Karanlığın Işığı (TAMAMLANDI)

bölüm 24

Keyifli okumalarrr :)

Sabah erkenden uyanıp valizimi hazırladım. Çok kalmayacagimiz için küçük bir valiz hazırlamıştım.

Hazır olduğumda evden çıktım. Anneme dün gideceğimi söylemiştim.

Onurda beni bekliyordu. Yanina gittim. Valizimi alıp arabaya koydu. Birlikte arabaya binip yola çıktık.
Aytaç ve Çağatay da arkamızdan  geliyordu.

Araba yolculuklarını sevdigimiz için uçakla gitmeme kararı almıştık.

Yolu neredeyse yarılamıştık. Donup Onura baktım. Ona baktığımı fark etmiş olacak ki güldü.

"Beni mi kesiyorsun sen?" Guldum.

"Sevgilimsin tabi kesicem." Tuttuğu elimi öptü.

"Alya ben sen gittiğinde umudumu tamamen kaybetmiştim. Sen mesajıma donmedigin de özellikle. Çünkü ben o mesajı atmak için çok denemistim."  O zamanlar aklıma geldiğinde içim sıkıntılanmisti.

"Ben de seni Ebruyla öyle görünce tamamen kaybetmiştim umudumu."

"Özür dilerim seni çok üzdüm o zamanlar."  Uzanıp yanağını okşadım.  Amerikada olduğum günler aklıma geldiğinde  burukca gülümsedim. Her ne kadar vazgeçtim desem de kalbim hiç öyle dememişti.

"Neyse ki o günler geride kaldı. Büyüdük. Baksana arkadaşımızın düğününe gidiyoruz." Güldü.

"O Ardanın evleneceğini hâlâ aklım almıyor." Güldük.

"Onlar da çok zorluklar geçirdi. Mutlu olmayı en çok hak edenlerden." Beni başıyla onayladı.

"Ee Ardadan sonra sıra biz de bence." 

"Bunu bir düşünelim."  Gözlerini kocaman açıp bana baktı.

"Gerçekten mi?" Onu onayladım. Arabayı bir kenara çekip durdu. Ona ne yapıyorsun der gibi baktım. Bana sarıldığında gülümsedim ve bende ona sarıldım. Kulağıma seni seviyorum dediğinde yine dolan gözlerimi engelleyememiştim. O sırada arkamızdan gelen korna sesiyle ayrıldık. Bunlar Aytaclardi.

Yola devam ettik. Mardine vardığımızda neredeyse akşam olmak üzereydi. Arda gelip bizi aldı. Hepbirlikte Berfenin yaşadığı eve gittik. Evin mimari yapısı çok  güzel ve büyüleyiciydi. Bizim geleceğimizi duyan Berfenin ailesi bizim için hazırlıklar yapmışlardı. Önce tanışıp sonra da sofraya oturduk. Berfenin ailesiyle arasi düzelmişti. Buna çok sevinmiştim.

"Çok mutlu ettiniz bizi gelmenizle Berfenin böyle iyi arkadaşları olduğunu bilmiyorduk." Annesinin dediğiyle gülümsedim.

"Ne demek Berfenin her zaman arkasındayız." Berfeyle birbirimize bakıp gülümsedik.

Yemeklerimizi yedikten sonra bahçede oturup sohbet etmeye devam ettik.

"Berfe gelinliğini seçtin mi?" Ona yönelttiğim soruyla cebinden telefonunu çıkarttı ve bir gelinlik gösterdi.

"Bunu aldık bugün sade ve şık olmasını istedim. Kına yapmayı düşünmüyordum ama annem yapmamı istiyor onu kirmamak için yarın burda ufak birşeyler yapacağız kız kıza."  Ona gülümsedim. Buraların adeti böyleydi.

"Çok mutluyum senin adına Berfe. Ailenle aranız nasıl oldu peki iyi gibi sanki." Yönelttiğim soruyla başıyla beni onayladı.

"Evet aramız düzeldi şükür sen nasıl mutluysan öyle olsun o zaman dedi dün annem bana görsen Alya şoka girdim." Öyle komik anlatmıştı ki ıkimizde kahkahalarla gülmüştük.