlardan kendini suçlu buluyordu ve benden uzaklaşıyordu. İçime yine bir sıkıntı çökmüştü. O sırada çalan kapıyla yavaşça yerimden kalktım ve kapıya gittim. Yine bizimkiler gelmişti.

"Hoşgeldiniiz." Hepsiyle teker teker sarıldım ve salona geçtik.
Annem bizimkiler gelince çıkmıştı.

"Nasıl oldun daha iyimisin." Aytaçın cümlesiyle gülümsedim.

"Evet sadece anı hareketlerde yaram biraz acıyor o kadar." Anladım der biçimde başını salladı. Çağataya baktığımda sıkıntılı görünüyordu.

"Senin neyin var bir şeye canın sıkkın gibi duruyor?" Çağatay cevap verecekken Arda onun yerine cevap verdi.

"Aşık olmuş kanka bizim ki de ondandır." Çağatay ona yanında ki yastığı alıp fırlattığında kahkahayı koydum.

"Ya Ardaya bakma sen yalan söylüyor yok öyle bir şey." Ardaya sus işareti yaptı.

"Hadi be beni yeme aşık olmuşsun işte kim o şanslı kız?" Tam Arda cevap veriyordu ki Çağatay ona bir yastık daha fırlattı. Kim olduğunu çok merak etmiştim.

"Ya boşver gitsin aşık falan değilim ben." Yakında kokusu çıkardı. O sırada Ardanın çalan telefonuyla salondan çıktı. Normalde yanımız da kim ararsa arasın konuşurdu. Kim olduğunu merak etmiştim.
Bende lavaboya gitmek için salondan çıktım.

"Abi sen nerdesin söylesene bi." Ardanın sesini duymamla istemeden konuşmasına kulak misafiri olmuştum.

"Tamam tamam kimseye söylemem gelirim ben az sonra." Hemen ordan çıktım ve hiç bir şey olmamış gibi işlerimi halledip salona geçtim. Telefonla konuştuğu kişi Onur olabilirdi. Kumsalı mutfağa çağırıp duyduklarımı anlattım.

"Oha kanka kesinlikle Onurla konuştu ." Başımla onayladım.

"Kumsal senin Ardanın son görüşmelerine bakman lazım." O iş bende diyip mutfaktan çıktı.

Biraz sonra elinde Ardanın telefonuyla tekrar dönmüştü. Son görüşmelerine baktığımızda Onur ismini görmemle gözlerim dolmuştu. Aytaç onun yerini biliyordu.

"Arda çıktığında biz de seninle arkasından gidelim sonra ne yapacağımıza karar veririz." Onu başımla onayladım ve salona tekrar geçtik. Ardanın az öncekinin aksine modu düşmüştü.

Karanlığın Işığı (TAMAMLANDI)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin