bölüm 22

184 8 0
                                    

Keyifli okumalar:)

Onurla olan ilişkimizi bizimkilere akşamki yemekte söylemeyi düşünüyorduk. Onur işlerini halletmek için benim odadan çıktıktan sonra bende lavaboda işimi halledip Ardanın yanına gittim. Hâlâ Berfeyi benimle tanistirmamisti.

"Müsaitmiydiin?" Kapıyı tıklayıp içeri girdim.

"Tabiki kanka gel." Odasında olan koltuga oturdum.

"Beni hâlâ Berfe ile tanistirmadin."

"Bugün akşamki yemeğe onu da getireyim o zaman ne dersin?" Gülümsedim

"Harika olur."  Aklıma gelen şeyle Ardaya baktım.

"Arda Berfe doğu isimlerine benziyor nereli Berfe?" Arda iç çekti.

"Ah Alya Nişanlanana kadar neler çektiğimizi bilsen."  Neler olmuştu acaba.

"Anlat hemennn."  O da yanima gelip oturdu.

"Berfe Mardinli. Istanbula okumak için gelmiş. Aslında okumasını annesi ve babası istemiyorlarmış, hani kız çocuk okumaz kafasında olan cahil kesimdenler. Bir abisi ve Ablası var. Onlar çok destek çıkmışlar Berfeye. Abisi babasını karşısına almış Berfeyi okutmak için. Istanbul da ortaklık yaptığımız şirketlerden birisinin sahibi Abisi zaten. Bizde o sayede Berfeyle tanıştık. Abisiyle İstanbulda yaşıyorlar."  Doğunun güzelliği kadar bu yönleri de olması çok üzücüydü. Malesef hâlâ bazı aileler kız çocuklarını okutmak istemiyorlardı.

"Peki Nişanlanmaniza ne dediler kızmadı mi ailesi?" Yönelttiğim soruyla daldığı düşüncelerden çıktı.

"Abisiyle biraz tartışmışlar, sonra abisi ikna olmuş. Evlenmesini çok istemiyor okumasını istiyor çünkü. Okulun bitsin öyle Nişan yaparız demiş. Nişan yapmak aklımızda yoktu ama ailesi adını koysunlar demiş.

Gelmediler de Nişana İstanbulda yaptığımız için kızmışlar. Mardinde olmasını istiyorlarmış. Abisi böyle uygun gördüm ben diyip yine ailesini karşısına almış. Bizim de hikayemiz böyle Alya." 

Elimi destek olurcasına sırtına koydum. Bu hareketimle gülümsedi.

"Ama bak sonucunda güzel şeyler oluyor. Darısı düğününüze inşallah. Sahi ne zaman yapmayı düşünüyorsunuz?" 

"Ona daha zaman var diyor Berfe. Bende o ne derse tamam diyorum. Bana kalsa yarın için gider nikah tarihi alırım." Ikimizde güldük. Ardanın Berfeyi çok sevdiği gözlerinden belliydi.

"Berfeyi çok sevdiğin her halinden belli zaten."  Elindeki telefondan Berfenin fotoğrafını açıp gösterdi. Berfe resmen mankenlere taş çıkartırdı.

"Arda bu kız nasıl güzel böyle Maşallah nazar değmesin güzelliğine."  Fotoğraftan gözlerini ayırmadan konuştu.

"Kalbi de öyle Alya bir görsen tertemiz. Sana benzetiyorum o temizliğini. İyi anlasacaginiza çok eminim. Seni merak ediyordu zaten."  Sıcacık gülümsedim. Arkadaşım adına çok mutluydum. Onu böyle mutlu görmek çok güzeldi.

Bir süre daha Ardayla sohbet ettikten sonra yemeğe gitmek için kalktık. Odamdan telefonumu ve çantamı aldım. Otoparka doğru yürürken çalan telefonumu cebimden çıkardım. Arayan Onurdu.

"Efendim Onur?"

"Güzelim nerdesin seni arıyorum."

"Otoparka yürüyorum arabayla gelmiştim onunla geceyim ben."

"Tamam o zaman orda görüşürüz."

Telefonu kapatıp çantama koydum. Arabaya binip Çağatayın attığı konuma gitmek için hareket ettim.

Karanlığın Işığı (TAMAMLANDI)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin